Δεν λείπει ποτέ από το ψυγείο μου γιατί δεν υπάρχει πιο εύκολο, νόστιμο, υγιεινό και γρήγορο φαγητό από το κοτοπουλάκι. Κότα, κοτόπουλο, κόκορας. Σε όποια μορφή, αρκεί να ξέρεις τον παραγωγό που με συνέπεια και υπευθυνότητα σου παρέχει το πιο εξημερωμένο πουλί στον κόσμο.
Όταν ήμουν μικρή πάντα είχαμε κοτέτσι. Στην αυλή μας κάτω-κάτω στην άκρη, σ’ ένα γοητευτικό παραγκάκι, μεγάλωναν οι κότες με τα κοκόρια, κάτι σαν κατοικίδια.
Το τι πεπονόφλουδες και καρπουζόφλουδες ψιλοκόβαμε κάθε καλοκαίρι δεν λέγεται. Οι κότες μας έτρωγαν ό,τι έβρισκαν μέσα στην αυλή όπου τριγύριζαν όλη μέρα, τα απομεινάρια των ζαρζαβατικών που τους πετάγαμε, αλλά και καλαμπόκι.
Ήταν η εποχή που δεν αναρωτιόμασταν αν αυτό το κοτόπουλο που αγοράζουμε είναι βιολογικό, organic ή corn fed (καλαμποκο-αναθρεμμένο), κοινώς αλανιάρικο. Ήταν το αυτονόητο.
Η σάρκα τους όταν τις έσφαζε η μαμά στο “κατώφλι” ήταν πάντα σκληρή και σκούρα, ενώ τα καθημερινά αυγά ήταν πεντανόστιμα και ο κρόκος απολύτως “κροκί” χρώμα.
Η μαμά έφτιαχνε πολύ συχνά κοτόπουλο στο φούρνο με πατατούλες, κοκκινιστό με χυλοπίτες αλλά και άλλες συνταγές, όχι και τόσο παραδοσιακές. Το λεμονάτο κατσαρόλας με πουρέ ήταν από τα λατρεμένα μου.
Το κοτόπουλο είναι το συναρπαστικό πουλερικό για να πειραματιστεί κανείς σε διάφορες συνταγές. Επιδέχεται αλλαγές και τροποποιήσεις, γίνεται ολόκληρο ή κομμένο σε κομμάτια, με τα κόκκαλά του ή φιλεταρισμένο, με ή χωρίς την πέτσα.
Κότα σούπα με μανεστράκι της κ. Μαριάνθης
Δεν έχω φάει νοστιμότερη σούπα στη ζωή μου από αυτή της κυρίας Μαριάνθης. Η λατρεμένη γειτόνισσα όταν μαγείρευε κότα σούπα αυγολέμονο με μανεστράκι, πάντα μου έφερνε ένα μπούτι. Η κότα μαγειρεμένη σε σιγανή φωτιά με όλα τα κόκκαλα και τις πέτσες, μαζί με καρότα και σέλινο, έβγαζε μια αλησμόνητη γεύση. Την αυγόκοβε με μπόλικο λεμονάκι και της έριχνε κριθαράκι αντί ρύζι.
Απλή συνταγή, νόστιμη και πολύ θρεπτική. Ένα απολύτως confort food: Φαγητό της ψυχής.
Τότε
Τώρα που μιλάμε για κότες, θυμήθηκα τη συνταγή μιας γυναίκας που δεν αγαπώ πια.
Βρέθηκε στη ζωή μας αναπάντεχα, ζήσαμε μαζί υπέροχα χρόνια ξεγνοιασιάς και ανεμελιάς και σταδιακά άλλαξαν οι δρόμοι μας. Όταν οι άνθρωποι αλλάζουν δρόμους δεν σημαίνει πως παύουν ν’ αγαπιούνται.
Παύουν ενδεχομένως να κάνουν παρέα, να είναι κολλητοί φίλοι ή συγγενείς, να μοιράζονται την καθημερινότητα. Εδώ δεν έγινε έτσι.
Παρόλα αυτά, την σχέση, όπως και την συνταγή της, δεν θα τα ξεχάσω ποτέ γιατί σ’ αυτή τη ζωή, δεν μπορείς, αλλά και δεν χρειάζεται ποτέ να κάνεις ένα απόλυτο delete.
Τούτη η γεμιστή κότα έχει μια νοσταλγία, μια τεράστια νοστιμιά και μια πρωτοτυπία που σπάνια τη βρίσκεις σε ελληνικές συνταγές. Είναι μια συνταγή για κότα κάπως αλλιώτικη από τις άλλες. Ένα έδεσμα μιας εποχής που προσκυνώ και όποτε το φτιάξω ξετρελαίνονται όλοι.
Καθώς οι αναμνήσεις μου με κάνουν κάθε φορά να νιώθω ευαισθησία, θέλω να σας εξομολογηθώ πως πάντα κρατάω μόνο τα καλά και αδυνατώ να θυμάμαι τα άσχημα. Γι’ αυτό νιώθω τυχερή και χορτάτη.
Κότα γεμιστή με συκωτάκια
Υλικά
1 κοτόπουλο 1.800 γρ. περίπου
3 κ.σ. ελαιόλαδο
2 κουταλιές βούτυρο
1/2 ποτήρι κονιάκ
Για τη γέμιση:
250 γρ. συκωτάκια κοτόπουλου κομμένα σε μικρούς κύβους (αν τα καταψύξετε για 1 ώρα κόβονται πιο εύκολα και στο ίδιο σχήμα)
1 1/2 φλιτζ. ρύζι Καρολίνα
1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
πιπέρι χοντρο-κοπανισμένο
1 κ.γ. ρίγανη ξερή
1/2 κ.γ. μοσχοκάρυδο τριμμένο
αλάτι
1/2 φλιτζ. ελαιόλαδο
4 φλιτζ. νερό
Εκτέλεση
Πλένουμε το κοτόπουλο και το τρίβουμε μέσα-έξω με λεμόνι. Ραντίζουμε με κονιάκ την κοιλιά του και το βάζουμε στο ταψί.
Για τη γέμιση:
Βάζουμε σε μια κατσαρόλα το λάδι να ζεσταθεί και σοτάρουμε το κρεμμύδι με τα συκωτάκια. Ρίχνουμε τη ρίγανη, το μοσχοκάρυδο και αλατοπιπερώνουμε. Σβήνουμε με κρασί και αφού εξατμιστεί προσθέτουμε το νερό και το ρύζι. Αφήνουμε σε χαμηλή φωτιά να μαλακώσει ελαφρά το ρύζι αλλά να μην λασπώσει, περίπου 10 λεπτά.
Με ένα κουτάλι παίρνουμε γέμιση και τη βάζουμε στην κοιλιά του κοτόπουλου. Όταν γεμίσει το στερεώνουμε με οδοντογλυφίδες ή ξυλάκια για σουβλάκια. Στη συνέχεια αλείφουμε το κοτόπουλο με το βούτυρο, αλατοπιπερώνουμε και το ψήνουμε σε μέτριο φούρνο για 2 περίπου ώρες.
Κατά τη διάρκεια του ψησίματος, αλείφουμε το κοτόπουλο με έξτρα κονιάκ και με τα ζουμιά από το ταψί.
Αν κοκκινίσουν πολύ τα πόδια ή ο λαιμός, σκεπάζουμε με αλουμινόχαρτο το οποίο αφαιρούμε λίγο πριν τελειώσει το ψήσιμο.
Tip
-Για έξτρα νοστιμιά πασπαλίζουμε με κόκκινο πιπέρι (πάπρικα ή Καγιέν). Θέλει αργό ψήσιμο, να ξεροψηθεί η πέτσα και η γέμιση να μελώσει. Συνοδέψτε την με μια πράσινη σαλάτα εποχής.
-Μην ξεχνάτε να ζητάτε από τον χασάπη σας να καθαρίζει καλά ό,τι βρίσκεται ανάμεσα στα κόκκαλα του στέρνου της κότας, αυτά τα κόκκινα αιμάτινα σαν συκώτια που κάνουν την κότα να μυρίζει βαριά.
