Κάθε πρωί βγαίνοντας από το σπίτι μου αντικρίζω τρεις κάδους απορριμμάτων. Έναν ανακύκλωσης και δυο κλασικούς οικιακών απορριμμάτων. Και οι τρεις βρομεροί και δυσώδεις παραμένουν άδειοι για μια – δυο ώρες από την αποκομιδή των απορριμμάτων τα χαράματα ως τις 8 με 9 το πρωί που ξαναγεμίζουν, για να ξεχειλίσουν και να αποτελέσουν το κέντρο μιας απίθανης χωματερής που σχηματίζεται εκεί στη γωνία των οδών Βερναρδάκη και Σαρανταπόρου. Μέχρι την επόμενη μέρα τα χαράματα που θα ξαναδειάσουν και ούτω καθεξής…
Η γωνία των οδών Σαρανταπόρου και Βερναρδάκη είναι ίσως το πιο βρόμικο μέρος της πόλης. Εξόν των βρόμικων σπασμένων κάδων, το λιθόστρωτο και το τσιμεντένιο τμήμα του δρόμου έχουν επικαλυφθεί με ένα παχύ στρώμα γλίτσας και λίπους, αποτέλεσμα κυρίως λαδιών που οι επιχειρηματίες των τριγύρω μαγαζιών συνηθίζουν να πετάν μέσα στους κάδους. Όταν έρχεται η ώρα της αποκομιδής οι κάδοι αναποδογυρίζονται και τα λάδια χύνονται μέσα στο απορριμματοφόρο και από εκεί στο δρόμο. Ο Θεός να βοηθήσει τους δικυκλιστές που θα ακολουθήσουν της αποκομιδής. Να τους βοηθήσει να ξανασηκωθούν γιατί συχνά-πυκνά γλιστράνε και πέφτουν οπότε ακολουθούν… ασθενοφόρα. Η δε γλίτσα εκεί. Στρώμα στο στρώμα κι ο Θεός (ξανά) βοηθός. Και ο αρμόδιος Άγιος που ασχολείται με την αντιμετώπιση της χολέρας.
Η πλάκα, η μεγάλη πλάκα, είναι η επιγραφή που παραμένει εκεί αναρτημένη από το Δήμο Λέσβου που κάνει γνωστό το πότε οι επιχειρηματίες πρέπει να βγάζουν τα σκουπίδια τους, το πότε αυτό πρέπει να το κάνουν οι περίοικοι κάτοικοι και πότε περνάνε τα απορριμματοφόρα.
«Last year» που θα έλεγε κι η γνωστή διαφήμιση. Το περασμένο καλοκαίρι τοποθετήθηκε ως κερασάκι στην τούρτα της τραπεζοδρόμησης του ιστορικού κέντρου. Αναφέρομαι ως τραπεζοδρόμηση στην «πεζοδρόμηση» του ιστορικού κέντρου από βράδυ έως πρωί την οποία εφήρμοσε η δημοτική μας αρχή. Εκτός του δικαιώματος ανάπτυξης τραπεζοκαθισμάτων αποφασίστηκαν και μια σειρά άλλες ενέργειες, που είχαν να κάνουν με την κίνηση αυτοκινήτων σε κατάσταση ανάγκης, με την αποκομιδή των απορριμμάτων, την συγκέντρωσή τους και άλλα τα οποία δεν εφαρμόστηκαν ποτέ εις δόξαν της ταλαιπωρίας των δύσμοιρων, που είχαν την ατυχία να κατοικούν στους γύρω δρόμους. Αυτών που εξαρχής είδαν με δυσπιστία τα όσα ανακοινώθηκαν και για τα οποία η δημοτική αρχή δεσμεύτηκε γραπτώς (!!!), αλλά και αυτών που πίστεψαν ότι η πεζοδρόμηση θα είχε θετικό πρόσημο στο τέλος για τη ζωή τους.
Και οι μεν και οι δε έζησαν ένα καλοκαίρι αποκλεισμένοι σε ένα ιδιότυπο γκέτο αυτοκινήτων, δικύκλων, άναρχα ανεπτυγμένων τραπεζιών που έκλειναν το δρόμο στον οποιονδήποτε πεζό περαστικό και σκουπιδιών. Απαξάπαντες δε υποχρεώθηκαν να κοιμούνται μετά τις 3 τα χαράματα όταν και έκλειναν τα μαγαζιά και μαζί με αυτά σταματούσαν τα «νταμπαντούμπα» των διάφορων επιχειρήσεων που θα συνέβαλαν στη μετατροπή του ιστορικού κέντρου της πόλης σε έναν σύγχρονο τουριστικό προορισμό. Ως και λαϊκές πίστες λειτούργησαν το καλοκαίρι σε «πεζόδρομους» και μη… όσον αφορά δε την Αστυνομία, η οποία και θα εφήρμοζε το νόμο, άφαντη μαζί με τους δημοτικούς μας άρχοντες.
Αφορμής δοθείσης ας μας πει η δημοτική αρχή πόσα χρήματα εισέπραξε από τους επιχειρηματίες που κατέλαβαν τας οδούς και τας ρύμας της περιοχής. Γιατί αν όλα αυτά έγιναν τζάμπα να καταλάβουμε κι εμείς πεζοδρόμια και δρόμους κι όλα καλά…
Οι περίοικοι το λοιπόν απλά περίμεναν να περάσει ο καιρός, να φτάσει ο Οκτώβριος να μπορέσουν τουλάχιστον τα μεσάνυχτα να κοιμηθούν. Όσον αφορά δε την Αστυνομία για την ιστορία και μόνο ας σημειωθεί η απάντηση που έδωσε ο χειριστής του 100, όταν στις 3 τα χαράματα του τηλεφώνησε αγανακτισμένος περίοικος για να διαμαρτυρηθεί για τα μπουζουκοτράγουδα με τα οποία συμβίωνε. «Δεν μπορούμε κύριε να κάνουμε τίποτα. Τα Λαδάδικα είναι γκέτο», απάντησε ο εν λόγω λειτουργός της δημόσιας τάξης και της προστασίας του πολίτη!!! Άφεριμ…
Χειμώνιασε το λοιπόν και απόμεινε στη γωνία των οδών Σαρανταπόρου και Βερναρδάκη η προαιώνια, η «αρχαία» βρομιά και δυσωδία, η γλίτσα κι η επιγραφή της δημοτικής αρχής. Παρέα με μια μεταλλική ντουλάπα κάποιου επιχειρηματία που θα έφευγε εδώ και μήνες, αλλά μάλλον απέμεινε προς χρήση στο μέλλον ως στοιχείου του μουσείου της βρομιάς στο ιστορικό κέντρο.
Λέω το λοιπόν τις επόμενες μέρες να στολίσω χριστουγεννιάτικα τους βρόμικους κάδους, τα σκουπίδια και τη γλίτσα. Με την ευχή απαξάπαντες όσοι επιλέξαμε ή έτυχε να κατοικούμε στην περιοχή να γλιτώσουμε τουλάχιστον τη χολέρα. Εξόν και αν η δημοτική αρχή επιλέξει να μας εμβολιάσει. Απ’ ό,τι ξέρω εμβόλιο κατά της χολέρας ενδείκνυται για όσους ταξιδεύουν σε κάτι εξωτικούς προορισμούς τύπου νοτιοανατολικής Ασίας…
