Όταν φέρνω στο νου μου το νησί μας νιώθω μια κρυφή χαρά και περηφάνια.
Είναι γιατί πάντα συνειδητοποιώ εκείνη τη διαφορά με άλλα μέρη της Ελλάδας που έχω επισκεφτεί ή και ζήσει για κάποια χρονικά διαστήματα και τότε κάνω τις όποιες συγκρίσεις.
Δεν εννοώ πως οι άλλοι είναι παρακατιανοί και εμείς ο περιούσιος λαός.
Η διαφορά όμως υπάρχει και για μένα τουλάχιστον είναι σαφής.
Ίσως είναι εκείνη η διαύγεια του φωτός, ο Ήλιος που περιλούζει το νησί – κι έχει λένε οι μετρήσεις τη μεγαλύτερη ηλιοφάνεια της Ευρώπης. Ίσως πάλι φταίει ο Ελύτης. Ή τα αρχοντικά και τα πυργέλια. Ίσως φταίνε οι διάφοροι Μυτιληνιοί της διανόησης που το έχουν εξυμνήσει ή το εκπροσωπούν αιώνες τώρα. Ίσως φταίει το φαγητό και η καθαρότητα της πρώτης ύλης. Ίσως οι Μικρασιάτες που μας δίδαξαν πολιτισμό και πήγε παρακάτω η ιστορία μας. Ίσως φταίει ο Ναυτικός Όμιλος που έδωσε το στίγμα του και που από τότε που διαλύθηκε, το νησί ολόκληρο πήρε την κάτω βόλτα. Ίσως φταίνε εκείνα τα χρόνια που χαρακτηρίζονται ως χρόνια της ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ. Ίσως απλά φταίει το ότι είναι η γενέτειρά μου.
Πάντως η Λέσβος έχει συγκριτικές διαφορές με τα άλλα μέρη. Κι ας βρίσκεται τώρα παραγκωνισμένη στα κύματα με τις ροές και τα hots spots.
Aγωνιώ για την πορεία του νησιού μας τώρα, θλίβομαι για την κατάσταση με τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, αναρωτιέμαι τι θα απογίνει και ποιο τέλος πάντων θα είναι το άμεσο μέλλον αυτού του πανέμορφου νησιού.
Ο τουρισμός τι γίνεται;
Ασχολείται κάνεις σοβαρά μ’ αυτή την υπόθεση σ’ αυτό το νησί;
Έχει κάνει κάτι ο Δήμος για την παραλιακή πόλης αεροδρομίου;
Θα ρίξει λίγη άμμο να δημιουργηθεί καμιά παράλια της προκοπής στην πόλη μας;
Θέτω ερωτήματα που ανοίγονται κάθε φορά όταν συζητώ με ντόπιους. Οι απαντήσεις δεν έχουν δοθεί χρόνια τώρα, ούτε καν για τον ποδηλατόδρομο/πεζόδρομο, ούτε για πολλά άλλα.
Ο μπαμπάς έφυγε στα 93 του κι έλεγε “αυτή η χώρα δεν αλλάζει”.
Εγώ δεν θέλω επ’ ουδενί να υιοθετήσω αυτή την πικρή άποψη.
Γι’ αυτό Ελπίζω.
Σουπιές με κοφτό μακαρονάκι
Υλικά
- 800 γρ. σουπιές, καθαρισμένες, κομμένες σε μεγάλα κομμάτια
- 1 ξερό κρεμμύδι μεγάλο, ψιλοκομμένο
- 1/2 φλιτζ. κόκκινο κρασί, ξηρό
- 1/2 φλιτζ. ελαιόλαδο
- 1 κουτ. σούπας ντοματοπελτές, διαλυμένος σε 1 ποτήρι ζεστό νερό
- αλάτι, πιπέρι
- 5-6 κόκκους μπαχάρι
- 300 γρ. κοφτό μακαρονάκι
- 1/3 μάτσο μαϊντανός ψιλοκομμένος
Εκτέλεση
Σε μια ρηχή κατσαρόλα ζεσταίνουμε τη μισή ποσότητα από το ελαιόλαδο σε δυνατή φωτιά και σοτάρουμε τις σουπιές με το κρεμμύδι και το μπαχάρι για περίπου 2 – 3 λεπτά.
“Σβήνουμε” με το κρασί, πασπαλίζουμε με πιπέρι και ανακατεύουμε 1 – 2 λεπτά, μέχρι να εξατμιστεί το αλκοόλ. Ρίχνουμε την ντομάτα και ανακατεύουμε. Περιχύνουμε με βραστό νερό τόσο όσο να καλύπτει καλά τις σουπιές, χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία σε μέτρια φωτιά, σκεπάζουμε την κατσαρόλα και μαγειρεύουμε για περίπου 25 – 30 λεπτά μέχρι να είναι σχεδόν έτοιμες οι σουπιές.
Περιχύνουμε με το υπόλοιπο ελαιόλαδο, ρίχνουμε το κοφτό μακαρονάκι, αλατίζουμε, ανακατεύουμε και μαγειρεύουμε για περίπου 20 λεπτά, ή μέχρι να βράσει το ζυμαρικό.
Ελέγχουμε κατά τη διάρκεια του μαγειρέματος και αν χρειάζεται, προσθέτουμε λίγο βραστό νερό, ώστε στο τέλος να είναι μελωμένο. Το αποσύρουμε και πασπαλίζουμε με μαϊντανό.
Tip
Η μαμά αντί για ντομάτα έβαζε το μελάνι της σουπιάς, κι αντί για κοφτό μακαρονάκι έβαζε πένες. Το φαγητό γίνεται εντυπωσιακά μαύρο αλλά απίστευτα νόστιμο. Μπορείτε να βάλετε τα μελάνια από τις μισές σουπιές. Εγώ στα καλά μου καλέσματα το σερβίρω με λεπτό talliolini που όμως βράζω ξεχωριστά και στη συνέχεια το ανακατεύω με τη σάλτσα της μαύρης σουπιάς. Στην περίπτωση αυτή βάζω λευκό κρασί αντί για κόκκινο.
