Η τελευταία μου αγάπη είναι τα μαγειρέματα με ούζο.
Λατρεύω αυτή τη γλυκανισάτη επίγευση που αφήνει στο στόμα το θεσπέσιο απόσταγμα. Κάθε φορά λοιπόν που μαγειρεύω, ιδιαίτερα θαλασσινά και ψαρικά, ξετρελαίνομαι με την ιδέα να προσθέσω ούζο.
Σκέψου τις γαρίδες σαγανάκι σβησμένες με ούζο.
Τα καλαμαράκια σοτέ στο τηγάνι, τη σπαγγετάδα με μύδια, τα μύδια τα αχνιστά, τη σουπιά που αντί για κρασάτη την κάνω “ουζάτη”.
Το ούζο διαθέτει κρυμμένα μερικά μοναδικά αρώματα τα οποία δημιουργούν μια πολύ ωραία επίγευση.
Το σημαντικότερο βέβαια είναι να συνοδέψεις στη συνέχεια αυτό το έδεσμα με ένα ποτηράκι ούζο.
Το πιο καλοκαιρινό συνοδευτικό του μεζέ.
Καλή παρέα, θάλασσα, αλμύρα, σαρδέλα παστή, μπαρμπουνάκι στο τηγάνι και μια χωριάτικη με μυτιληνιά φέτα. Είμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού και η υπόθεση σηκώνει ούζο.
Κυδώνια θαλασσινά αχνιστά με ούζο
Σε ένα μεγάλο μπολ τοποθετείτε τα κυδώνια και τα ξεπλένετε με άφθονο κρύο νερό αρκετές φορές μέχρι το νερό να είναι εντελώς καθαρό. Μπορείτε να τα βουρτσίσετε εξωτερικά με μια μικρή βούρτσα για να φύγει πιο εύκολα η άμμος.
Σε ένα βαθύ τηγάνι προσθέτετε 2-3 κουταλιές ελαιόλαδο και μόλις ζεσταθεί τσιγαρίζετε για δύο λεπτά 3 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα και ένα μέτριο ξερό κρεμμύδι ψιλοκομμένο μέχρι να μαραθούν.
Προσθέτετε στην κατσαρόλα τα κυδώνια και ανακατεύετε.
Σβήνετε με 3 σφηνάκια ούζο, προσθέτετε και 1/2 φλιτζ. νερό και σκεπάζετε την κατσαρόλα. Αφήνετε για 4 λεπτά μέχρι να ανοίξουν πολύ καλά τα κυδώνια.
Όταν ανοίξουν πασπαλίζετε με αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι, μαϊντανό και στύβετε μισό λεμόνι.
Προσθέτετε 3 κουταλιές βούτυρο και ανακατεύετε απαλά μέχρι να γίνει μια ελαφριά σάλτσα.
Σερβίρετε τα κυδώνια ζεστά και συνοδεύετε με ούζο.
Θύμωσα πάλι
Η χαρά μου είναι μεγάλη όταν συζητιέται το νησί μας θετικά για όποιους λόγους.
Μ’ αρέσει όταν γίνονται πράγματα, να διοργανώνονται φεστιβάλ, πανηγύρια, γιορτές.
Θλίβομαι όμως όταν ο απόηχος είναι πάντα κατώτερος της κληρονομιάς αυτού του τόπου.
Δεν είμαι ευχαριστημένη δυστυχώς με τα δρώμενα.
Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα να διαβούμε κι αυτό με στενοχωρεί.
Ό,τι κάνουμε το κάνουμε μόνο για μας. Οι τελικοί αποδέκτες παραμένουμε εμείς. Πότε άραγε θα μάθουμε και να τολμήσουμε να κάνουμε κάτι για τους απ’ έξω; Πότε θα γίνουμε εξωστρεφείς;
Όταν έχουμε καλεσμένους δεν τους φιλοξενούμε στα χειρότερα δωμάτια του νησιού κι αν δεν έχουμε καλά τους παίρνουμε στα σπίτια μας, στα αρχοντικά μας και τους δείχνουμε τη δική μας μοναδική φιλοξενία.
Οι σύλλογοι ή κάποιοι που παίρνουν πρωτοβουλία να διοργανώνουν κάτι οφείλουν να βρίσκουν κάποιους ειδικούς που ξέρουν πώς γίνονται αυτά και έχουν ξανακάνει τέτοιες ιστορίες. Φτάνει πια το ό,τι έχουμε.
Θυμώνω γιατί το νησί αξίζει τα καλύτερα, έχει κάθε λόγο να είναι στην πρώτη γραμμή κι εμείς ακόμα οργανώνουμε γραφικές εκδηλώσεις που δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τα άλλα νησιά, ούτε να βοηθήσουν στην προώθηση αυτού του τόπου.
Μας τρώει λίγο κάτι από μια εσωτερική μιζέρια που δεν οφείλεται στο οικονομικό!
-Χρειάζεται άλλη οργάνωση.
-Άλλο στήσιμο.
-Άλλες προκλήσεις.
-Άλλη φαντασία.
-Άλλες προσφορές.
-Άλλες ιδέες.
-Και φυσικά large χορηγοί που να υποστηρίζουν μια μεγαλειώδη εκδήλωση.
Οι άνθρωποι που πρέπει να αναλάβουν τέτοια δρώμενα πρέπει να έχουν ταξιδέψει, να έχουν δει το τι γίνεται στον κόσμο και στα άλλα νησιά κι όχι να ‘ναι εκ των έσω διάφοροι καλοπροαίρετοι ερασιτέχνες που βράζουν στο ζουμί τους!
Κάποιοι μάλιστα εξ αυτών, ενώ είναι εξαιρετικά αξιόλογοι και το παλεύουν με νύχια και με δόντια έστω και με ό,τι μέσα έχουν, φθείρονται από την γραφικότητα.
Αλλά δυστυχώς δεν φτάνει αυτό.
Στο δια ταύτα δεν θέλω να μας τη λέει κανείς και μ’ ενοχλεί γιατί δεν μπορώ να πω τίποτα αφού έχουν δίκιο στην όποια κριτική τους.
