Στην τελική ευθεία για τις γιορτές

Πλησιάζει το τέλος του Νοέμβρη και στη Μυτιλήνη εμφανίζονται δειλά-δειλά τα στολίδια στα μπαλκόνια και στα μαγαζιά της αγοράς. Έρχονται  τα Χριστούγεννα και πάντα μας φέρνουν μια μαγεία μέσα σε όποια καταχνιά.

Όταν ήμουν μικρή ο Νοέμβρης ήταν ένας σκοτεινός μήνας, γεμάτος μοναξιά, βροχές και μια αίσθηση χειμωνιάτικη. Όπως και τώρα. Μόνο οι προετοιμασίες για τα Χριστούγεννα άλλαζαν τη διάθεση. Στη γειτονιά η κυρία Κική έφτιαχνε τα κυδωνόπαστα, η Αλεξάνδρα έβαζε την πρώτη δόση τα φοινίκια, η μαμά έδενε το τριφτό. Τα νοικοκυριά ετοίμαζαν τα γιορτινά τους. Αλλά περιμέναμε τον Δεκέμβρη για να στολίσουμε το δέντρο. Εμείς για πολλά χρόνια στο σπίτι μας βάζαμε κλαδί πεύκου – από το τσαμλίκ – μια και δεν βρίσκαμε έλατα στο νησί. Οι πευκοβελόνες πήζανε στις μπάλες και στα μπαμπάκια. Τα λαμπάκια ήταν η λατρεία του μπαμπά. Αγόρασε τα πιο όμορφα σαν κεράκια. Είχε τρέλα με το φωτισμό. Έτσι κι εγώ! Κι ο Δημήτρης που στολίζει με ευλάβεια κάθε χρόνο τους φοίνικες του Λώριετ.

Το δέντρο της πλατείας 

Στην πόλη, στην πλατεία κοντά στο γυμνάσιο αρρένων στολίζανε το μεγάλο δέντρο με τις πολύχρωμες λάμπες. Φτωχικό δέντρο, αλλά στα μάτια μου φάνταζε μεγαλοπρεπές. Πόσες φωτογραφίες έχω κάτω από αυτό το δέντρο! Φορούσα εκείνο το λευκό παλτό, τα λουστρίνια γοβάκια, εκείνο το μισητό χειροποίητο κασκόλ από μεταξωτό μαλλί που η μαμά μου έσφιγγε το λαιμό μην τυχόν και ξανα-αρρωστήσω από αμυγδαλές, το ασορτί σκουφί και καμαρωτή πόζαρα κρατώντας το χέρι του μπαμπά.

Τώρα… 

Ο Νοέμβρης παραμένει μοναχικός μήνας στην πόλη.

Το μόνο που αλλάζει είναι τα χριστουγεννιάτικα στολίδια που έρχονται πιο νωρίς για να μας αλλάξουν διάθεση.

Βάζω άλλο ρούχο και αλλάζει η διάθεσή μου.

Βάζω άλλο διακοσμητικό μπιμπελό στο τραπέζι και λες και μπαίνω σ’ άλλο σπίτι.

Η αλλαγή είναι σαν την καθαριότητα.

Αλλάζουμε πετσί μόλις μπανιαριστούμε.

Άντε λοιπόν βγάλτε τα στολίδια, τα φωτάκια, τα χριστουγεννιάτικα δέντρα!

Μπείτε στο mood των γιορτών γιατί αλλιώς δεν θα αντέξουμε.

Εγώ πάντως ξεκίνησα τα  προ-χριστουγεννιάτικα τραπεζώματα για να προετοιμαστώ για εκείνα των γιορτών.

Να και δυο συνταγές από το δείπνο της Παρασκευής.

Μανιταρόσουπα

Υλικά

• 500 γρ. μανιτάρια φρέσκα
• 1/2 φλιτζ. μανιτάρια πορτσίνι αποξηραμένα, μουλιασμένα σε νερό για 1 ώρα
• 3 σκελίδες σκόρδο λιωμένες
• 1 κρεμμύδι ξερό τριμμένο
• 1/ 2 γλυκοπατάτα
• μπόλικο δυόσμο, βασιλικό, μαϊντανό
• 1 κ.σ. τζίντζερ τριμμένο
• αλατοπίπερο
• 3-4 κ.σ. λάδι
• 1 κ.σ. βούτυρο
• 1,5 λίτρο ζωμό κότας
• 1/2 φλιτζ. κρέμα γάλακτος

Εκτέλεση 

Σοτάρουμε σε μέτρια φωτιά τα μανιτάρια με το λάδι για πολλή ώρα (20 λεπτά) μέχρι να μελώσουν και να απορροφήσουν τα ζουμιά τους. Προσθέτουμε κρεμμύδι, σκόρδο, και συνεχίζουμε το σοτάρισμα μέχρι να μαραθούν, να μελώσουν, αλλά να μην καούν. Άλλα 15 λεπτά περίπου σε μέτρια προς χαμηλή φωτιά. Προσθέτουμε και το βούτυρο.

Αλατοπιπερώνουμε.

Σβήνουμε με το ζωμό και αφήνουμε να σιγοβράσει η σούπα για 45 λεπτά.

Πολτοποιούμε και στη συνεχεία σιγοβράζουμε προσθέτοντας έξτρα μαϊντανό και κρέμα γάλακτος, πριν σερβίρουμε.

Εκτέλεση 

Βράζουμε τα ζυμαρικά σύμφωνα με τις οδηγίες του πακέτου. Τα βγάζουμε 2 λεπτά νωρίτερα από ό,τι λένε οι οδηγίες αν τα θέλουμε πραγματικά al dente.

Τα σουρώνουμε και κρατάμε λίγο από το νερό τους.

Σοτάρουμε σε μεγάλο σκεύος το κρεμμύδι, μέχρι να μαραθεί χωρίς να καεί. Προσθέτουμε το σκόρδο ολόκληρο, τα πιπέρια, το τζίντζερ, τα τοματίνια και τα μυρωδικά.

Ανακατεύουμε για 3 λεπτά και σβήνουμε με το λευκό κρασί. Προσθέτουμε τις γαρίδες για 2 λεπτά, ρίχνουμε μέσα και τα ζυμαρικά και ανακατεύουμε καλά.

Ρίχνουμε την κρέμα και λίγο νερό από τα ζυμαρικά τόσο όσο χρειάζεται για να είναι ζουμερά τα σπαγγέτι. Ανακατεύουμε μέσα έξτρα μυρωδικά ψιλοκομμένα και τα φύλλα ρόκας και σερβίρουμε αμέσως.