Αν με ρώταγες τι θυμάμαι πιο πολύ από τα παιδικά μου χρόνια μπορεί να σου έλεγα τα καλοκαίρια γιατί ήταν μεγάλα, ηλιόλουστα με γαλάζιο ουρανό.
Μπορεί όμως και να σου έλεγα τις γιορτές.
Ριπές χαράς έρχονται στο μυαλό μου καθώς θυμάμαι τα παιδικά Χριστούγεννα της αθωότητας.
Το δέντρο μας το στολίζαμε στις 20 Δεκέμβρη, λίγο πριν τα Χριστούγεννα. Για να κρατήσει το κλαδί του πεύκου όσο πιο φρέσκο γίνεται μέχρι του Αη Γιαννιού.
Το σπίτι άλλαζε διάταξη.
Άνω κάτω και μπρος πίσω.
Μπροστά στο μεγάλο τετράγωνο παράθυρο του σαλονιού έπρεπε να χωρέσει το δέντρο.
Πιο πέρα το τραπέζι γέμιζε από όλα τα χειροποίητα καλούδια.
Η πλαντζέντα της γιαγιάς, τα φοινίκια, οι κουραμπιέδες, το κυδωνόπαστο. Ο μπακλαβάς ετοιμαζόταν για τη γιορτή των Φώτων.
Ήταν η γιορτή του μπαμπά.
Θα γινόταν βεγγέρα. Θα μας έστελναν τούρτες από το Γιαρλό και ανθοδέσμες από τον Καράλη για ευχές.
Θα ερχόταν οι καλεσμένοι με σοκολατάκια μαργαρίτες κι εμείς θα είχαμε τους δίσκους έτοιμους με ποικιλία από γλυκά του κουταλιού και τα φοντάν με τα λικεράκια.
Οι κουμπάροι, οι συνάδελφοι, οι φίλοι, οι συγγενείς. Με dress code. Με εκείνη τη φράση “σας τιμώ”. Με τη γλύκα μιας απλότητας. Χωρίς τηλεόραση, χωρίς wifi και selfie στα social media.
Μόνο αν πέρναγε από εκεί την κατάλληλη στιγμή ο κύριος Στρατής Χουτζαίος ο φωτογράφος μας θα τις απαθανάτιζε και θα τις έφερνε σε μερικές μέρες μέσα σε φάκελο.
Οι ασπρόμαυρες στιγμές τυπωμένες σε γυαλιστερό χαρτί από αρνητικό φιλμ.
Δεν ξέρω αλήθεια αν θα ήθελα να υπήρχε όλη αυτή η αθωότητα έτσι όπως τότε και σήμερα. Δεν ξέρω αν μπορώ να ζω χωρίς όλα αυτά που έμαθα και συνήθισα.
Ένα ξέρω μόνο στα σίγουρα.
Πως χωρίς να νοσταλγώ αυτές τις στιγμές και τις εποχές, τις θυμάμαι σαν να ήταν χτες με πολλή αγάπη.
Δεν ξέρω γιατί όλος ο μήνας είχε μια άλλη αίσθηση
Την δημιουργούσε η σκέψη μας;
Ερχόταν το λαμπερό αστέρι αλήθεια ή ψέματα να μας δείξει το δρόμο; Αλλιώτικος μήνας, ο Δεκέμβρης, φορτισμένος με κρυφή χαρά, λαμπιόνια και φως.
Αυτός ο χειμωνιάτικος αέρας ραντισμένος με την αύρα της θάλασσας, μου ανακαλεί μια μέθη!
Πόσα χρόνια πάνε που έτρεχα σ’ αυτούς τους χωματόδρομους της Χρυσομαλλούσας, κυνηγώντας τις μπίλιες να μπουν στο μπουζ, και να τρέχω στην αλάνα να δω τ’ αγόρια. Πάντα με θυμάμαι πάνω σ’ ένα ποδήλατο μάρκας Gorreg και εκείνα τα αγόρια της γειτονιάς να με πειράζουν σαν το μικρότερο κορίτσι. Τότε αυτό ήταν το bulling. Αθώο κι αυτό σαν τ’ άσπρα σύννεφα.
Θυμάσαι εκείνα τα γέλια?
Εκείνες τις μυρωδιές από φρέσκο πρόβειο βούτυρο ανακατεμένο με βανίλια και ανθόνερο;
Εκείνα τα πρωινά που καθαρίζαμε τα τζάμια από την υγρασία στο αυτοκίνητο του μπαμπά και στη συνέχεια να εισβάλλουμε μπροστά στο τιμόνι εγώ κι εσείς, όλοι μπρος πίσω στα καθίσματα, όλοι μαζί μέσα, αγόρια και κορίτσια για να κάνουμε πρόβα τα κάλαντα!
Σήμερα
Έχω χαθεί, μέσα στις αναμνήσεις μα δε με νοιάζει πού πηγαίνω.
Τι πειράζει κι αν μεγάλωσα;
Έχω τόσο πλούτο μέσα μου από τέτοιες ζεστές αναμνήσεις που δε θα μ’ αφήσουν ποτέ μόνη στη γύμνια όποιας ξενέρωτης εποχής.
Έχω να θυμάμαι πολλά χριστουγεννιάτικα δέντρα να αναβοσβήνουν στα παράθυρα των όμορφων μονοκατοικιών της γειτονιάς μου και είμαι γεμάτη από τα όμορφα παιδικά Χριστούγεννα που εμπλουτίζουν τη ζωή μου για να με κάνουν κάθε φορά να λέω:
ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Η συγκλονιστική σοκολατένια πουτίγκα των Χριστουγέννων
- 1 φλιτζάνι χουρμάδες
- 1 κ γ σόδα
- 3/4 φλιτζ. βραστό νερό
- 55 γρ. βούτυρο μαλακωμένο
- 1 βανίλια
- 3/4 φλιτζ. (135 γρ) μαύρη ζάχαρη
- 4 αυγά
- 110 γρ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
- 25 γρ. κακάο σκόνη
- 100 γρ. κουβερτούρα λιωμένη
Σάλτσα σοκολάτας με μπράντι
- 180 ml κρέμα γάλακτος
- 60 γρ. μαύρη ζάχαρη
- 200 γρ. κουβερτούρα ψιλοκομμένη
- 25 ΓΓ βούτυρο αγελάδας
- 1 σφηνάκι μπράντι
εκτέλεση
- Πολτοποιούμε τους χουρμάδες με το νερό και τη σόδα
- χτυπάμε στο μίξερ βούτυρο, βανίλια, ζάχαρη, και μόλις αφρατέψουν προσθέτουμε τα αυγά και σταδιακά το αλεύρι, το κακάο, τη σοκολάτα και το μίγμα του χουρμά.
- Βάζουμε το μίγμα σε Φόρμα πουτίγκας, κλείνουμε καλά και βράζουμε σε κατσαρόλα μπεν μαρί για 2 ώρες και 45 λεπτά. Αν χρειαστεί προσθέτουμε βραστό νερό.
για τη σάλτσα
Βράζουμε όλα τα υλικά χωρίς το μπράντι σε ένα κατσαρολάκι μέχρι να γίνει μια λεία κρέμα. Ρίχνουμε στο τέλος το μπράντι και αφήνουμε στην άκρη.
Όταν ψηθεί η πουτίγκα την βγάζουμε από τη φόρμα και την περιχύνουμε με τη σος. Σερβίρουμε αμέσως.
Συνοδεύουμε με σαντιγί ή παγωτό βανίλια
