Εδώ, αυτές τις μέρες, είδα ξανά αυτό το κοσμοπολίτικο στιλ που διαθέτει το νησί μου από τις εποχές και δόξες του Ναυτικού Ομίλου. Και να λοιπόν που υπάρχει η αύρα ενός κόσμου που το υποστηρίζει χωρίς κανένα δήθεν.
Αν το Επιμελητήριο, η Περιφέρεια, το Υπουργείο και ο Δήμος μπορούσαν κάποτε να δουν πέρα από τη μύτη τους… ένα τσακ είμαστε μακριά από το να γίνουμε top προορισμός.
Ένας κορυφαίος Ελληνο-γιαπωνέζος σεφ, ο KAZUAKI SHITAMORI, εξειδικευμένος στα γιαπωνέζικα sushi έκανε μια pop up εμφάνιση σ’ ένα από τα καλύτερα στέκια της πόλης.
Η Μυτιλήνη μας στα καλύτερά της!
Τι δεν θα ‘δινα να βλέπω τέτοια events πιο συχνά σ’ αυτή την πόλη, στο νησί που έχει αρχαία γαστρονομία και κατοίκους που – παρότι διατηρούν ένα συγκεκριμένο παραδοσιακό φαγητικό προφίλ – “νιώθουν” από γεύση.
BEJA BAR
Συγκεκριμένα το υπέροχο BEJA bar του Αντώνη Γκιγκιλίνη φιλοξένησε για άλλη μια φορά τον ΚΑΖ. (χαϊδευτικό). Από μπαμπά Γιαπωνέζο και μητέρα Ελληνίδα με καταγωγή από τη Μικρά Ασία. Ωραία μίξη! Νέος, δημιουργικός και ορεξάτος, ειδικά εκπαιδευμένος στις δύσκολες γιαπωνέζικες τεχνικές.
Εντυπωσιακό και πολύ ενθαρρυντικό το γεγονός ότι ο κόσμος του νησιού λάτρεψε το σούσι, το ράμεν και την γκιόζα.
Λάτρεψε τον ΚΑζ.
Δοκίμασα…
Θεϊκό California roll με καβούρι. Συγκλονιστικό HAMMACHI ROLL με ολόφρεσκο μαγιάτικο, φύκι και wasabi.
Όλα σερβιρισμένα σωστά, με τα συνοδευτικά τους και τα απαραίτητα chop stick (αντί μαχαιροπίρουνο) για όποιον ήθελε να μπει στη διαδικασία.
Τιμές απολύτως λογικές, αν λάβει κανείς υπόψη του πως τα γιαπωνέζικα λόγω του φρέσκου ψαριού είναι από τις πιο ακριβές κουζίνες στον κόσμο!
Η αυλή του Beja, στο κέντρο εκεί στην Κουμιδια, μου θυμίζει γειτονιά άλλης εποχής.
Έτσι ανθισμένη με μολόχες και τριαντάφυλλα, με ωραίους φωτισμούς και με τις μουσικές επιλογές που ανέβαζαν την ατμόσφαιρα και έδεναν με τα εξαιρετικά κοκτέιλ, μπαίνει δυνατά στις επιλογές μου και για το καλοκαίρι.
Ο Αντώνης έδωσε ένα στίγμα με πολύ μεράκι και πέτυχε. Πήρε το ρίσκο, εμπνεύστηκε και να που το κοινό τον επιβεβαίωσε. Και εις άλλα! Περιμένουμε!
Η Ιαπωνική κουζίνα
Έχει τις ρίζες της από τη Νεολιθική εποχή, κι αυτή τη στιγμή έχει παγκόσμια αποδοχή, καθώς αποτελεί το μεγαλύτερο trend φαγητού στον κόσμο. Άσε που η Ιαπωνία είναι μια από τις χώρες του κόσμου με το μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής, αν όχι το μεγαλύτερο, και σύμφωνα με μελέτες, ένας από τους βασικούς λόγους είναι η διατροφή!
Έτσι…
Τα σούσι και γενικότερα η Ιαπωνική κουζίνα εξαπλώνεται συνεχώς, μια και οι γεύσεις, αλλά και η εμφάνιση των πιάτων αποτελούν μοναδική εμπειρία. Τα εστιατόρια της χώρας κατάφεραν να ξεπεράσουν σε αστέρια Μισελέν ακόμη και τη Γαλλία.
Σ’ έναν κόσμο όπου καθημερινά επιβεβαιώνεται το “μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις”, τα μαγειρέματα της χώρας του ανατέλλοντος ηλίου, αποτελούν σημείο κατατεθέν.
Όταν πήγα για πρώτη φορά στο Τόκυο, το 1988, εκτός από την καθαριότητα λάτρεψα το ντεκόρ των πιάτων.
Εκεί μου είπαν εκείνο το γνωστό πως “αν χορταίνει το μάτι, χορταίνει ο άνθρωπος”.
Και δεν θα ξεχάσω ποτέ την μεγαλύτερη και ωραιότερη ψαραγορά του κόσμου, την Τσουτσίκι μάρκετ! Εκεί είδα τι σημαίνει πραγματικά φρέσκο ψάρι, καθώς όταν το αγόραζες ήταν ζωντανό και στο έβαζαν σε σακούλα με νερό, ζωντανό.
Μου θύμισε
Τους σπάρους, τους χάνους και τους κοκωβιούς που έπιανε ο μπαμπάς με τη βάρκα όταν πήγαινε για ψάρεμα έξω από τον Ναυτικό Όμιλο, κι όταν τα έφερνε σπίτι χοροπηδάγανε μέσα στο καλάθι πριν τα καθαρίσει η μαμά και τα βάλει στο τηγάνι.
Μια αξέχαστη μοναδική γεύση!
Για την ιστορία
Τα sushi πωλούνταν αρχικά σε πάγκους, οι οποίοι σταδιακά έγιναν sushi bar.
Εκτός από τα ωμά ψάρια τυλιγμένα σε φύκι, ή τοποθετημένα πάνω σε ένα τετράγωνο κομμάτι από ρύζι ατμού βρεγμένο με κρασί και ξίδι από ρύζι, η κουζίνα διαθέτει υπέροχες σούπες με ρυζομακάρονα (Νουντλς), ζωμούς με λαχανικά και αυγά, πιτάκια ατμού και ζηλευτές σάλτσες σε γλυκόξινη γεύση τελείως αλλιώτικη από τις Κινέζικες.
Τα κρεατικά προστέθηκαν πολύ αργότερα στη γαστρονομία των Γιαπωνέζων. Εξέχουσα θέση έχουν τα σουβλάκια τους που λέγονται yakitori και είναι μικρά και με ιδιαίτερη τεχνική τόσο στη μαρινάτα όσο και στο ψήσιμό τους.
Επιπλέον τα γιαπωνέζικα ποτοποιεία παράγουν υψηλής ποιότητας οινοπνευματώδη ποτά, τα καλύτερα και πιο ακριβά ουίσκι στον κόσμο που ταράσσουν την κυριαρχία των Σκοτσέζων και συχνά παίρνουν την πρώτη θέση σε τυφλές δοκιμές και διεθνείς διαγωνισμούς.
Ένα είναι το γεγονός…
…Πως δεν μπορείς να κοροϊδέψεις τον κόσμο. Όταν τα πράγματα είναι σωστά και αυθεντικά δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα. Γιατί απλά το αυθεντικό και ειλικρινές, συμβαδίζει με την ποιότητα και την τιμή. Έτσι τις καλύτερες πρώτες ύλες τις διαχειρίστηκε άψογα ένας σωστός σεφ, τον οποίο ο Αντώνης έψαξε, βρήκε και προσκάλεσε επί τούτου.
Αν λες άλλα και κάνεις άλλα… χάνεις. Μοιραίο!
