Για τους Ιταλούς είναι απλά: σάλτσα.
Για όλους τους άλλους παντού στον κόσμο είναι η σάλτσα Νάπολη η ναπολιτάνα, δηλαδή salsa di pomodoro alla napoletana.
Έτσι αν βρεθείτε στη Νάπολη της Ιταλίας, ίσως να μην σας καταλάβουν αν ζητήσετε έτσι (Νάπολη) την πιο απλή νόστιμη και κατακόκκινη σάλτσα που έχει κατακτήσει τον κόσμο και αποτελεί βάση για πολλές άλλες σάλτσες.
Τι είναι αυτή η σάλτσα;
Μια παχιά, στιβαρή σάλτσα από ντομάτες που από μόνη της ή και με διάφορες παραλλαγές δημιουργεί την πιο comfort νοστιμιά στον πλανήτη.
Από κει και πέρα μια ολόκληρη σκελίδα σκόρδο την αρωματίζει ελαφρά, ο βασιλικός της προσδίδει πολλά συν και φυσικά η τεχνική του κάθε σεφ δίνει περισσότερα ή λιγότερα κατά το δοκούν.
Όλες οι μεσογειακές χώρες έχουν στις παραδοσιακές τους συνταγές την ντοματένια σάλτσα και φυσικά η Ελλάδα. Ωστόσο, όπως είναι γνωστό, οι Ιταλοί επικράτησαν και η σάλτσα αυτή είναι γνωστή ως ιταλική σάλτσα, φερμένη μάλιστα από τον ιταλικό νότο και συγκεκριμένα από την Νάπολη.
Οι “Ναπολιτάνες” σάλτσες της ζωής μου
Σαν φοιτήτρια έτρωγα με βουλιμία βρασμένα σπαγγέτι αλ ντέντε με μπόλικη παρμεζάνα και κέτσαπ χέινζ.
Ώσπου ανακάλυψα το πώς να φτιάχνω τη φρέσκια Νάπολη με ώριμες ντομάτες, φρέσκο βασιλικό, αλάτι, λίγη ζάχαρη – όπως κάνουμε εμείς οι Έλληνες στα ντοματένια φαγητά – μια σκελίδα ζουπηγμένου σκόρδου κι ίσως λίγη δάφνη.
Την αφήνω να βράσει μέχρι που να φύγουν τα υγρά και να πήξει έτσι ώστε να μελώσει.
Αυτή τη σάλτσα την τρώω μέχρι σήμερα όταν κάποια βράδια μένω μόνη και δεν θέλω να επιδοθώ σε καμιά άλλη μαγειρική. Είναι σαν το τοστάκι ή το ψωμοτύρι με ελιές. Το λατρεύω γιατί με κάνει να νιώθω συντροφιά και γαλήνη. Ένα φαγητό απλό της καρδιάς.
Την ωραιότερη Νάπολη την έφτιαχνε η μητέρα μου
Κι αυτό το λέω με μεγάλη ειλικρίνεια. Την αυθεντική δε συνταγή της την έχω συμπεριλάβει στο βιβλίο μου “μυτιληνιές Γεύσεις”.
Πάντα προτιμούσε με πομοντόρια αν υπήρχαν στην αγορά γιατί είχαν πολλή σάρκα και λίγα σπόρια. Όλες τις άλλες φορές φρόντιζε πάντα να έχει ώριμες μοσχοβολιαστές ντομάτες κι αφού τις έβραζε μέχρι να φύγουν τα υγρά και να κολλήσει λίγο η σάλτσα στην κατσαρόλα έβαζε ζάχαρη, αλάτι και λάδι ωμό από πάνω, λίγα λεπτά πριν την βγάλει από τη φωτιά.
Και φυσικά όταν αυτή τη σάλτσα την σέρβιρε πάνω από τις τηγανητές μελιτζάνες… παθαίναμε όλοι ντελίριο και πιο πολύ απ’ όλους ο μπαμπάς! Φαγάκι καθημερινό, σχεδόν σαν ορεκτικό, τα καλοκαίρια στην Αδαίου!
Τόκιο
Την δεύτερη ωραιότερη Νάπολη της ζωής μου την γεύτηκα στο Τόκιο.
Ναι, στο Τόκιο.
Στην περιοχή της Alashaka στη γοητευτική παλιά πόλη στην πρωτεύουσα της Ιαπωνίας.
Μετά από 3 ολόκληρες εβδομάδες που τρώγαμε συνεχώς σούσι και όλα τα κρύα και ζεστά της γιαπωνέζικης κουζίνας, ένα βράδυ η τότε Γιαπωνέζα υπεύθυνη του ΕΟΤ Τόκιο Mrs Araki son, μας πήγε σ’ ένα κοσμοπολίτικο ιταλικό εστιατόριο με γιαπωνέζικη μίνιμαλ αισθητική.
Εκεί έφαγα για πρώτη φορά τα τοματίνια κομμένα στη μέση, ελαφρώς σοταρισμένα με την κόκκινη σάλτσα πνιγμένη στις φύτρες από shisho και άλλα μοβ ροζ φυτράκια.
Δεν ξέρω αν το Ναυτικό των Ιαπώνων -Japanese Imperial Navy – εμπνεύστηκε από τους Ιταλούς την περίφημη σάλτσα κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, πάντως η λατρεία τους αλλά και η εκτέλεση της σάλτσας Νάπολης εκεί στην Άπω Ανατολή μου έμεινε αξέχαστη.
Αν και οι ντομάτες ήταν τότε ένα ακριβό υλικό για τους Γιαπωνέζους, οι υδροκαλλιέργειες το κατέστησαν πλέον αρκετά οικονομικό και ενώ δεν το μαγειρεύουν, όπως εμείς και οι Ιταλοί, σίγουρα το χρησιμοποιούν φρέσκο ή στις fusion συνταγές τους.
Η άλλη δική μου Νάπολη
Υλικά για 4 άτομα
1 κιλό ντομάτες ώριμες
1 μέτριο κρεμμύδι
2 σκελίδες σκόρδο σπασμένες ολόκληρες
3 κλαδάκια θυμάρι φρέσκο
1 κ.γ. πάπρικα καπνιστή
1 αστεροειδής γλυκάνισος
1 φύλλο δάφνης
3 κ.σ. ελαιόλαδο
1 κ.γ. πελτές ντομάτας
1 φλιτζ. πασάτα ντομάτας
Αλάτι
1 κ.γ. μέλι ή Cane sugar
Πιπέρι μαύρο, τριμμένο
βασιλικός φρέσκος, πλατύφυλλος
Εκτέλεση
Ψήνουμε για 30 min σε προθερμασμένο φούρνο στους 180οC, σε πιρέξ, τις ντομάτες κομμένες στα 4, αφού τις ξεφλουδίσουμε μαζί με το κρεμμύδι κομμένο σε χοντρές ροδέλες, το ελαιόλαδο, το σκόρδο τη δάφνη.
Στην συνέχεια προσθέτουμε τον πελτέ, την πασάτα και ρίχνουμε όλα τα μπαχαρικά και το θυμάρι να σιγομαγειρευτούν για 40 λεπτά.
Αποσύρουμε από την φωτιά, προσθέτουμε τον βασιλικό και χτυπάμε με το μπλέντερ ή ραβδομπλέντερ. Σουρώνουμε και σερβίρουμε με ζυμαρικά αλ ντέντε.
