- 26 κατά δήλωσή τους αλλοδαποί χθες τα ξημερώματα ο χάραμα στα βγήκαν στα νότια της Λέσβου και η παρουσία τους γνωστοποιήθηκε από ΜΚΟ
- Ο αριθμός των μεταναστών, που καταγράφεται στους σχετικούς επίσημους πίνακες της εικόνας στο ανατολικό Αιγαίο διαφέρει από αυτόν, που αναφέρει η ΜΚΟ συμπεριλαμβάνοντας και αυτούς που διαφεύγουν
Ανησυχητικές διαστάσεις λαμβάνει το ζήτημα της άφιξης προσφύγων και μεταναστών το τελευταίο διάστημα στη Λέσβο, οι οποίοι ωστόσο σύμφωνα με τα όσα αναφέρει σε αναρτήσεις της συγκεκριμένη Μη Κυβερνητική Οργάνωση διαφεύγουν στα βουνά για να αποφύγουν τη σύλληψη με τον φόβο της επαναπροώθησης πίσω στην Τουρκία. Η πιο πρόσφατη, αυτή των 26 κατά δήλωσή τους ατόμων, που φέρεται να πραγματοποιήθηκε χθες το χάραμα στα νότια του νησιού, με τις αφίξεις αυτές – εφόσον όντως γίνονται – να περνάνε κάτω από το ραντάρ των αρχών, που έτσι κι αλλιώς υπερβάλλουν εαυτόν στη διαχείριση του μεταναστευτικού πέραν των αρμοδιοτήτων και του έργου που ήδη έχουν να επιτελέσουν.
Όπως έχουμε σημειώσει και σε παλαιότερα δημοσιεύματα, τρία είναι τα κοινά χαρακτηριστικά αυτών των περιπτώσεων. Το πρώτο, όπως αναφέραμε παραπάνω, το ότι οι νεοαφιχθέντες πρόσφυγες και μετανάστες με το που πατήσουν στη στεριά διαφεύγουν στα βουνά και κοινοποιούν την παρουσία τους σε συγκεκριμένη οργάνωση, η οποία κάνει και σχετικές αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα, με φωτογραφίες, την κατάσταση της υγείας τους και τον αριθμό τους. Ουσιαστικά οι αλλοδαποί διαφεύγουν την σύλληψη για λίγες ώρες μόνο, καθώς εντοπίζονται από τις ελληνικές αρχές και οδηγούνται στο ΚΥΤ, όπου ακολουθείται η διαδικασία που προβλέπεται από τη σχετική νομοθεσία. Το δεύτερο είναι πως συνήθως ο αριθμός των μεταναστών, που καταγράφεται εκ των υστέρων στους σχετικούς επίσημους πίνακες της εικόνας στο ανατολικό Αιγαίο διαφέρει από αυτόν, που αναφέρει η οργάνωση. Το τρίτο είναι πως σε αυτές τις περιπτώσεις οι ελληνικές αρχές δηλώνουν αρχικά άγνοια για τις συγκεκριμένες αφίξεις.
Από τα παραπάνω προκύπτουν φυσικά και κρίσιμα ερωτήματα, με το σημαντικότερο το αν ισχύουν οι πληροφορίες, που μοιράζεται η εν λόγω οργάνωση ή όχι. Αν ναι, τότε πού βρίσκονται οι πρόσφυγες και μετανάστες των οποίων η άφιξη δεν αναφέρεται στους επίσημους πίνακες του Υπουργείου και, το κυριότερο, πώς διαφυλάσσεται μια σειρά άλλων ζητημάτων, όπως εκείνα της δημόσιας υγείας και προστασίας των ίδιων των μεταναστών και του τοπικού πληθυσμού, όταν κατά την άφιξή τους τίθενται σε καραντίνα και υποβάλλονται σε απαραίτητες εξετάσεις. Αν όχι, τότε πρόκειται για παραπληροφόρηση – έστω κι αν αυτή προκύπτει από τα δεδομένα που δηλώνουν οι ίδιοι οι αλλοδαποί – η οποία σε κάθε περίπτωση συμβάλλει στη δημιουργία συγκεκριμένου κλίματος για ένα ευαίσθητο θέμα και σε μια ευαίσθητη περίοδο και η οποία θα πρέπει οπωσδήποτε να αντιμετωπιστεί.
Τι να πρωτοκάνουν;
Αξίζει να σημειωθεί πως το φαινόμενο της άφιξης μεταναστών και της προσωρινής έστω διαφυγής τους στα βουνά δεν το αντιμετωπίζει μόνο η Λέσβος, αλλά ίσως ακόμη πιο έντονα το τελευταίο δίμηνο η Χίος και η Σάμος. Επιπλέον, δεν θα πρέπει να θεωρούμε καθόλου παράξενο το ότι έχουμε αφίξεις που περνούν κάτω από το ραντάρ των ελληνικών αρχών, κάτι που σε καμία περίπτωση δεν οφείλεται σε ανικανότητα, αλλά σε αντικειμενική αδυναμία με την υπάρχουσα στελέχωση σε προσωπικό και σκάφη να αντεπεξέλθουν στις αυξημένες ανάγκες του μεταναστευτικού, όταν πρακτικά θα πρέπει να καλύψουν εκατοντάδες χιλιόμετρα ακτογραμμής στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Και αυτό ενώ την ίδια στιγμή πρέπει να ανταποκριθούν στις ανάγκες των λοιπών αρμοδιοτήτων τους, όπως για παράδειγμα στον έλεγχο διακίνησης ναρκωτικών με πλοία της γραμμής, όπου στη Λέσβο έχουμε και σημαντικές επιτυχίες του Λιμενικού Σώματος.
Με λίγα λόγια η περιβόητη φύλαξη των συνόρων την οποία περιχαρείς επικαλούνται ο Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου Νότης Μηταράκης και ο Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, προκύπτει από την καθ’ υπέρβαση προσπάθεια των ανδρών και γυναικών του λιμενικού σώματος και των άλλων σωμάτων ασφαλείας, αφού πρακτικά μέχρι και σήμερα το μεταναστευτικό αντιμετωπίζεται με όρους έκτακτου ζητήματος και όχι ως μια παγιωμένη κατάσταση τα τελευταία έξι και πλέον χρόνια. Είναι χαρακτηριστικό πως μόλις αυτό το διάστημα προχωρά η αύξηση οργανικών θέσεων στο λιμενικό, που αναφέραμε στο χθεσινό φύλλο, την οποία ζητούν από το 2015 οι ενώσεις Λιμενικών διαβλέποντας τις συνθήκες που διαμορφώνονται για να ανοίξει ο δρόμος για νέες προσλήψεις και ενίσχυσή τους με περισσότερα στελέχη σε μόνιμη βάση και όχι με περιστασιακές αποσπάσεις.
Ο ρόλος των ΜΚΟ
Τέλος, δεν μπορούμε παρά να αναφερθούμε ξανά στον σκιώδη ρόλο κάποιων από τις ΜΚΟ, που δραστηριοποιούνται στην περιοχή μας, για το μεταναστευτικό. Δείχνει τουλάχιστον θρασύτητα το να παραδέχονται πως όχι απλά δεν διευκολύνουν το έργο των ελληνικών αρχών, αλλά αντιθέτως το παρεμποδίζουν. Με αυτόν τον τρόπο διαμορφώνεται, όμως, ένα συγκεκριμένο κλίμα το οποίο από την πλευρά της Ελληνικής Κυβέρνησης μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με απόλυτη διαφάνεια και σωστή ενημέρωση, καθώς η παραπληροφόρηση ένθεν κείθεν κάθε άλλο παρά χρήσιμη είναι.
