Ο Σίνκλαιρ Λιούις ήταν ο πρώτος Αμερικανός συγγραφέας που τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το μακρινό 1930 και ένας από τους κύριους λόγους απονομής αυτού του βραβείου ήταν το «Μπάμπιτ», μια παρωδία της αμερικανικής κουλτούρας.
O κεντρικός ήρωας του βιβλίου είναι ο μεσήλικας Ρεπουμπλικανός μεσίτης ακινήτων Τζορτζ Φ. Μπάμπιτ, που είναι υπερήφανο μέλος του Εμπορικού Επιμελητηρίου, της Αθλητικής Λέσχης, της Λέσχης των Μπούστερ και της Λέσχης Προστασίας της Άλκης. Περιπλανιέται στον κόσμο του, τον κόσμο της Ζένιθ, παραπαίοντας από επιχειρηματικές συζητήσεις σε ενδοοικογενειακές προστριβές, από τυχοδιώκτες ευαγγελιστές ιεροκήρυκες σε υπερβολικά φιλικούς επισκοπελιανούς ιερείς, από διαλέξεις γκουρού της Νέας Σκέψης στη στήριξη φλογερών σοσιαλιστών, από απεργίες εργαζομένων σε ραντεβού με ελαφρά κοριτσόπουλα, από τον σκοτεινό κόσμο του λαθρεμπορίου της ποτοαπαγόρευσης σε εύθυμα αστικά πάρτι.
Το όνομα Μπάμπιτ μπήκε στο λεξιλόγιο της εποχής για να δηλώσει τον «υλιστή, ματαιόδοξο, εφησυχασμένο πολίτη – κυρίως επιχειρηματία – που συμμορφώνεται με τα πρότυπα του κοινωνικού συνόλου».
Το βιβλίο πρωτοκυκλοφόρησε πριν από 100 χρόνια, το 1922, και κυκλοφορεί στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Λέμβος σε μετάφραση της Βασιλικής Λογοθέτη-Παγοπούλου.
