Λίγες μέρες μας χωρίζουν από την Καθαρά Δευτέρα, εμφανίστηκαν λοιπόν για άλλη μία χρονιά και φέτος οι κατά τα άλλα πλανόδιοι πωλητές χαρταετών, ξεκινώντας να στήνουν την πρώτη γωνία – μαγαζάκι στην αρχή της οδού Οδυσσέα Ελύτη στο κεντρικό πάρκινγκ της Μυτιλήνης. Από τη μία διαθέτουν τους χαρταετούς και από την άλλη όποιος δεν θέλει χαρταετό, μπορεί να αγοράσει ένα σακί πατάτες αγνώστου ταυτότητας, προέλευσης και ελέγχου!
Εδώ να σημειώσουμε καταρχάς ότι αυτό δεν είναι πλανόδιο εμπόριο, αλλά πλανόδιο εμπόριο που έχει μετατραπεί σε στάσιμο. Το δικό μας ερώτημα είναι ποιος δίνει άδειες από το Δήμο Μυτιλήνης για την εγκατάστασή τους σε συγκεκριμένα σημεία. Είναι τουλάχιστον ντροπή να πουλούν οι πλανόδιοι οπωροκηπευτικά, όταν σε μικρή απόσταση λειτουργούν πάνω στον ίδιο δρόμο δύο οπωροπωλεία, οι ιδιοκτήτες των οποίων πληρώνουν ενοίκια, φως, νερό, τηλέφωνο, εισφορές στην Εφορία και στα Ασφαλιστικά Ταμεία, απασχολώντας και προσωπικό. Ποια είναι αυτή η Αρχή που αφήνει τον κάθε πλανόδιο να γίνεται στάσιμος και να πουλάει πατάτες στα 200 – 300 μέτρα από το μανάβικο; Χωρίς αποδείξεις, ΙΚΑ και Εφορία; Ομοίως και με τους χαρταετούς!
Άραγε ο Εμπορικός Σύλλογος – παρότι τα οπωροπωλεία δεν είναι μέλη του, είναι όμως τα καταστήματα εποχικών ειδών και μάλιστα είναι και εκλεγμένος στη διοίκηση ένας εκ των καταστηματαρχών αυτού του κλάδου, ο Βαγγέλης Μολυβιάτης αντιπρόεδρος – δεν πρέπει να παρέμβει προς κάθε αρμόδιο;
Το Σαββατοκύριακο που έχουμε μπροστά μας κάθε γωνιά της Μυτιλήνης θα γεμίσει ΑΣΦΥΚΤΙΚΑ από χαρταετούς πλανόδιων. Είναι τα ίδια πρόσωπα που κάθε χρόνο κάνουν την ίδια δουλειά και την έκαναν με απίστευτο θράσος και την εποχή του lockdown που ήταν κλειστές οι επιχειρήσεις. Το περιπολικό μετά από τηλεφωνήματα επί τηλεφωνημάτων του τότε προέδρου Παναγιώτη Παπαρίσβα πήγαινε, οι αστυνομικοί τους έλεγαν να απομακρυνθούν, εκείνοι έκαναν ότι τα μαζεύουν και μόλις έφευγε η αστυνομία τα τοποθετούσαν πίσω στο ίδιο σημείο και συνέχιζαν να πουλούν χαρταετούς, ενώ όλη η αγορά είχε λουκέτα λόγω των υγειονομικών μέτρων.
Άραγε το Επιμελητήριο Λέσβου τι κάνει; Δεν είναι εδώ ως επιχειρηματικός φορέας για να προστατεύει τα συμφέροντα της αγοράς;
Να βρίσκονται, δηλαδή, οι καταστηματάρχες εδώ και 10 χρόνια στη δίνη μιας σφοδρής οικονομικής και τώρα υγειονομικής κρίσης, να περιμένουν μία φορά το χρόνο να πουλήσουν χαρταετούς και να έρχεται ο κάθε πλανόδιος, που ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ και κανέναν, και να παίρνει όλη τη δουλειά αεριτζίδικα!
Να βρίσκεται ο ιδιοκτήτης του παντοπωλείου στην οδό Οδυσσέα Ελύτη πληρώνοντας φόρους, μισθούς και υποχρεώσεις και να έρχεται ο άλλος απ’ έξω, λίγο παρακάτω με το αυτοκίνητο και να πουλάει κάθε τόσο ένα φορτηγό πατάτες.
Φταίμε και εμείς ως καταναλωτές, από κει και πέρα όμως υπάρχει ένα Κράτος και μία Αυτοδιοίκηση με τους ελεγκτικούς μηχανισμούς για να εφαρμόζουν το νόμο και να προστατεύουν την αγορά. Αυτό όμως δεν γίνεται.
