Σε πολλές χώρες του κόσμου, κυρίως στις πρωτεύουσές τους, υπάρχουν οι “Κινέζικες πόλεις”.
China town στην καρδιά των πιο κοσμοπολίτικων πόλεων.
Εκεί χτυπά δυνατά η γεύση του τζίντζερ και της σόγιας, ατμοβράζει το ρύζι, ανακατεύονται τα φρέσκα λαχανικά σ’ ένα γουόκ και κείνες οι γλυκόξινες γεύσεις πολλές φορές ακόμα περίεργες για τον ελληνικό ουρανίσκο, δημιουργούν μια τάση που πλέον έχει πάρει παγκόσμιες διαστάσεις.
Τα εξωτικά Κινέζικα μαζί με τα Γιαπωνέζικα, τα Ταϊλανδέζικα και τα Βιετναμέζικα έχουν μπει για τα καλά στην καθημερινότητά μας.
Στην Ελλάδα έχουν γίνει κάποιες αξιόλογες προσπάθειες ΚΑΙ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΟΛΟΕΝΑ και ΠΥΚΝΩΝΟΥΝ.
Στο κέντρο της Αθήνας σε πολλά στενάκια της Αθηνάς, Ερμού, κοντά στην Ομόνοια, μπορεί να βρεις πολλά αυθεντικά μαγέρικα ή street food ή ακόμα και καλά εστιατόρια με τέτοιες γεύσεις της Ανατολής.
Η πρώτη μου εμπειρία με τέτοια φαγητά ήταν στο Little Bourke street στο κέντρο της Μελβούρνης περί το 1976.
Ένα πιάτο βαθύ με πολύχρωμα λαχανικά και χρυσαφένιους λουκουμάδες που περιείχαν κοτόπουλο, με μια πορτοκαλί σος με κομμάτια ανανά φτάνει μπρος μου.
Δίπλα ένα πελώριο μπολ αχνιστό ρύζι ατμού ήταν όλα τα λεφτά.
Δεν μπορούσα να διανοηθώ τότε πώς ο συνδυασμός αυτός μπορούσε να με ξετρελάνει.
Έφαγα πολύ, έσκασα και σε δυο ώρες ξαναπεινούσα.
Άλλη γευστική εμπειρία ήταν η περίφημη ψητή πάπια που ερχόταν ολόκληρη στο τραπέζι μας σ’ ένα απλό μαγέρικο, το East Pearl, στην γειτονιά της St KilDA, στη Μελβούρνη.
Ένα βράδυ μάλιστα χαμήλωσαν τόσο πολύ τα φώτα του εστιατορίου και πριν καλά-καλά διαμαρτυρηθούμε, διαπιστώσαμε ότι η πάπια τους είχε “αρπάξει“ και σκοτείνιασαν το χώρο για να μην το καταλάβουμε…
Στο Σίδνεϊ, σ’ ένα πρόσφατο ταξίδι μου τα λατρεμένα φιλαράκια μου με πήγαν σ’ ένα απίστευτο βιετναμέζικο, το “hello Aunty”, όπου έφαγα την πιο αέρινη ομελέτα της ζωής μου – ήταν κάτι σαν ένα τηγανητό φύλλο γεμισμένο με ρίζες, φύτρες, πράσινα φύλλα και κόκκινο αρωματικό βασιλικό.
Έχω φάει σε πολλές πόλεις στον κόσμο τέτοια φαγητά.
Για μένα τα ανατολίτικα εστιατόρια στην Αθήνα ποτέ δεν φτάνουν την ποιότητα των πιάτων εκείνων που θυμάμαι από το εξωτερικό. Πάντα κάτι λείπει.
Η πρώτη ύλη, οι σάλτσες, η εκτέλεση;
Νομίζω πως η ethnic γαστρονομία στην Ελλάδα, έχει ακόμα πολύ δρόμο.
Αντίθετα σε πολλά εστιατόρια fine dinning ή και πιο casual με Έλληνες ψαγμένους σεφ θα γευτείς κάποια εξωτικά πιάτα, δημιουργικά, που θυμίζουν αυτή την ποιότητα που θυμάμαι.
Ωστόσο αυτό εμένα μου φαίνεται πολύ παράδοξο.
Με προβληματίζει για την πορεία της ελληνικής κουζίνας, για την πορεία των σεφ μας, οι οποίοι ενώ κάνουν άλματα δίνουν μια εντελώς μονόπλευρη fusion διάσταση στην ελληνική κουζίνα.
Κι εγώ συχνά μαγειρεύω ανακατεμένα και δημιουργικά, αλλά όταν σκεφτώ μουσακά θέλω να τον φάω παραδοσιακό και καλομαγειρεμένο, όπως πραγματικά είναι.
Δεν γίνεται να μου βάζεις μέσα τζίντζερ και μέλι.
Είμαι περίεργη να δω πού θα οδηγήσει όλο αυτό
Δηλαδή πού θα οδηγήσει όλο αυτό, η τόση χρήση άπω-ανατολίτικων υλικών και όχι μόνο σε μια χώρα που έχει τόσες εξαιρετικές πρώτες ύλες και έχει βαθιά κουλτούρα στη γεύση.
Αναγνωρίζω το γεγονός του melting pot.
Σχεδόν πια σε όλες τις χώρες υπάρχει έντονο το στοιχείο της πολυ-πολιτισμικής κοινότητας.
Εδώ φτάνουν άνθρωποι μεταναστεύοντας από τόσες χώρες και μαζί φέρνουν συνταγές με τα φαγητά τους και με μεγάλη χαρά θέλω να τα γευτώ και να τα δοκιμάσω.
Δεν ξέρω όμως αν πρέπει να ανακατέψω τον τραχανά με kale και τον παστουρμά με yusu αντί για νεράντζι.
Ασιατικό Κοτόπουλο με noodles
Υλικά
1 κιλό κοτόπουλο φιλέτο κομμένο σε λεπτές φέτες
2 φλιτζάνια νερό
3 αστέρια γλυκάνισου
1 ξύλο κανέλας
2 γαρίφαλα
1 πιπερίτσα τσίλι φρέσκια ψιλοκομμένη ή μπούκοβο (ανάλογα πόσο καυτερό θέλετε)
2 κ.σ. σάλτσα στρειδιών έτοιμη
1 φλιτζ. μπουκέτα μπρόκολο
150 γρ. noodles ρυζιού ή φιδέ χοντρό (προσοχή μην το παραβράσετε)
φρέσκο βασιλικό και κόλιαντρο για το σερβίρισμα
σόγια σος
Εκτέλεση
Βράζετε όλα μαζί τα υλικά εκτός απ’ το μπρόκολο και τα noodles μέχρι να μαλακώσει καλά το κοτόπουλο. Προσθέτετε το μπρόκολο για 5-6 λεπτά, και στη συνέχεια το ζυμαρικό, σύμφωνα με τις οδηγίες του πακέτου. Σερβίρετε και πασπαλίζετε με βασιλικό και κόλιαντρο, τις 2 κ.σ. σάλτσα στρειδιών και μια σταγόνα σόγια σος.
