Η Αννίτα Ζάχου είναι Γεωπόνος, Εμπειρογνώμων Δοκιμάστρια Παρθένων Ελαιολάδων, απόφοιτη του Πανεπιστημίου της Jaén στην Ισπανία, Σύμβουλος Παραγωγής & Διασφάλισης Ποιότητας Ελαιολάδου, Εκπαιδεύτρια Γαστρονομίας Ελαιολάδου σε Επαγγελματίες της Εστίασης, Σύμβουλος Ελαιοτουρισμού, Σύμβουλος Ολιστικής Υγείας & Ευεξίας φτάνοντας από τη Μεσσηνία στη Μύκονο!
Στην κ. Ζάχου εκτιμήσαμε ότι μίλησε με ανοιχτά χαρτιά λέγοντας και πικρές αλήθειες για το τι άκουγε μεγαλώνοντας για τη Λέσβο. Ωστόσο η περαιτέρω εμπειρία της είναι που δείχνει την προοπτική πλέον που έχει ανοιχτεί για το λεσβιακό ελαιόλαδο.
…………………………………………………………………………………………………..
-Είστε η ιδρύτρια της Mykonos Olive Oil Tasting. Πέστε μας δυο λόγια για την εταιρεία σας στο κοσμοπολίτικο νησί, δεδομένου ότι τη Μύκονο μόνο για το ελαιόλαδο δεν την είχαμε ακούσει και γι’ αυτό το λόγο η σπουδαιότητα του εγχειρήματός σας δίνει σημαντική εμπειρία σε όλους εμάς.
«Η Mykonos Olive Oil Tasting είναι εκπαιδευτική και συμβουλευτική εταιρεία με έδρα τη Μύκονο και παρέχει συμβουλευτική, σεμινάρια και εργαστήρια πάνω στη γευσιγνωσία και τη γαστρονομία του Ελαιολάδου, τη Μεσογειακή Διατροφή, την Ολιστική Υγεία, Ομορφιά και Ευεξία σε επισκέπτες από το εξωτερικό, στους καταναλωτές, παραγωγούς, εμπόρους ελαιολάδου και επαγγελματίες της εστίασης».
– Ποιο το θέμα της ομιλίας σας στο συνέδριο;
«Το θέμα για το οποίο θα μιλήσω στο συνέδριο είναι ο Εναλλακτικός Ελαιοτουρισμός του οποίου είμαστε πρωτοπόροι, μιας και πριν την ίδρυση της Mykonos Olive Oil Tasting κανείς στην Ελλάδα δεν μπορούσε να φανταστεί ότι σε ένα μέρος που δεν φημίζεται για την ελαιοπαραγωγή και δεν έχει καν ελαιουργείο θα μπορούσε να σχεδιαστεί ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα γευσιγνωσίας ελαιολάδου, που θα προσέλκυε επισκέπτες από όλο τον κόσμο. Οι ξένοι που έρχονται στη χώρα μας δεν γνωρίζουν ποιες είναι οι ελαιοπαραγωγικές περιοχές. Γνωρίζουν ότι το ελαιόλαδό μας είναι καλής ποιότητας και θέλουν να το δοκιμάσουν ανεξάρτητα με το πού βρίσκονται. Το ελαιόλαδο είναι ένα τεράστιο wellness trend, ειδικά στην Αμερική, και όλο και περισσότεροι θέλουν να μάθουν περισσότερα γι’ αυτό. Η εκπαίδευση των επισκεπτών στη γευσιγνωσία ελαιολάδου μπορεί να γίνει σε κάθε γωνιά της χώρας αν σχεδιαστεί ένα πρόγραμμα που να πληροί κάποιες προδιαγραφές. Περισσότερα όμως θα σας πω στην ομιλία μου!».
-Θα θέλαμε να μας κάνετε ένα σχόλιο για το Συνέδριο του Συλλόγου Ελαίας Νήσος Λέσβος που είναι και το πρώτο αυτού του μεγέθους σε επίπεδο Αιγαίου και όχι μόνο.
«Το συνέδριο Elia Lesvos Confest είναι μια πολύ σημαντική πρωτοβουλία όχι μόνο για τη Λέσβο, αλλά μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση και για νέες ελαιοπαραγωγικές περιοχές της χώρας. Οι τοπικές κοινωνίες έχουν πολλά να μάθουν από νέους ομιλητές και τα παραδείγματα του εξωτερικού, αλλά και από όσους καινοτομούν και συμβάλλουν στη δημιουργία μιας νέας ελαιοκουλτούρας στην Ελλάδα αλλά και σε όλο τον κόσμο».
-Ποια κατά την άποψή σας μπορεί να είναι η επόμενη μέρα για τον ελαιοπαραγωγό, τον τυποποιητή, αλλά και γενικότερα τον επαγγελματία της Λέσβου μετά το Συνέδριο;
«Είμαι σίγουρη πως αυτά που θα δουν και θα ακούσουν θα ανοίξουν τους ορίζοντές τους λίγο περισσότερο και θα αρχίσουν να βλέπουν τη δυναμική που υπάρχει γύρω από την ελιά σε παγκόσμιο επίπεδο. Πολλοί από αυτούς δεν έχουν ταξιδέψει σε άλλες ελαιοπαραγωγικές χώρες και δεν γνωρίζουν ούτε τι γίνεται εκεί, ούτε ποιες είναι οι τάσεις γύρω από την καλλιέργεια, τυποποίηση και κατανάλωση του ελαιολάδου, πόσο μάλλον για τον Ελαιοτουρισμό που ακόμα βρίσκεται σε εμβρυακό στάδιο στη χώρα μας. Πιστεύω πως η γνώση θα φέρει μια νέα πνοή, έμπνευση και αισιοδοξία στους παραγωγούς για να δημιουργήσουν και αυτοί με τη σειρά τους μικρά ή και μεγάλα θαύματα!».
-Τι γνωρίζετε μέχρι τώρα για τη Λέσβο και την παραγωγή του ελαιολάδου στον τόπο μας, μιας και στην περιοχή μας, αν και η τρίτη σε μέγεθος ελαιοπαραγωγική περιοχή της Ελλάδας, το προϊόν είναι λιγότερο προβεβλημένο σε σχέση με τα ελαιόλαδα της Πελοποννήσου και της Κρήτης;
«Καταγόμενη από την Καλαμάτα θα πω πως αυτά που άκουγα από τους παραγωγούς της Μεσσηνίας, ήδη από παιδί, για το ελαιόλαδο της Λέσβου δεν ήταν καλά. Πάντα σχολίαζαν πως τα λάδια της Λέσβου είναι κακής ποιότητας και πως οι Μυτιληνιοί κατέβαιναν στην Καλαμάτα να αγοράσουν ελαιόλαδο για να το στείλουν σε διαγωνισμούς. Όταν το 2012 πήρα την πρώτη μου πιστοποίηση στη γευσιγνωσία ελαιολάδου και δοκίμασα για πρώτη φορά σε τυφλή δοκιμή την ποικιλία Κολοβή, πραγματικά μαγεύτηκα! Μεγαλωμένη με Κορωνέικη, και όχι πάντα καλής ποιότητας, τα αρώματα που γεύτηκα στην Κολοβή δεν τα είχα γευτεί ποτέ. Από τότε έγινα μεγάλη θαυμάστρια και υποστηρικτής της και όταν ακούω αρνητικά σχόλια για τα ελαιόλαδα της Λέσβου παίρνω πάντα υποστηρικτική θέση! Έχω πει πολλές φορές πως την ποιότητα δεν την κάνει η τοποθεσία, μπορεί να κάνει την ποσότητα αλλά όχι την ποιότητα. Σημαντικό ρόλο στην ποιότητα παίζουν οι πρακτικές που θα ακολουθηθούν στην καλλιέργεια, συγκομιδή, επεξεργασία και αποθήκευση του ελαιολάδου. Κάθε τόπος μπορεί να παράγει πολύ καλό ή πολύ κακό ελαιόλαδο!».
-Τι έφταιξε κατά τη γνώμη σας μέχρι τώρα που δεν έχει αναδειχθεί η ποικιλία της Κολοβής παρά τη σημαντική διατροφική της αξία που τεκμηριώνεται με μελέτες;
«Η ποικιλία Κολοβή είναι το καλά κρυμμένο μυστικό της Λέσβου! Την γνωρίζετε κι εσείς στο νησί και εμείς οι επαγγελματίες του χώρου. Ο μέσος Έλληνας καταναλωτής καταναλώνει Κορωνέικη και νομίζει πως μόνο αυτό το ελαιόλαδο υπάρχει στην Ελλάδα. Πιστεύω πως χρειάζεται προβολή της ποικιλίας σε εθνικό επίπεδο μέσω οργανωμένων προωθητικών ενεργειών, εκπαίδευσης του καταναλωτή αλλά και των επαγγελματιών της εστίασης. Η Κολοβή είναι μια πολύ σημαντική ποικιλία για τη γαστρονομία, μιας και τα αρώματα που προσφέρει μπορούν να αναδείξουν με μοναδικό τρόπο πολλές μαγειρικές δημιουργίες και να ικανοποιήσουν πολύ απαιτητικούς ουρανίσκους».
-Θα θέλαμε τη γνώμη σας για το αν, τελικά, αποτελεί πλεονέκτημα ή μειονέκτημα για το ελαιόλαδο που παράγεται από τις ποικιλίες ελιάς της Λέσβου το αχυροκίτρινο χρώμα του, το οποίο προκύπτει από τα μικρότερα ποσοστά χλωροφύλλης σε σχέση με τα άλλα λάδια. Αν και περισσότερο ανθεκτικό στην αλλοίωση και παρά τα οργανοληπτικά του χαρακτηριστικά, οι καταναλωτές σε παγκόσμιο επίπεδο δείχνουν να προτιμούν το πράσινο χρώμα του λαδιού στο πιάτο τους;
«Από τη δική μου εμπειρία που εκπαιδεύω ξένους επισκέπτες χρόνια τώρα, θα πω πως δεν τους ενδιαφέρει τόσο το χρώμα όσο τα γευστικά χαρακτηριστικά του ελαιολάδου. Μπορεί να τους τραβήξει ένα πιο πράσινο χρώμα ελαιολάδου στο διάφανο μπουκάλι στο ράφι ενός καταστήματος, αλλά όταν θα το δοκιμάσουν στο σπίτι και δεν θα τους αρέσει δεν θα το αγοράσουν ξανά. Επίσης το ελαιόλαδο στη διάφανη φιάλη στο ράφι του καταστήματος δεν θα παραμείνει για καιρό σκούρο πράσινο, διότι θα οξειδωθεί και θα κιτρινίσει. Επίσης η τάση πια στα πιο high-end εξαιρετικά παρθένα ελαιόλαδα είναι να συσκευάζονται σε αδιαφανή φιάλη όπου το χρώμα δεν είναι ορατό, επομένως ο καταναλωτής δεν το βλέπει. Κατά την άποψή μου δεν είναι μειονέκτημα το χρυσοκίτρινο χρώμα. Ας δώσουμε έμφαση στη βελτίωση της ποιότητας, των οργανοληπτικών χαρακτηριστικών και της διατηρησιμότητας και ας μην ανησυχούμε για το χρώμα!».
-Σας ευχαριστώ για τη συζήτηση που είχαμε εν όψει του Συνεδρίου.
«Και εγώ για τη δυνατότητα να επικοινωνήσω με τους αναγνώστες σας».
