Άλλο τρώγοντας στο πόδι με το χέρι και άλλο τρώγοντας στο χέρι. Το ίδιο και για το ποτό. Δεν πίνονται όλα τα ποτά στο… πόδι. Άλλα μπορείς να τα απολαμβάνεις περπατώντας και άλλα θέλουν το τραπέζι τους, την ιεροτελεστία τους.
Μεγάλη η διαφορά από το ΜΕ (το χέρι) από το ΣΤΟ (χέρι). Με το χέρι μπορείς να φας σχεδόν ό,τι θέλεις, εκτός από σούπες, σάλτσες και άλλα τέτοια. Μπορείς να βάλεις χέρι στα παϊδάκια και τα σουβλιστά, στα μεζεδάκια και τα κεφτεδάκια, να βουτήξεις ψωμάκι στα ντιπάκια, ακόμη και στα φουρνιστά. Στο χέρι όμως το πράγμα αλλάζει. Θέλει ελευθερία, θέλει κίνηση, μπορεί και χαλαρότητα, αλλά και απενοχοποίηση, θέλει ταχύτητα και απλότητα.
Με μπίρα
Ό,τι πάντως και να θέλει, σίγουρα θέλει και το ποτό του. Και μοιάζει να σε καθοδηγεί. Στο ‘να χέρι το σουβλάκι, στ’ άλλο χέρι το μπιρόνι.
Σε κουτάκι ή σε μπουκάλι, δροσερή, κρύα ή παγωμένη, απλή ή λίγο πιο πολύπλοκη, τα έχει όλα. Είναι κυρίως απενοχοποιημένη, είναι εύκολη και προσιτή, πίνεται παντού χωρίς αξεσουάρ, με ένα κλακ την έχεις έτοιμη για κατανάλωση, είναι παντός καιρού – χειμώνα καλοκαίρι – την βρίσκεις όπου και να την αναζητήσεις και δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από κανένα ανταγωνιστή.
Τη βρίσκεις και στο περίπτερο…
Πολλές οι φυλές της. «Ξανθιές – μελαχρινές, μ’ αρέσουν όλες».
Τελικά εμφανίζεται στη σκηνή σε πολλές εκδόσεις, ξανθιά, μελαχρινή, καστανή, μαύρη, θολή, γλυκιά, πικρή, στυφή, δροσερή, ζεστή, αρωματική, μεστή, απαλή.
Από τις φυλές της μερικές είναι πιο εύκολες να τις απολαύσεις στο πόδι, όπως:
- Οι LAGER ξανθές, ελαφριές και δροσιστικές.
- Οι PILS ή PILSENER ξανθές, με ανθώδη αρώματα και ξηρό, πικρούτσικο τελείωμα.
- Οι LIGHT με λιγότερες θερμίδες, και συνήθως, με λιγότερο αλκοόλ.
- Οι ΣΤΑΡΕΝΙΕΣ, θολές, με συμπαγή αφρό, και συνήθως υψηλόβαθμες.
- Και, τέλος, οι σκουρόχρωμες οι ΜΑΥΡΕΣ, καραμελένιες και δυνατές.
Οι υπόλοιπες μπίρες γιατί υπάρχουν κι άλλες, μάλλον δεν είναι για το… πόδι.
Αυτές όμως που αγαπούν να πίνονται στο χέρι λατρεύουν ένα ζουμερό και πληθωρικό χάμπουργκερ, ένα ριγανάτο σουβλάκι, ένα τυλιχτό γύρο-πίτα με μπόλικο τζατζίκι, μια λαχταριστή τυρόπιτα, μια πράσινη σπανακόπιτα ή χορτόπιτα, φυσικά ταιριάζει μοναδικά με την πικάντικη τσαχπινιά των μπουρίτος και των τάκος και στέκεται άψογα δίπλα στα διαφόρων τύπων σάντουιτς.
Χοιρινά μπριζολάκια με μανιτάρια και μπίρα
Υλικά
- 8 λεπτά χοιρινά μπριζολάκια από λαιμό
- 4 κ.σ. ελαιόλαδο
- 2 ξερά κρεμμύδια
- 250 γρ. μανιτάρια σε λεπτές φέτες
- 1 κουτί μπίρα
- 1 κύβο ζωμό κότας
- 1/2 κ.γ. φρέσκο δυόσμο
- λίγο φρέσκο θυμάρι
- πιπέρι
- αλάτι
- 200 γρ. λαδοτύρι Μυτιλήνης
Εκτέλεση
Ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο και ροδίζουμε τα μπριζολάκια και από τις δυο πλευρές. Τα βγάζουμε σε πιατέλα. Προσθέτουμε τα κρεμμύδια στο ίδιο λάδι και τα αφήνουμε να μαραθούν.
Προσθέτουμε και τα μανιτάρια. Αλατοπιπερώνουμε και ρίχνουμε το δυόσμο και το θυμάρι. Βάζουμε τα μπριζολάκια πάνω στα λαχανικά. Αλατοπιπερώνουμε. Ανεβάζουμε τη φωτιά.
Σβήνουμε με την μπίρα. Προσθέτουμε το ζωμό. Κόβουμε το λαδοτύρι σε κύβους και το προσθέτουμε λίγο πριν κατεβάσουμε. Σερβίρουμε με πουρέ ή ρύζι και συνοδεύουμε με μπίρα.
