Το όνομά της στα Σανσκριτικά σημαίνει «horn shape».
Από το σχήμα της ρίζας, που είναι σαν κέρατο.
Προΰπήρξε της πατάτας. Χρησιμοποιήθηκε ευρύτατα πριν την ντομάτα. Εγκλιματίστηκε στις δυτικές κοινωνίες πολύ πριν καν γνωρίσουν το καλαμπόκι.
Όμως, στην Ελλάδα, παραμένει ακόμα ένα σχετικά ανεξερεύνητο προϊόν που γοητεύει με τον μυστικιστικό του χαρακτήρα κάθε τι που ευωδιάζει.
Zingiber officinale της οικογένειας Zingiberaceae.
Σαρκώδης βολβός. Το σημαντικότερο μέρος του φυτού η υπόγεια ρίζα του. Σπουδαίοι συγγενείς του, οι άλλες παρεμφερείς ρίζες:
- το turmeric (κουρκουμάς), γνωστή σε μορφή κίτρινης σκόνης που είναι απαραίτητη για τα curry της Ινδίας και
- το galangal, απαραίτητο για τις εκλεπτυσμένες γεύσεις της Ταϋλανδέζικης κουζίνας.
Πάνω από 2.000 είδη. Πληθωρικότητα στην καλλιέργεια. Αν και άγνωστη η ακριβής καταγωγή του ginger, η Άπω Ανατολή κερδίζει τη μάχη. Εδώ και πολλά χρόνια καλλιεργείται συστηματικά στην Κίνα, Ινδονησία, Μαλαισία, Νιγηρία και Αυστραλία. Ηλικίας, τουλάχιστον 3.000 ετών.
Από την Ινδία, πέρασε διά της Ερυθράς θαλάσσης στην Μασσαλία, γύρω στα 1228, στο Παρίσι το 1296, στο Λονδίνο πριν την εισβολή των Νορμανδών το 13ο αιώνα.
Στα παλάτια των Βρετανών, πήρε πολύ νωρίς τη θέση που του αρμόζει. Στάθηκε, αντάμα με το μαύρο πιπέρι, σαν το αμέσως επόμενο μπαχαρικό, στα δείπνα της εποχής.
Ginger: Παραλλαγές με άποψη
- Ο μπαμπάς, πασπάλιζε με τριμμένη ξερή πιπερόριζα, το ζεστό σαλέπι, και μου το πρόσφερε ως βάλσαμο τους κρύους χειμώνες, όταν ήμουν παιδί.
- Πάντα διέκρινα την πιπεράτη γεύση του και τη διακριτική ιδιαίτερη οσμή του, στο σπιτικό «τσέρι» της μαμάς. Έβαζε ξερό τζίντζερ σε τουλπάνι, να μουσκεύει μαζί με άλλα μπαχαρικά, μέσα στη γυάλα με τα βύσσινα και τη ζάχαρη που λιαζόταν στην ταράτσα μας. Έτσι το «τσέρι» μας αποκτούσε αυτή την αιθέρια γεύση.
Ιδιαίτερο μπαχαρικό και πολυδιάστατο.
- Το χρησιμοποίησα σε μορφή σκόνης, με άποψη, μέσα στην «αλευριά από ξερά σύκα» και το πασπάλισα από πάνω μαζί με τα καρύδια και την κανέλλα. Ταμάμ!!! Μυστικό για νέες «πειραγμένες» γαστρονομίες…
Φρέσκο τζίντζερ
Το καλύτερο από τις Ινδίες. Αν και διάβασα για μια οργανική καλλιέργεια σε μικρή παραγωγή, της Χαβάης που διεκδικεί τον τίτλο.
Το χρησιμοποιώ:
- Σε φέτες ή ψιλοκομμένο ή τριμμένο ή λιωμένο ή σε χυμό, μόνο του ή μαζί με άλλα μπαχαρικά, για φρέσκα κρέατα και πουλερικά, ψάρια και θαλασσινά.
- Με ξετρελαίνει στα λαχανικά και κυρίως στις «μελιτζάνες ιμάμ», μαζί με κύμινο.
- Σε πουτίγκες, κέικ, και σαν γλυκό του κουταλιού για νοικοκυρές προχωρημένες.
Λατρεύω: τα after dinner ginger σοκολατάκια αντί για μέντες, και τα ζαχαρωτά φοντάν με την πιπεράτη ginger γεύση.
- Το ψιλοκόβω με τη φλούδα του ή και χωρίς αυτήν για τις μαρινάτες μου, τα κονσομέ μου (πάει ιδιαίτερα με την κοτόσουπα).
- Το καταψύχω για να το έχω πάντα στη διάθεσή μου. Όταν το χρειαστώ, όπως είναι παγωμένο, ξύνω στον ξύστη την ποσότητα που χρειάζομαι να χρησιμοποιήσω.
- Μέσα στο ψυγείο μου, ερμητικά κλειστό σε μία γυάλα, κρατάει περίπου ένα μήνα.
- Αγαπημένες μου οι πίκλες από ginger. Τζίντζερ τουρσί. Μάστορες σ’ αυτό οι Γιαπωνέζοι. Οι λεπτές φετούλες του ακομπανιάρουν τα εκλεκτά sushi και sashimi.
Τζίντζερ σε σκόνη, καλύτερη θεωρείται η Κινέζικη.
- Φρεσκοτριμμένο, είναι απαραίτητο συστατικό, για το μίγμα των curry, του εμπορίου και το 5 spice powder (σκόνη 5 μπαχαρικών) των Κινέζων.
- Για κρέμες, παγωτά, μάφινς, κέικ, ψωμιά και μπισκοτάκια.
Λάδι από τζίντζερ, το καλύτερο από την Αφρική και το Cochin της Κεράλα.
- Συστατικό της μπίρας. Γνωστή η Κερκυραϊκή τζιτζιμπίρα, κάτι ανάμεσα σε μπίρα και αναψυκτικό.
- Αναψυκτικό ginger ale που συμμαχεί σε διάσημα κοκτέιλ, στα κοσμοπολίτικα μπαρ.
- Ελιξίριο μαλακτικό αιθέριο έλαιο για μασάζ στα ayurveda κέντρα, της Κεράλα στη Ν. Ινδία και στα spa της υφηλίου.
Μπισκοτάκια με τζίντζερ
Υλικά
- 2/3 βούτυρο
- ½ φλιτζ. μαύρη ζάχαρη
- 3 κουταλάκια του γλυκού σκόνη τζίντζερ
- 1 κουτ. γλυκού σκόνη κανέλλας
- 1/4 κουτ. γλυκού σκόνη γαρίφαλα
- ¾ του φλιτζ. μέλι
- 1 αυγό
- Ελάχιστο αλάτι
- 3 φλιτζάνια απλό αλεύρι
- ½ κουτ. γλυκού μπέικιν πάουντερ
- 1 κουτ. γλυκού σόδα
Εκτέλεση
Χτυπάτε καλά το βούτυρο με τη ζάχαρη, και προσθέτετε ένα-ένα, όλα τα υπόλοιπα υλικά. Στο τέλος προσθέσετε το αλεύρι, το μπέικιν και τη σόδα κοσκινισμένα. Αφήνετε τη ζύμη στο ψυγείο για μία ώρα. Θερμαίνετε το φούρνο στους 175οC. Σε ελαφρά αλευρωμένη επιφάνεια, ρολάρετε τη ζύμη, κόψτε στο σχήμα που θέλετε και τοποθετήστε τα πάνω σε λαδόκολλα. Διακοσμήστε με σταφίδες και ψήστε τα μπισκοτάκια για 8-10 λεπτά. Αφήστε τα να κρυώσουν και πασπαλίστε τα με άχνη ζάχαρη ή κακάο.
Κέικ με τζίντζερ
Τη συνταγή αυτή μου την έστειλε μια εξαιρετική μαγείρισσα και επιχειρηματίας της πόλης μας, η φίλη Έμη Δημοπούλου του αγαπημένου μου «Άσπρου Γάτου». Η συνταγή είναι από το βιβλίο του Richard Sax «classic home desserts». Είναι χωρίς αμφιβολία εξαιρετικό κέικ, για να συνοδεύσει τον καφέ ή το τσάι σας, για τα παιδικά πάρτι, ακόμα και το πρωινό σας. Δοκιμάστε το.
Υλικά
- 2 αυγά
- ¾ φλ. πετιμέζι
- 1 φλ. ξανθή ζάχαρη
- 2 κουτ. σούπας σκόνη τζίντζερ
- 1 πρέζα μπαχάρι
- 1 πρέζα κανέλα
- 1 πρέζα μαύρο πιπέρι
- ξύσμα από ένα λεμόνι
- 6 κουτ. σούπας βούτυρο
- 100 gr αλεύρι απ
- 100 gr αλεύρι απλό
- ½ φλ. γιαούρτι
- ¼ φλ. γάλα
- 1 κουτ. γλυκού σόδα
- Σαντιγί ή μαρμελάδα για το γαρνίρισμα
Εκτέλεση
Ανακατεύετε τη ζάχαρη με το τζίντζερ, το μπαχάρι, την κανέλα, και το πιπέρι. Χτυπάτε στο μίξερ τα αυγά με το πετιμέζι, μέχρι να αφρίσουν. Προσθέτετε το βούτυρο και χτυπήστε μέχρι να αφρατέψει και ενοποιηθεί με το μίγμα. Κοσκινίζετε το αλεύρι μαζί με τη σόδα και το μπέικιν πάουντερ. Κατόπιν προσθέτετε στο μίγμα των αυγών, εναλλάξ το αλεύρι, το γιαούρτι και το γάλα. Προθερμαίνετε το φούρνο στους 180ο C. Αδειάζετε το μίγμα, σε μια φόρμα τετράγωνη 23χ23 εκατοστά, βουτυρωμένη και πασπαλισμένη με αλεύρι. Ψήνετε στους 180ο C για 45 λεπτά περίπου.
Μπορείτε να αντικαταστήσετε το πετιμέζι με ταχίνι ή μέλι και το αποτέλεσμα δεν θα σας απογοητεύσει.
