του Βασίλη Χατζηελευθερίου
***Τι πήγε να κάνει ο Μητσοτάκης στην Ν.Υόρκη; Είναι η μέρα του για να σφουγγαρίσει τις σκάλες του κτιρίου των ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΕΘΝΩΝ, και να περιποιηθεί τον κήπο, ή για σερβιτόρος; Το πολύ-πολύ να ξεσκονίσει το σακάκι του Ερντογάν. Γιατί μόνο γι’ αυτά τον υπολογίζουν εκεί. Στη συνέλευση του ΟΗΕ, να μου το θυμηθείτε, θα «λάμψει» πάλι το Διεθνές Δίκαιο!!! Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι τα μεγαλύτερα εγκλήματα, έγιναν στο όνομα του Διεθνούς Δικαίου.
*** Ριβιέρα στη Γάζα, γραβιέρα στο Αιγαίο. Η πατρίδα της καρδιάς του αυτός, να ’ταν το πουλί βιολί εμείς. Κι ο «τουρισμός» καλά κρατεί. Εκεί κολλημένοι στον Ντόναλντ εμείς; «Ελευθέρας βοσκής» αυτός… αμέ.
*** «Απόντα με, και μαστιγούτω» = Όταν απουσιάζω μπορείς να με δείρεις. (Μην το ξεχνάς, μόνο όταν απουσιάζω).
*** Η Γεωργία από τις αγροτικές δουλειές, ξέρει μόνο να «φυτρώνει εκεί που δεν την σπέρνουν», δικαιούται επιδότηση; Απορία έχω.
*** Κι έτσι καμιά φορά που σκέπτομαι και γράφω αυτή την στήλη επικοινωνίας μας, νιώθω ότι έχω απέναντί μου τον Κώστα Βάρναλη και κοιτώντας με αυστηρά να μου λέει: «Κι εσύ με την πρόστυχη πένα σου ψοφίμι του βούρκου, αναδεύεις αυτόν τον βούρκο συνέχεια και μυρίζεις την μπόχα του»; Και εγώ να του απαντώ για την μπόχα των ΝΕΟΕΛΛΗΝΩΝ με τα λόγια ενός που λατρεύω διαχρονικά. Του Γιώργου Σουρή. Ο Νεοελληναράς κυρ Κώστα μου λοιπόν: Ελευθέρως συλλογάται, πάντα όρθιος κοιμάται/ τι ψηφίζει δεν θυμάται, και για έξυπνος καυχάται./ Τον δουλεύουν, τον μαλώνουν, και συνάμα τον τυφλώνουν,/και αυτός σαν το σκυλάκι, γλύφει ένα κοκκαλάκι./ Τους πολιτικούς τους βρίζει, στα κρυφά όμως τους ψηφίζει,/ είναι βλήμα αιωνίως, και αλλάζει αυτός σπανίως./ Όταν ο κόραξ λευκανθεί, και η χιών μαυρίσει,/ τότε και ο Ελληναράς, είθε πια να ξυπνήσει!!!
*** Ο άλλος διάβασε στα ζώδια: «Θερμή σωματική επαφή με Λέων», και πήρε ένα έμπλαστρο Λέοντος και το κόλλησε στην πλάτη του!!!
***Θέλει η ζωή χαμόγελο, γλύκα και ντομπροσύνη.
Γιατί αν της τα τσιγκουνευτείς, κι αυτή πια δεν στα δίνει… (απλά έτσι μου ’ρθε…)
