Τα φώτα της γιορτής έσβησαν.
Οι μέρες που άναψαν όλα μαζί τα λαμπιόνια στα χριστουγεννιάτικα δέντρα, στα μπαλκόνια, στις πόλεις, στα πάρκα και στα κτίρια, έσβησαν.
Ξεστολίσαμε.
Παντού. Στα σπίτια και στους δρόμους!
Η Σόνια μου, η μικρή Ουκρανέζα της ζωής μου κάθε χρόνο – από τα 10 που έμεινε μαζί μας – όταν ξεστόλιζε το χριστουγεννιάτικο δέντρο μας έκλαιγε. Όση χαρά είχε όταν το στολίζαμε, άλλη τόση πίκρα είχε όταν τέλειωναν οι γιορτές.
Ίσως γι’ αυτό από τότε που έφυγε… δεν στολίζω δέντρο!
Επανήλθαμε σε μια άλλη πραγματικότητα
-Εκείνη τη γνωστή.
-Την αληθινή.
-Τη ζωή μας με την απόλυτη καθημερινότητα.
-Τις δουλειές μας.
-Τις βόλτες με τους φίλους μας.
-Τα θέατρα και τα σινεμά.
-Τα δείπνα μας.
-Τα καλέσματά μας.
-Τα σχολεία των παιδιών.
-Τα καινούργια μας σχέδια για το υπόλοιπο του χειμώνα και το καλοκαίρι που έρχεται.
-Οι δουλειές μας, που δεν τελειώνουν ποτέ.
-Τα ποτίσματα, τα σκαψίματα του κήπου, οι καθαριότητες, οι τακτοποιήσεις, το πλύσιμο, το σίδερο.
-Η μαγειρική.
-Άλλες σπεσιαλιτέ.
-Τέλος οι γαλοπούλες, τα κατσίκια, τερίνες με γλάσο, τα virginia ham, τα ρύζια με τα ρόδια.
-Οι απαραίτητες δυστυχίες της ημέρας.
-Η στενοχώρια.
-Η θλίψη.
-Οι χαρές.
-Η γιατρειά.
-Ο έρωτας.
-Τα γηρατειά.
-Οι φιλίες.
-Τα μεγάλα όνειρα.
-Οι μικρές ελπίδες.
-Ο Θεός μας!
Σας έπιασε κι εσάς η θλίψη;
Όχι μην.
Δεν χρειάζεται.
Έρχονται κι άλλες ανθρώπινες επινοήσεις για να αντικαταστήσουν τη χαρά των γιορτών.
-Περιμένουμε τις αλκυονίδες μέρες.
-Τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου με τις κόκκινες καρδιές.
-Την Τσικνοπέμπτη.
-Τις Αποκριές.
-Το ΠΑΣΧΑ.
Καμιά γιορτή απ’ όλες αυτές δεν συγκρίνεται με τα Χριστούγεννα.
Τα μόνα που μπορούν να δώσουν εκείνη τη στοργή στην ψυχή μας είναι η Άνοιξη και το Καλοκαίρι με τις θάλασσες και τον καθαρό ουρανό, που δόξα τω Θεώ δεν μας έχει αφήσει καθόλου φέτος.
Τι κι αν μας απειλεί η κλιματική αλλαγή;
Θα τη βρούμε την άκρη.
Προς στιγμή ας είμαστε ευγνώμονες που ζούμε σε μια χώρα που ο Ήλιος λάμπει πολύ κατά τη διάρκεια του χρόνου κι είναι αυτός που μας γεμίζει χαρά, ελπίδα και κέφι!
Σούπα κάστανο γιατί ακόμα ο χειμώνας είναι εδώ
Υλικά
1 κιλό κάστανα, βρασμένα, καθαρισμένα και θρυμματισμένα (ή αγοράζουμε αυτά που βρίσκουμε στα σούπερ-μάρκετ)
300 γραμ. μανιτάρια λευκά σε φέτες
1 μεγάλο ξερό κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 κομμάτι σέλερι
1 καρότο
1 φύλλο δάφνης
2 λίτρα ζωμός κότας
2 κουτ. σούπας φρέσκο θυμάρι, ψιλοκομμένο
1 ποτήρι λευκό κρασί
2 κ.σ. ελαιόλαδο
αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι
1 φλιτζ. κρέμα γάλακτος για το σερβίρισμα
Εκτέλεση
Ζεσταίνουμε σε μια μέτρια κατσαρόλα το ελαιόλαδο σε μέτρια φωτιά και σοτάρουμε τα κάστανα με το κρεμμύδι για 3 λεπτά.
Σβήνουμε με το κρασί, αφήνουμε να εξατμιστεί το αλκοόλ και ρίχνουμε το ζωμό, το σέλερι και το καρότο.
Αλατοπιπερώνουμε, ρίχνουμε τη μισή ποσότητα από το θυμάρι και μαγειρεύουμε για μισή ώρα.
Πολτοποιούμε τη σούπα με ραβδομπλέντερ για να έχει βελούδινη υφή.
Παράλληλα, σε ένα τηγάνι ζεσταίνουμε ελάχιστο ελαιόλαδο και σοτάρουμε τα μανιτάρια σε δυνατή φωτιά μέχρι να ροδίσουν και να εξατμιστούν όλα τα υγρά.
Πασπαλίζουμε με το υπόλοιπο θυμάρι και αλατοπίπερο, ανακατεύουμε και αποσύρουμε από τη φωτιά.
Σερβίρισμα
Σερβίρουμε τη σούπα σε μπολ, ρίχνουμε λίγες κουταλιές κρέμα γάλακτος και γαρνίρουμε με τα σοταρισμένα μανιτάρια.
