Σε μία χρονιά κατά την οποία μετά από χρόνια η Λέσβος κατάφερε να συνδυάσει στον ελαιώνα άριστη ανθοφορία με άριστη καρπόδεση και με εξίσου πολύ καλή ανάπτυξη του καρπού, χωρίς δακοπροσβολή λόγω των παρατεταμένων υψηλών θερμοκρασιών το καλοκαίρι, η ανομβρία κυρίως τους κρίσιμους μήνες Σεπτέμβριο και Οκτώβριο είχε ως συνέπεια, σε ένα σημαντικό ποσοστό, να ξεραθεί μέσα στο Νοέμβριο ο καρπός και να συρρικνωθεί, ενώ οι βροχοπτώσεις που άρχισαν να πέφτουν το δεύτερο μισό του Νοεμβρίου και συνεχίστηκαν με ένταση το Δεκέμβριο δεν στάθηκαν ικανές ώστε «να σωθεί η παρτίδα»….
Διαβάστε τη συνέχεια στην έντυπη έκδοση της εφημερίδας «Τα Νέα της Λέσβου»
