Δεν θα είναι εκ νέου υποψήφιος Δήμαρχος Μυτιλήνης ο Στρατής Κύτελης, όπως συζητιόταν έντονα τις τελευταίες ημέρες κι επιβεβαιώθηκε με δήλωσή του προς τα ΜΜΕ σήμερα το πρωί, στην οποία αναφέρει τα εξής:
“Πριν από τέσσερα χρόνια αποφάσισα να διεκδικήσω τη ψήφο σας για το Δήμο Μυτιλήνης, έχοντας μια βιωματική σχέση με την Αυτοδιοίκηση, την οποία υπηρετώ πάνω από 30 χρόνια και έχοντας αποκτήσει εμπειρίες και ως Πρόεδρος του χωριού μου για δυο θητείες, ως Δημοτικός Σύμβουλος πολλές τετραετίες και ως Αντιπεριφερειάρχης Λέσβου πριν τις τελευταίες εκλογές. Όντας λοιπόν ένα πρόσωπο με επαγγελματική, κοινωνική και δημόσια παρουσία πάνω από 30 χρόνια στον τόπο μας, η συντριπτική πλειοψηφία των συνδημοτών μου αποφάσισε να στηρίξει την προσπάθειά μου για διεκδίκηση της Δημοτικής Αρχής Μυτιλήνης και το εκλογικό αποτέλεσμα μας δικαίωσε πανηγυρικά, αφού ο συνδυασμός μας εκλέχτηκε- αφού στον πρώτο γύρο πήρε το πρωτόγνωρο 49%- με ποσοστό πάνω από 60% στο δεύτερο γύρο, προκειμένου να υλοποιήσουμε το ελπιδοφόρο για το Δήμο πρόγραμμα μας.
Πράγματι έγιναν πολλά κατά την τρέχουσα θητεία μας. Προγραμματισμένα έργα σε στασιμότητα μπήκαν σε δρόμο υλοποίησης, νέα έργα και παρεμβάσεις υλοποιήθηκαν, ενώ έχουν εξασφαλιστεί πόροι για μια σειρά άλλα έργα που προγραμματίζονται, που δυστυχώς δεν καταφέραμε, στο βαθμό που θέλαμε να επικοινωνήσουμε με τους δημότες μας και αυτό ήταν μια σοβαρή παράλειψη της Δημοτικής Αρχής. Και βέβαια υλοποιήσαμε τη βασική δέσμευση του συνδυασμού μας, για απομάκρυνση των δομών φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών από τον αστικό ιστό και απόδοση και αξιοποίηση των χώρων αυτών υπέρ των δημοτών, παρά τον απίστευτο πόλεμο λάσπης και λαϊκισμού που βιώσαμε!
Η πορεία μας αυτή δεν ήταν χωρίς προβλήματα. Ασφαλώς κάναμε και λάθη και είχαμε και παραλείψεις, είχαμε ακόμη και καθυστερήσεις στην υλοποίηση αναγκαίων έργων, πολλές φορές «πνιγήκαμε» από τις γραφειοκρατικές διαδικασίες, αλλά πάντα τηρήσαμε τη νομιμότητα, σεβαστήκαμε με θρησκευτική ευλάβεια το δημόσιο χρήμα και σεβαστήκαμε τον αντίλογο της αντιπολίτευσης, όσο αυστηρός και αν ήταν. Παράλληλα προσπαθήσαμε να διευρύνουμε στην πράξη την πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου, τείνοντας χείρα συνεργασίας και αναζητώντας συναινέσεις με τις άλλες παρατάξεις. Κάτι που επιτεύχθηκε με τις παρατάξεις Μαμάκου και Ζαφειρίου, που βρήκαμε κοινό τόπο για τα μείζοντα προβλήματα που απασχολούν το Δήμο μας, αλλά και με τις παρατάξεις της ελάσσονος αντιπολίτευσης η όποια αντιπαράθεση γινόταν μέσα στα πλαίσια του διαλόγου και στους κανόνες που διέπουν τη λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου.
Εκεί που πραγματικά είχαμε πρόβλημα ήταν στην ίδια τη δική μας παράταξη. Όχι τόσο με τις αποχωρήσεις συμβούλων με αφορμή τη θέση μας στο μεταναστευτικό, αλλά κυρίως το πρόβλημα δημιουργήθηκε, από το γεγονός ότι κάποιοι δημοτικοί σύμβουλοι, εκλεγμένοι με το συνδυασμό μας, τους οποίους μάλιστα είχα τιμήσει αναθέτοντάς τους κρίσιμους τομείς και θέσεις ευθύνης, προτιμούσαν όλα αυτά τα χρόνια -τον τελευταίο μάλιστα καιρό εντελώς απροκάλυπτα- να μην λειτουργούν ως στελέχη ενός δημοκρατικά λειτουργούντος δημοτικού συνδυασμού, που μάλιστα ασκούσε τη Δημοτική Αρχή, αλλά ως ενεργούμενα του τοπικού βουλευτή του κυβερνώντος κόμματος!!! Έτσι, για όσο χρονικό διάστημα είχαμε ακόμα την ανοχή του κυβερνητικού βουλευτή (τη στήριξή του την είχαμε χάσει από καιρό, όταν συγκρουστήκαμε μαζί του για την «ερμαφρόδιτη» στάση που κρατούσε σε σχέση με το μεταναστευτικό κόντρα στη δική μας συνεπή και παλικαρίσια στάση), η υπονόμευση της Δημοτικής Αρχής και εμού προσωπικά ως Δημάρχου, ήταν υπόγεια και συγκροτημένη. Με μουρμούρες και αιχμές για τη δική μου ηγεσία, με προσπάθεια να εμφανίζεται κάθε θετική δράση της Δημοτικής Αρχής ως δικό τους έργο και κάθε αποτυχία – ακόμα και στον τομέα άμεσης ευθύνης τους – ως δική μου, με ύπουλες διαδόσεις για τον Κύτελη που είναι «καλό παιδί, αλλά λίγος σαν Δήμαρχος»! Κι όλα αυτά σε έναν τόπο που όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας, ο καθένας έχει αφήσει το αποτύπωμα του στον επαγγελματικό και δημόσιο βίο, και βέβαια δεν μπορεί να είναι «πολύς» όταν τον υποστηρίζουμε για Δήμαρχο και «λίγος» όταν δεν κάνει τα χατίρια μας και δεν ακολουθεί τις προσωπικές επιδιώξεις μας.
Τον τελευταίο καιρό όμως, ιδιαίτερα μετά τις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές – και αφού «έδεσε το γάϊδαρό του» με την επανεκλογή του- η υπονόμευση και διαβολή από τον κυβερνητικό βουλευτή και τους ανθρώπους του πήρε διαστάσεις «βρώμικου πολέμου». Όλοι αντιλαμβάνονταν – δεν το έκρυβε άλλωστε και ο ίδιος στο περιβάλλον του – ότι η απροκάλυπτη πλέον πολεμική, οφειλόταν σε εκδικητική διάθεση του κ. Αθανασίου απέναντι στον Πρωθυπουργό Μητσοτάκη, για το γεγονός ότι δεν αξιοποιήθηκε σε κάποια κυβερνητική ή κοινοβουλευτική θέση μετά τις εκλογές. Εκδικητική διάθεση, που μεταξύ άλλων, εκφραζόταν με ανοιχτό πόλεμο του ίδιου και των ανθρώπων του, που άκριτα τον ακολουθούν, κατά του προσώπου μου, λόγω της δεδομένης εκτίμησης και στήριξης που απολάμβανα και απολαμβάνω από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό.
Έτσι, μαζί με τον ανοιχτό πλέον πόλεμο λάσπης και συκοφαντίας – ας σκεφθεί ο κάθε πολίτης, γιατί τα περισσότερα από όσα αρνητικά και συκοφαντικά έχει ακούσει τον τελευταίο καιρό κατά της Δημοτικής Αρχής και του Δημάρχου προσωπικά, δεν προέρχονται κυρίως από την αντιπολίτευση στο Δήμο, που αυτός άλλωστε είναι ο ρόλος της, αλλά από στελέχη της δήθεν «συμπολίτευσης»- ξεκίνησε από τον κυβερνητικό βουλευτή η αναζήτηση προσώπου, πρόθυμου να τεθεί επικεφαλής της οργανωμένης από τον ίδιο πραξικοπηματικής και διασπαστικής προσπάθειας. Και είναι γνωστό τουλάχιστον στου παροικούντες την Ιερουσαλήμ, ότι στην προσπάθειά του αυτή απευθύνθηκε, τον τελευταίο καιρό, κυριολεκτικά σε όσους μιλούν… Ελληνικά! Για να εισπράξει αρνήσεις και ανοιχτές διαφωνίες για τη συμπεριφορά του αυτή, ακόμα και από ανθρώπους που ως τώρα τον στήριζαν. Έτσι, έφτασε στο τέλος, να επιστρατεύσει στενό πολιτικό του φίλο, δυο μέρες ακριβώς μετά την ανακοίνωσή του ως υποψηφίου Περιφερειακού Συμβούλου με το συνδυασμό του κου Μουτζούρη(!!!), αδιαφορώντας προφανώς για το γεγονός ότι έτσι τον εξευτελίζει, εμφανίζοντάς τον στην πράξη ως «πολιτική μαριονέτα»!
Συνδημότες/ισσες,
Σας μίλησα άλλη μια φορά τη γλώσσα της αλήθειας, γιατί ο τόπος μας αξίζει για μένα πολύ περισσότερα από το να παίζονται στην πλάτη του προσωπικά παιγνίδια και στρατηγικές. Προφανώς δεν είμαι άμοιρος ευθυνών και ο ίδιος, αφού εγώ ηγούμαι της Δημοτικής Αρχής. Υπήρξαν λάθη και παραλείψεις σε μια ομολογουμένως δύσκολη περίοδο, με πολλές αντικειμενικές δυσκολίες, όπως το μεταναστευτικό, η υγειονομική κρίση, ο πόλεμος που άλλαξε τα δεδομένα στην εκτέλεση των έργων κ.α. Παρόλες αυτές τις δυσκολίες και την δεδομένη υπονόμευση από τους «Δούρειους Ίππους» στη Δημοτική μας Αρχή, εγώ και οι συνεργάτες μου είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε την προσπάθεια μας, μέχρι τη λήξη της θητείας μας, υπηρετώντας τους δημότες και τον τόπο μας.
Σε ότι με αφορά προσωπικά, επειδή η ενασχόλησή μου με τα κοινά είχε και έχει ως βασικό στόχο να υπηρετώ τον τόπο μου και τους συμπολίτες μου, με ανιδιοτέλεια και αξιοπρέπεια και χωρίς εμμονή σε «καρέκλες», συνεκτιμώντας τα δεδομένα αυτής της συγκυρίας δηλώνω ότι δεν επιθυμώ να είμαι μέρος αυτού του διχαστικού κλίματος, που άλλοι επέλεξαν, για τους δικούς τους ιδιοτελείς σκοπούς, που είναι βέβαιο ότι ζημιώνει τον τόπο μας και υπονομεύει τις όποιες προοπτικές ανάπτυξης του.
Στην μικρή κοινωνία που ζούμε, όλοι κρινόμαστε για τα έργα, τη συμπεριφορά μας, αλλά κυρίως από τις πρακτικές μας. Και θέλω να πιστεύω ότι ο κόσμος θα μας κρίνει όλους αυστηρά, αλλά δίκαια, και όταν έρθει η ώρα της κρίσης θα αποδώσει «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι», όπως και να έχει!
