Εκείνα τα καλοκαίρια μου!

Χτες μόλις, η φιλενάδα μου ξεστόμισε το αμίμητο: «Πάει και το φετινό καλοκαίρι».
Μα είναι αρχές Αυγούστου!
Τσίτωσα.
Αντέδρασα, έδωσα τόπο… στις σκέψεις μου.
Η αλήθεια είναι πως ο χρόνος περνάει πολύ γρήγορα, κι αν και καταλαβαίνουμε αυτό που σημαίνει ο χρόνος είναι αρκετά δύσκολο να το συνειδητοποιήσουμε.
Το ελληνικό καλοκαίρι είναι ακόμα εδώ.
Η χρονιά που πέρασε ήταν μια ακόμα δύσκολη χρονιά, με πολλή δουλειά, πολλές σκέψεις, πολλές μάσκες, κρούσματα, εμβόλια, κρίσεις, ελληνικές και παγκόσμιες, κλιματικές αλλαγές, αλλεπάλληλες δονήσεις στο σύστημα και στο οικοσύστημα.
Φέτος, όπως και κάθε καλοκαίρι, από νωρίς κιόλας η πρώτη μου σκέψη πάει στα παιδικά μου χρόνια που έχουν πολλά και όμορφα καλοκαίρια.
Είμαι ευγνώμων γιατί είχα την τύχη να τα βιώσω με αγάπη και γαλήνη. Γι’ αυτό δεν τα ξεχνώ ποτέ.
Η μαμά πρωταγωνιστής στις αναμνήσεις μου.
Τα δροσερά της καλοκαίρια ήταν η χαρά της προσφοράς της σε μας.
Τα νόστιμα φαγάκια της, τα παγωμένα γλυκά της, το ανοιχτό της σπίτι.
Μυτιληνιό ανοιχτό σπίτι με τα όλα του.
Και η μαμά πάντα χαμογελαστή, με καρδιά μπερεκέτι.
Το σπίτι μας γεμάτο κόσμο.
Όλοι από μας περνούσανε.
Κατά τις 11 για καφέ με μπισκοτάκι χειροποίητο.
Απογευματινή επίσκεψη για μια τούρτα παγωτό, για εκείνο το μπισκοτογλυκό της, για το παγωτό με τη morfat, τη ζελατίνα και το ζαχαρούχο γάλα που χτυπούσε κάθε δυο ώρες για να μην κάνει κρυσταλλάκια.
Η βυσσινάδα είχε την τιμητική της.
Το τρίχρωμο παγωτό της Αλέκας, το παγωτό φιστίκι της νονάς Βιλελμίνης, η πουτίγκα με κρέμα βανίλια και βερίκοκα της Τούλας, το μωσαϊκό της Μεταξίας, το ζελέ με τα φρούτα και την κρέμα.
Όλα αυτά τα έφτιαχνε εναλλάξ και το σπίτι μας πάντα ήταν γεμάτο καλούδια.
Τρώγαμε τότε όλοι κανονικά.
Τώρα άλλοι έχουν αλλεργίες στη γλουτένη, άλλοι είναι vegan, άλλοι κάνουν δίαιτα, διατροφή, διαλειμματική νηστεία, αποφεύγουν τα γλυκά, τα λιπαρά…
Αλλά και στις νηστείες του Δεκαπενταύγουστου, πάντα υπήρχε η εναλλακτική.
Σκάρωνε έναν μπαλεζέ, ένα χαλβά, μια ταχινόπιτα.
Πολλά απογεύματα ή βραδάκια έρχονταν οι θείοι για ένα ουζάκι ή κρασί με ό,τι έβγαζε η κουζίνα. Θυμάμαι να κόβει χοντρές φέτες την κρύα γεμιστή μελιτζάνα σε πιατελάκι που γινόταν ανάρπαστη. Σαρδέλα παστωμένη λίγες μόνο ώρες, το ονειρικό της σφουγγάτο με μπόλικο δυόσμο και άνηθο, οι μερακλίδικοι κεφτέδες της που μοσχοβολάγανε κύμινο και ούζο.
Περνούσαν οι συγγενείς και οι φίλοι έτσι ακάλεστοι, χωρίς προειδοποίηση για να γίνει όλη η διαδικασία του τραταρίσματος. Να ανταλλάξουν ειδήσεις, να κουτσομπολέψουν, να πούνε για τις χαρές και τις λύπες της ζωής τους.
Τα ψηλά ποτήρια θαμπώνανε από το παγωμένο νερό, έτοιμα και τα γυάλινα μπολ του παγωτού με τα ασημένια κουταλάκια, μαζί και οι πολύχρωμες χαρτοπετσέτες και οι καλοκαιρινοί δίσκοι με τις ζωγραφιές.
Το τραπεζομάντιλο με το κοφτό κέντημα ήταν κολλαρισμένο και ποτέ δεν την ένοιαζε μη λερώσει.
Όλα ήταν έτοιμα.
Πάντα.
Δεν θυμάμαι ποτέ να έκανε κάποια προετοιμασία.
Λες και όλα γινόταν ως διά μαγείας.
Οι βασιλικοί μοσχοβολούσανε στις γλάστρες, οι ορτανσίες είχαν γίνει λουλακί, ο μπαμπάς μάζευε κλειστά μπουμπούκια από το γιασεμί και τα έβαζε μέσα σ’ ένα μπολ με νερό για να ανοίξουν πάνω στο τραπέζι.
Βγαίνανε κι άλλες καρέκλες στην αυλή, ποτέ δεν φτάνανε.

Η γειτονιά

Απ’ έξω απέναντι στον πύργο, έβαινε η κυρά-Ρηνιώ, και πάντα η μαμά της έστελνε μεζεδάκι.
Δίπλα στο σπιτάκι του πύργου η κυρά-Μαριάνθη με το Μποτέλ (κύριο Παναγιώτη) καθόταν στο πεζούλι τους και μιλάγανε στους περαστικούς. Η Κική με γόβα στιλέτο αγκαζέ με τον Ντιόρ είχαν ντυθεί με τα καλά τους για να βγούνε με φίλους στου Ρίκου την ταβέρνα (μάλλον σημερινή Brachera).
Η Στρατούλα από την άλλη μεριά με φώναζε να παίξουμε κουτσό.
Η αλάνα γέμιζε αγόρια που κλοτσάγανε τις μπάλες.
Η Τζίνα και η Λίτσα με την κυρία Μαρίκα και τις άπειρες γατούλες είχαν μαζευτεί στην πίσω αυλή τους με το μαύρο βότσαλο και ετοιμάζανε το σουαρέ.
Καλοκαίρια μου!

Το υπέροχο σπιτικό Παγωτό αυτής της εποχής

Χτυπάμε με το μίξερ για 10 λεπτά 1 morfat ή άλλη φυτική κρέμα.
Προσθέτουμε 1 ζαχαρούχο γάλα, συνεχίζοντας το χτύπημα για άλλα 2-3 λεπτά.
Προσθέτουμε το γάλα εβαπορέ χτυπώντας συνεχώς.
Τοποθετούμε το μίγμα σε ένα ανοξείδωτο δοχείο και το βάζουμε στην κατάψυξη ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΑΓΩΣΕΙ.

Extra Tips

Όλα τα υλικά να μείνουν στο ψυγείο τουλάχιστον μια ώρα πριν την παρασκευή του παγωτού.
Αν θέλουμε μπορούμε ΑΦΟΥ ΜΙΣΟΠΑΓΩΣΕΙ να προσθέσουμε σταγόνες σοκολάτας, ξηρούς καρπούς ΨΗΜΕΝΟΥΣ Ή ΚΑΡΑΜΕΛΩΜΕΝΟΥΣ,  κομμάτια μπισκότου.
Ονειρικό είναι να ΜΟΥΣΚΕΨΕΤΕ ΣΤΑΦΙΔΕΣ ΣΕ ΡΟΥΜΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΣ ΠΡΟΣΘΕΣΕΤΕ.