Πάλλης Δημήτριος MD, MSc
Ορθοπεδικός Χειρουργός – Γ.Ν.Α. «ΚΑΤ»
Μεταπτυχιακή ειδίκευση στα Μεταβολικά Νοσήματα των Οστών
Ο εκτινασσόμενος δάχτυλος περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1850 και είναι μια στενωτική τενοντοελυτρίτιδα όπου ο καμπτήρας του δακτύλου στην άκρα χείρα παγιδεύεται στην είσοδο του ελύτρου του και παρακωλύεται η ομαλή ολίσθησή του. Μπορεί να προσβληθεί οποιοδήποτε δάχτυλο με τον παράμεσο και το μέσο να προσβάλλονται συχνότερα, ενώ στα βρέφη προσβάλλεται κυρίως ο αντίχειρας. Ο ασθενής παρατηρεί ότι το δάχτυλο αναπηδά καθώς κάμπτεται και παραμένει σε θέση κάμψης. Με περισσότερη προσπάθεια εκτείνεται με αναπήδηση (σαν σκανδάλη όπλου) και αν δεν αντιμετωπισθεί έγκαιρα μπορεί να οδηγήσει σε εμπλοκή του δακτύλου. Ένας επώδυνος όζος (διόγκωση) μπορεί να παρατηρηθεί στην παλάμη στο ύψος της μετακαρπιοφαλαγγικής άρθρωσης.
Πού οφείλεται ο εκτινασσόμενος δάχτυλος και ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο;
Οι επαναλαμβανόμενοι τραυματισμοί εξαιτίας μίας έντονης εργασίας όπως το κλάδεμα, το βίδωμα κτλ. μπορεί να αποτελέσουν αιτίες εμφάνισης της πάθησης. Η συχνότητά της είναι μεγαλύτερη σε γυναίκες μέσης ηλικίας, σε διαβητικούς, καθώς και σε ασθενείς με ουρική αρθρίτιδα, με ρευματοειδή αρθρίτιδα και με άλλες τενοντοελυτρίτιδες, όπως De Quervain κτλ.
Εικόνα 1. Εμπλοκή παράμεσου δακτύλου και αδυναμία έκτασης από τον ασθενή
Ποιες είναι οι θεραπευτικές επιλογές;
Η αυτόματη ύφεση της πάθησης είναι σπάνια. Η πλειοψηφία των ασθενών ανταποκρίνονται πολύ καλά στη θεραπεία με τοπική έγχυση κορτιζόλης μέσα στο έλυτρο του καμπτήρα (εξαιρούνται οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη). Σε αποτυχία της συντηρητικής αντιμετώπισης ενδείκνυται η χειρουργική διατομή του ελύτρου του καμπτήρα τένοντα. Τα τελευταία χρόνια η διαδερμική διατομή με βελόνα γίνεται όλο και περισσότερο δημοφιλής.
Εικόνα 2. Χειρουργική διάνοιξη του ελύτρου του καμπτήρα τένοντα
