Της Βάσως Κουρσουμπά
Πολλές φορές στη ζωή μας κρίνουμε χωρίς να γνωρίζουμε, μιλάμε χωρίς να λέμε κάτι και με τον ίδιο τρόπο βάζουμε ταμπέλες σε παιδιά και μεγάλους γιατί αυτό που βλέπουμε μοιάζει με την αντίληψη που έχει η κοινωνία μας. Έτσι, θεωρούμε πως στον κόσμο μας υπάρχουν άνθρωποι έξυπνοι, υπάρχουν όμως και άνθρωποι χαζοί. Υπάρχουν άνθρωποι με περισσότερες δυνατότητες και άνθρωποι με χαμηλές βλέψεις. Αυτό που είναι τρομακτικό στην όλη κατάσταση, είναι το γεγονός πως πιστεύουμε σε αυτά και ενστερνιζόμαστε αυτές τις σκέψεις και απόψεις. Κάποιοι τις περνάμε διά του λόγου και των συμπεριφορών μας και σε άλλους. Και όλο και θρέφονται. Όλο και μεγαλώνουν.
Άσε με λίγο να σκεφτώ. Αν η ταμπέλα προοριζόταν για σένα, τι θα έλεγες; Αν εσύ ήσουν ο χαζός της υπόθεσης, θα αισθανόσουν μειονεκτικά; Αν ρωτήσεις εμένα θα σου πω πως δεν θα μπορούσα να πετύχω τίποτα στη ζωή μου, γιατί αυτή η ταμπέλα θα με τραβούσε και κυριολεκτικά θα με πήγαινε όπου αυτή ήθελε. Θα γινόμουν έρμαιό της και από εκεί και πέρα θα πίστευα πως είμαι όντως χαζή. Τι να κάνουμε; Έτσι γεννήθηκα. Ίσως σκεφτόμουν αυτό. Και ίσως, στο σήμερα, τη λέξη ”χαζός” και παρόμοιους τίτλους να σκέφτονται πολλοί από εμάς, πείθοντας τους εαυτούς τους πως δεν είναι προορισμένοι να πετύχουν τίποτα αξιόλογο.
Για μισό λεπτό. Ποιος βάζει αυτές τις ταμπέλες και ποιος πιστεύει σε αυτές; Τι θα πει χαζός και από πού καθορίζεται η έννοια;
Αν μπορούσες να δεις με τα μάτια μου αυτό που βλέπω εγώ, μπορεί να πετούσες αυτές τις ταμπέλες. Αν μπορούσες να καταλάβεις πώς βλέπω τα πράγματα αλλιώς, ίσως και να με πίστευες. Δεν είμαι χαζός, απλά βλέπω διαφορετικά όσα συμβαίνουν γύρω μου. Το μυαλό μου θα μπορούσες να συμπεράνεις πως λειτουργεί διαφορετικά. Αυτό δεν με κάνει χαζό. Αυτό με κάνει διαφορετικό. Και χρειαζόμαστε τους διαφορετικούς ανθρώπους.
Την λέξη ”πλήξη” την έχεις ακουστά; Θα σου δώσω ένα παράδειγμα.
Φαντάσου όλα τα σούπερ-μάρκετ της πόλης σου να πουλούσαν τα ίδια προϊόντα, στις ίδιες τιμές και μάρκες, στα ίδια ράφια και όλα να τα προωθούσαν με τον ίδιο τρόπο. Εσύ που θα πήγαινες να ψωνίσεις, τι καινούργιο θα είχες να δεις; Τίποτα. Καμία σημασία δεν θα είχε ποιο σούπερ-μάρκετ θα επέλεγες για τα ψώνια σου, γιατί από όλα θα είχες να πάρεις τα ίδια πράγματα. Σκέψου τώρα έναν κόσμο που όλοι έχουν τις ίδιες απόψεις και στάσεις, τα ίδια μυαλά. Τι διαφορετικό θα είχες να δεις;
Πιστεύω πως ένα μέρος της ομορφιάς αυτού του κόσμου έγκειται στο γεγονός πως βλέπουμε όλοι τα πράγματα διαφορετικά. Γιατί να πάμε κόντρα σε αυτό; Δεν υπάρχουν χαζοί, μόνο άνθρωποι με έξυπνες ιδέες. Και αυτοί οι άνθρωποι είμαστε όλοι εμείς. Ο καθένας είναι καλός στον τομέα που αγαπάει. Δεν μπορούμε να είμαστε καλοί σε όλα. Αυτό όμως δεν μας κατατάσσει σε κουτιά, που το καθένα έχει και μία ταμπέλα.
Αντέστρεψε το συλλογισμό σου. Σκέψου πως το γεγονός πως έχεις ελλείψεις κάπου, είναι και ο λόγος πως κάπου αλλού είσαι εκπληκτικός. ΟΛΟΙ, μικροί και μεγάλοι έχουμε ένα «πολύ» μέσα μας που θέλουμε να το βγάλουμε προς τα έξω. Όλοι μπορούμε να δώσουμε πολλά και όλοι μπορούμε να πετύχουμε στα θέλω μας. ΔΕΝ υπάρχουν άνθρωποι προβληματικοί. Ας βγει αυτή η λέξη από το μυαλό μας.
Όπως ο ήλιος βγαίνει το πρωί για να μας φωτίσει και όπως το φεγγάρι βγαίνει το βράδυ για να μας δείξει το δρόμο του, έτσι και εσύ υψώνεσαι σε ορισμένα πλαίσια για να φωτίσεις εμάς τους υπόλοιπους που δεν έχουμε ιδέα από τον κόσμο σου.
Θυμήσου μία φράση κάποιου σοφού επιστήμονα:
”Ο καθένας είναι μεγαλοφυΐα, αλλά αν κρίνεις ένα ψάρι από την ικανότητά του να σκαρφαλώσει σε ένα δέντρο, θα περάσει όλη του τη ζωή πιστεύοντας πως είναι ηλίθιο”.
