Η Ελλάδα σήμερα δεν θυμίζει τίποτα από την αίγλη εκείνων των περασμένων μεγαλείων που εμείς οι νεότεροι διαβάζουμε στα περιοδικά ή παρακολουθούμε στα ντοκιμαντέρ της εποχής. Άλλα ήθη, άλλες παρουσίες. Ωστόσο σίγουρα κάτι όλοι μας κουβαλάμε από αυτές τις εποχές κι όλο και κάτι μας έχει στιγματίσει.
Θυμήθηκα μια συγκλονιστική γνωριμία μου με μια σπουδαία γυναίκα λίγες μόνο δεκαετίες πριν, όταν ακόμα η κομψότητα ήταν το ζητούμενο.
Η Μίκα Σαρίδη, γεννημένη και μεγαλωμένη στη Μυτιλήνη, από γονείς Μικρασιάτες, απέκτησε όλη εκείνη την κουλτούρα και το φίνο γούστο που χαρακτηρίζει το νησί με την κοσμοπολίτικη αύρα του περασμένου αιώνα και τα μετέφερε στην πρωτεύουσα, που την καθιέρωσε σαν μια από τις πιο κομψές παρουσίες.
Πανέμορφη γυναίκα, με αρχαιοελληνική ομορφιά, φωτεινά μεγάλα μάτια, ιδανική συμμετρία προσώπου σαν αρχαία Καρυάτιδα, καθαρό βλέμμα κι ένα χαρακτηριστικό κότσο στα μαλλιά αποτέλεσε για πολλά χρόνια το σύμβολο της κομψότητας στα πιο μεγάλα σαλόνια της Αθήνας.
Μια ζωή γεμάτη λάμψη από τους ολόφωτους πολυέλαιους, γεμάτη από τσουγκρίσματα κρυστάλλινων ποτηριών με σαμπάνιες, κομψά ρούχα Taylor made από διεθνείς οίκους, αλλά και τρόπους υψηλής κοινωνίας. Η Μίκα, ήταν πάντα υπόδειγμα μιας “κυρίας”.
Χωρίζει από τον πρώτο της γάμο και ερωτεύεται κεραυνοβόλα, αυτόν που έμελλε να γίνει ο μεγαλύτερος έρωτας της ζωής της. Ο Λευτέρης Σαρίδης, κατά πολύ μεγαλύτερος σε ηλικία, θα ερωτευτεί τη Μίκα με την πρώτη μάτια. Της κάνει πρόταση γάμου, βάζοντας στο δάχτυλό της το θρυλικό πανάκριβο σπάνιο διαμάντι 20 καρατίων.
Στον γάμο τους, το 1981 θα παραστεί όλη η καλή κοινωνία της Ελλάδας και του εξωτερικού, η δε Μίκα παραδίδει αυθόρμητα μαθήματα στιλ σ’ όλο αυτό τον “καλό κόσμο”.
Ο Σαρίδης, από τους πιο ευφάνταστους, πλούσιους, δημιουργικούς επιχειρηματίες της εποχής, κινείτο ανάμεσα σε κύκλους για λίγους, είχε επαφές με γαλαζοαίματους και έμπαινε στις επαύλεις των πλουσιότερων της Ευρώπης.
Οίκος Σαρίδη
Το 1924 ένας σχεδιαστής επίπλων, ο Ελευθέριος Σαρίδης αγοράζει το εργοστάσιο επίπλων ενός Κωνσταντινουπολίτη φημισμένου επιπλοποιού που υπήρχε στην Καλλιθέα από το 1867.
Ο Σαρίδης κατάφερε να απογειώσει την επιχείρηση πολύ σύντομα.
Η εταιρεία Σαρίδη δημιούργησε συγκλονιστικές boiserie και έπιπλα υψηλής αισθητικής για πολλές οικίες, παλάτια και πρεσβείες ανά τον κόσμο.
Βασιλείς, εφοπλιστές, μεγιστάνες από όλο τον κόσμο εμπιστεύονται τον Οίκο Σαρίδη.
Μέχρι σήμερα το Μαξίμου έχει έπιπλα σχεδιασμένα από τον οίκο Σαρίδη από την ιστορική συλλογή «Κλισμός» που σχεδίασε ο ίδιος σε συνεργασία με τον, Βρετανό στην καταγωγή, Νεοϋορκέζο σχεδιαστή T.H. Robsjohn Gibbings, πάνω σε αρχαιοελληνικά μοτίβα, από αρχαϊκές ζωγραφικές παραστάσεις και αρχαιολογικά αγγεία.
Η Συλλογή «Κλισμός» γνωρίζει διεθνή αναγνώριση, το εργοστάσιο πουλάει σε όλο τον κόσμο χειροποίητα έπιπλα, ενώ η Τζάκυ ενθουσιάζεται και παραγγέλνει όλα τα έπιπλα του Σκορπιού από τον Σαρίδη.
Μόλις το 2000 και με τη Μίκα Σαρίδη στα ηνία της επιχείρησης, η Μαντόνα, καλεί τον Οίκο Σαρίδη να σχεδιάσει, εξολοκλήρου, το εκθαμβωτικό penthouse της στο Μανχάταν.
Στην κοσμική Αθήνα με τον αέρα μιας Μυτιληνιάς
Η Μίκα, αβίαστα και με άνεση μπήκε σ’ όλα τα σαλόνια και το περιβάλλον του συζύγου της. Η καταγωγή της, το μεγάλωμά της ανάμεσα στα αστικά σπίτια της Μυτιλήνης, τα τότε ονομαστά καλέσματα των Μυτιληνιών, τον πολιτισμό και τις συνήθειες του νησιού ήταν η μεγάλη της παρακαταθήκη. Δεν δυσκολεύτηκε καθόλου να κυκλοφορήσει στην τότε κοσμική Αθήνα. Αντίθετα έδειξε τη λεπτότητα και τους τρόπους της.
Ξεχώρισε με το στιλ της σε δεξιώσεις και κοσμικές εκδηλώσεις στα πολυτελή ξενοδοχεία, στις σάλες των πολυτελών σπιτιών, στο ανακτορικό διαμέρισμα της οδού Νεοφύτου Δούκα στο Κολωνάκι ή στο ασύλληπτο εξοχικό τους στον Κάλαμο. Οι βραδιές που οργάνωνε η Μίκα ήταν φημισμένες και τις κάλυπταν όλες οι κοσμικές στήλες των περιοδικών και εφημερίδων της εποχής.
Τα τραπέζια της άφησαν εποχή καθώς σχεδίαζε πάντα μοναδικά μενού με σπάνια εδέσματα, φοβερό art de la table, τρομερό σέρβις, πολυτελή σερβίτσια, και μια ανεπιτήδευτη πολυτέλεια με εκείνη τη μυτιληνιά στόφα των χορτάτων και καλότυχων ανθρώπων μιας εποχής που το λιτό και κλασικό δίνει την υπεροχή.
Τέλος εποχής
Τη Μίκα τη γνώρισα στο τέλος της δεκαετίας του ‘80, όταν είχαμε πάει να την επισκεφτούμε στο θηριώδες και εντυπωσιακό χώρο του εργοστασίου επίπλων Σαρίδη, στην Καλλιθέα.
Η Μίκα, μόλις είχε χάσει τον άντρα της ζωής της.
Μας υποδέχτηκε με ιδιαίτερη ζεστασιά, και μας ξενάγησε στο χώρο.
Διατηρούσε τη μυτιληνιά προφορά, ελαφρώς διορθωμένη και αμέσως μας άνοιξε την καρδιά της. Απαράμιλλη κομψότητα και στιλ.
Τα έπιπλα Σαρίδη με τις λωρίδες από δέρμα, ο σχεδιασμός και η λεπτομέρεια δεν θα φύγουν ποτέ από το μυαλό μου. Παραλίγο να αγόραζα κάποια έπιπλα Σαρίδη για το ξενοδοχείο μου στη Μυτιλήνη.
Τα προβλήματα του κλάδου και τα προβλήματά της ως πρόεδρος της εταιρείας ήταν μεγάλα και οι αντιξοότητες της εποχής ανυπέρβλητες.
Η ζωή της άλλαξε, εκείνη όμως παραμένει μια μοναδική κυρία με συγκλονιστική παρουσία. Έστω κι αν έχει αποσυρθεί, παραμένει μια “κυρία” της Ελλάδας.
