Η σκηνοθεσία ξεκινά, με όλη την τελετουργία. Το διασημότερο κοκτέιλ του ντουνιά, stired not mixed όπως το θέλει ο Bond και με σταγόνες ανγκοστούρα, όπως το έπινε ο Μπουνιουέλ, παρασκευάζεται επί τόπου από τον ειδικό bartender.
Σύσσωμη η νομενκλατούρα συνωμοτεί σαν σε κινηματογραφικές σεκάνς στο δείπνο του Υπουργού και το dry martini cocktail πυρακτώνει τον ουρανίσκο.
Η φλεριόζα κοσμικότητα της Ευρυδίκης συνυπάρχει με το prestige του υπουργού και το διαχρονικό ποτό – σύμβολο της ξεγνοιασιάς, κάνει παρέα με την ανεμελιά της.
Anything But…
Η εξέλιξη της βραδιάς παίρνει θέση Anything But Cabernet – But Chardonay – (ABC) μια και το σινάφι των oινόφιλων του παγκόσμιου οινικού χάρτη τείνει να φλερτάρει με τις boutique ποικιλίες που διάχυτες στον πλανήτη αναζητούν μια ξεχωριστή αναγνώριση… αλλά και τον διαχωρισμό τους από την straight μάζα.
Οι λάτρεις των αμπελώνων αν και δεν ξεχνούν ποτέ τις ποικιλίες που έδωσαν τα “μεγάλα κρασιά” του αιώνα, κάνουν μια ιστορική στροφή προς τον Νέο Κόσμο που επιθετικά και ανεξέλεγκτα, διαδέχεται τον παλιό.
Οι νόρμες της ζωής, έχουν παντού την αναλογία τους, ακόμα και στα κρασιά.
Το μενού
Το μενού καθόρισαν η στιγμή και ο υψηλός καλεσμένος. Αν και στην πολιτική η γεύση δεν δημιουργεί την όρεξη, η Ευρυδίκη κατάφερε να κερδίσει τις εντυπώσεις.
Εκεί που η κουβέντα διήνυε τον εμφύλιο και έφτανε σταδιακά και αγχωτικά στην μετά Παπαδόπουλο εποχή της Επταετίας, το καπουτσίνο μανιταριών έκανε μια φουριόζα και εκσταντική παρέμβαση, με σιωπηρή υποδοχή.
Το Κτήμα Άλφα από Sauvignon Blanc, έστρωνε εντυπωσιακά με την προσωπικότητα του πιάτου, που αρωματισμένο ελαφρά με λάδι τρούφας προσέκρουε αρμονικά στους λεμονανθούς της Αλσατίας. Τα έντονα αρωματικά φρεσκότατα πορτσίνι, καθόρισαν τη συνέχεια.
Ζελέ από ζωμό φρέσκων θαλασσινών με γαρίδες τιγρέ βυθισμένες εγκάρσια, συνόδεψαν το Θαλασσίτη από το Κτήμα Γαία κάνοντάς τον πιο crispy και λιγότερο επιθετικό, αναδεικνύοντας ωστόσο σαφώς την καταγωγή του, από το νησί της λάβας. Τα αγριόχορτα – σταμναγκάθι παρέα με άγρια μυρώνια και καυκαλήθρες – βρασμένα αλ ντέντε μαζί με αγνό παρθένο ελαιόλαδο, συντόνιζαν απλά τη θεϊκή επίγευση.
Όταν πλησίασε η ώρα της κρίσης και ο υπουργός τόνιζε πως “η ομαλοποίηση των ελληνοβουλγαρικών σχέσεων έφερε στην επιφάνεια, υπό νέο πρίσμα, το πρόβλημα των στρατιωτικών δαπανών” κατέφτασε η Ευρυδίκη συνοδευόμενη από την Σοφίκα, υποβαστάζουσα οβάλ πιατέλα από μαύρες ταλιατέλες με σουπιά joulienne μαγειρεμένη στο μελάνι της. Τα limoze πιάτα άστραφταν καθώς η εντυπωσιακή πάστα σερβιριζόταν και τάραζε το βλέμμα αλλά και τις πολιτικές απόψεις.
-…”από τότε η ξένη κηδεμονία μεταβιβάστηκε από την Αγγλία στις Ηνωμένες Πολιτείες και η χώρα, υποχρεώθηκε να διατηρεί στρατιωτικές δυνάμεις”… ψέλλισε ο υπουργός και έμπηξε το πιρούνι στην πανδαισία των αισθήσεων.
Η σαλάτα με τοματίνια κρητικά βελανίδια, φρέσκα πράσινα κρεμμυδάκια και χυμό λεμονιού ήρθε να αντικαταστήσει το σορμπέ, ακριβώς πριν ακολουθήσει το καρέ αρνιού μαγειρεμένο με επτά φρεσκοκοπανισμένα μπαχαρικά από την Άπω Ανατολή. Μαζί πατατούλες, ανθοί κολοκυθιού και κίτρινη κολοκύθα ψημένα στη γάστρα, αρωματισμένα με λεβάντα και πασπαλισμένα με ανθό αλατιού. Το κύριο πιάτο συνόδεψαν δύο κρασιά. Το ΚΤΗΜΑ ΣΚΟΥΡΑ GRANDE CUVEE NEMEA και το ΚΑΤΩΓΙ ΑΒΕΡΩΦ ROSSIU DI MUNTE ΓΙΝΙΕΤΣ του 2009.
Ισορροπημένα με όλα τα χαρακτηριστικά της ποικιλίας τους, ανοιγμένα 20 λεπτά νωρίτερα και μεταγγισμένα στην κρυστάλλινη καράφα επέβαλλαν ένα γενικότερο “άνοιγμα” προς κάθε κατεύθυνση.
Οι τανίνες μαλακωμένες κατεύνασαν τις φιλοσοφικές υπερβολές, η πολιτικοοικονομική κρίση ατόνησε και μαζί “οίνος και τροφή ευφραίνουν καρδίαν”… για πολλή ώρα πριν το γλυκό.
Καθώς στο “πλάγι του Άκρατου η Μέθη χύνει στους Σάτυρους το κρασί από αμφορέα που τον στέφουνε κισσοί” η Ουκρανέζα Σοφίκα πλησιάζει με πλατό που περιείχε δύο επιλογές από μπλε τυριά πλαισιωμένα με πικάντικο κυδωνόπαστο, αλλά και πάστα σύκου, αμφότερα σπιτικά. Η Στέφανι κυριολεκτικά “κρεμασμένη” από τα χείλη του υπουργού, διέκοψε προς στιγμή το λάγνο βλέμμα της, πήρε το ποτήρι της και κατάπιε μια γεμάτη γουλιά με κομψή γεύση Μαλαγουζιά Όψιμου Τρύγου, Κτήμα Γεροβασιλείου malagousia-late-harvest με κείνα τα μεθυστικά αρώματα, πικάντικο τελείωμα, just στους 8ο Κελσίου. Η άλυτη συνοδεία των μπλε τυριών.
Το γλυκό δεν άργησε να προκαλέσει με την αλαφράδα του. Λιχουδιαστό και γήινο το κρεμώδες μίγμα περικλύστηκε έντεχνα στα “χίλια φύλλα” θρυμματίζοντας τις κουβέντες σθεναρά και δίνοντας μια νότα αισιοδοξίας στο τραπέζι.
Επίγευση
Ο υπουργός ύψωσε ένα diamond cut ποτήρι από τη συλλογή της Ευρυδίκης, έκανε ευχές για το μέλλον της χώρας και ήπιε μια γουλιά από το φίνο EAU-DE-VIE POIRE WILLIAMS.
Μπρόκολο ψητό πικάντικο
Βάζετε το φούρνο να ζεσταίνεται στους 200 °C.
Ξεχωρίζετε το μπρόκολο σε φουντίτσες και τις κόβετε στη μέση. Στρώνετε το ταψί του φούρνου με αντικολλητικό χαρτί και απλώνετε τα μπρόκολα επάνω με την κομμένη πλευρά προς τα κάτω. Βάζετε στο φούρνο και ψήνετε 17′-20′. Βγάζετε από το φούρνο και περιχύνετε με τα κάτωθι:
Ρίχνετε σε μεγάλο μπολ:
4 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
1/2 κουταλάκι του γλυκού σκόρδο σε σκόνη
1/2 κουταλάκι του γλυκού καπνιστή πάπρικα
1 τσίλι μπούκοβο ψιλοκομμένο
2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες
1 πιπεριά κόκκινη ψιλοκομμένη στο μούλτι – να μην λιώσει
προσούτο ψιλοκομμένο
αλάτι όσο θέλετε.
Ανακατεύετε καλά με τα χέρια.
Σερβίρετε, με φέτα μαλακή.
