Όταν η χιονόπτωση συνοδεύεται από ισχυρούς ανέμους και γίνεται χιονοθύελλα και εμφανίζεται χιονοκαταιγίδα, εκείνο το σπάνιο μετεωρολογικό φαινόμενο, όπου μαζί με τη χιονόπτωση εκδηλώνονται αστραπές και βροντές, κάθε άλλο πάρα Άνοιξη σκέφτεσαι.
Και όμως το ζήσαμε κι αυτό.
Στη χώρα μας, άλλωστε, είναι γνωστό το “Το Μάρτη ξύλα φύλαγε, μη κάψεις τα παλούκια”. Και ναι μας τα έκαψε όλα. Μας έκλεισε μέσα, μας αύξησε τους λογαριασμούς, γενικά τα παίξαμε. Μαζί με την ανασφάλεια της πανδημίας, τις ιαχές του πολέμου και την κακή ψυχολογία, η Άνοιξη άργησε να έρθει.
Είμαστε γεννημένοι να ξεχνάμε τα προφανή, κι όλα αυτά που έχουμε.
Λησμονούμε το “κεραμίδι πάνω από το κεφάλι μας”, τον επιούσιο, όλα τα καθημερινά φαγάκια που εύκολα υπάρχουν στην κουζίνα μας, την ευζωία μας.
Συχνά έχουμε τη φαντασίωση πως η ζωή θα είναι για πάντα, πως θα μας φέρνει πάντα μόνο τα καλά, τους ήλιους και τα γέλια, τα δώρα και τα θετικά αναπάντεχα.
Μήπως πρέπει να σκεφτούμε πως μας τα έχει φέρει ήδη;
Ξαφνικά ανοίγω τα μάτια μου.
Η σιωπή έχει φύγει.
Η Άνοιξη χτυπά ξανά.
Άραγε οι έννοιες χρόνος και εποχή τι έχουν για παρονομαστή;
Δεν χρειαζόμαστε πολλά πράγματα εμείς οι άνθρωποι.
Λίγη αίσθηση Άνοιξης, μερικές ανεμώνες στις πλαγιές της Αγιάσου, ανθισμένες μαργαρίτες για να τις μαδάμε στο βωμό του έρωτα, λίγα πράσινα φυλλαράκια να ξαναβγαίνουν πάνω στα ξερόκλαδα.
Ήρθε η Άνοιξη
Ας μην σκεφτούμε τα άγχη μας, για λίγο.
Ας κρατήσουμε μακριά τις υποχρεώσεις μας μαζί με την ανασφάλεια για το μέλλον μας, την πανδημία, την κρίση.
Ας αναλογιστούμε το σήμερα. Το δικό μας σήμερα.
Ας ζήσουμε σήμερα για το σήμερα, έστω μόνο σήμερα.
Με ό,τι έχουμε.
Ας γίνουμε ευγνώμονες για όλα αυτά που έχουμε.
Λίγα είναι;
Σήμερα η Άνοιξη μάς δίνει την ευκαιρία να χαλαρώσουμε.
Να δούμε τριγύρω μας τι συμβαίνει και ας αρκεστούμε σ’ αυτό το «καλό» που αποτελεί δώρο ζωής.
Άλλοι συνάνθρωποι δεν έχουν την ίδια βολή, δεν απολαμβάνουν καν ζεστασιά, μπορεί να είναι χωρίς οικογένεια, χωρίς όλα τα δεδομένα. Κι ας μη θέλουμε πράγματα που δεν γίνονται ή που μπορεί να στερήσουν σε άλλους τα απαραίτητα.
Είναι χαρά η Άνοιξη που μας περιβάλλει και που θέλω σήμερα να δώσω στη ζωή μου την πρέπουσα σημασία, που τόσο καιρό μπορεί και να μην το κάνω.
Να δω το καλό, το τυχερό, το απλό και τελικά το σπουδαίο!
Η Άνοιξη μπορεί να έρχεται κάθε χρόνο, αλλά η ζωή δεν μάς παρέχεται αφειδώς.
Η λατρεμένη μου μακαρονάδα
σαν φαγητό της καρδιάς
Υλικά
Όλα μαζί σ’ ένα σκεύος
- 350 γρ. σπαγγέτι
- 350 γρ. ντοματίνια
- 1 κρεμμύδι, σε λεπτές φέτες (περίπου 2 φλιτζάνια)
- 4 σκελίδες σκόρδο, ψιλοκομμένο
- 1/2 κουταλάκι του γλυκού μπούκοβο
- 2 κλωνάρια βασιλικού
- 2 κουταλιές της σούπας έξτρα παρθένο ελαιόλαδο και λίγο περισσότερο για το σερβίρισμα
- ανθό αλατιού και φρεσκοτριμμένο πιπέρι
- φρεσκοτριμμένη παρμεζάνα
Εκτέλεση
Βάλτε σε ένα μεγάλο βαθύ τηγάνι όλα μαζί τα υλικά και το ζυμαρικό στο πλάι, με 4 1/2 φλιτζάνια νερό.
Βράστε τα σε δυνατή φωτιά ανακατεύοντας και γυρίζοντας συχνά τα ζυμαρικά για 8-9 λεπτά μέχρι τα ζυμαρικά να είναι al dente και το νερό να έχει σχεδόν εξατμιστεί. Μοιράζετε σε τέσσερα πιάτα και γαρνίρετε με βασιλικό, λίγο λάδι και μπόλικη παρμεζάνα.
