Σαφείς αποστάσεις παίρνει ο πρώην πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων του νοσοκομείου Μυτιλήνης και νυν επικεφαλής της Νέας Ενωτικής Κίνησης στο Σύλλογο, Στρατής Κλεάνθης, από συγκεκριμένες διοικητικές επιλογές και αποφάσεις που αφορούν τη στελέχωση του νοσοκομείου. Εμμέσως πλην σαφώς ο κύριος Κλεάνθης προειδοποιεί την κυβέρνηση και το κόμμα του ότι δεν είναι διατεθειμένος να συνηγορήσει στα όποια παράλογα συμβαίνουν στη δημόσια υγεία, έχοντας ο ίδιος διαγράψει μια σοβαρή πορεία τα προηγούμενα χρόνια τόσο ως Πρόεδρος όσο και ως συνδικαλιστής της ΔΑΚΕ μέσα στο νοσοκομείο. Με γραπτή δήλωσή του ο κύριος Κλεάνθης ασκεί έμμεση κριτική για τις επιλογές που έχουν οδηγήσει σε υποστελέχωση το Βοστάνειο, αποδίδοντας μάλιστα και κλιμακωτά τις ευθύνες στο Υπουργείο Υγείας, τη 2η Υγειονομική Περιφέρεια και τη διοίκηση του Βοστάνειου. Με αυτόν τον τρόπο ο πρώην πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων δίνει μία σαφή απάντηση ότι δεν είναι διατεθειμένος λόγω κομματικών πεποιθήσεων και γραμμών να υποθάλψει κινήσεις και επιλογές που υποβαθμίζουν τη δημόσια περίθαλψη, αναγνωρίζοντας από την άλλη τα όσα θετικά γίνονται σε συγκεκριμένους τομείς.
Απ’ ό,τι φαίνεται αυτό το οποίο πυροδοτεί την παρέμβαση του συνδικαλιστή είναι η κατανομή ελάχιστων θέσεων επικουρικού προσωπικού για το νοσοκομείο Μυτιλήνης και επί της ουσίας η κάλυψή τους από δύο υπαλλήλους ειδικότητας οδηγών ασθενοφόρων, την ώρα που το ακτινολογικό βρίσκεται σε κατάσταση παρακμής χωρίς προσωπικό, καθώς από τους 15 τεχνολόγους συναδέλφους του, που απασχολούνταν ως εμφανιστές, έχουν μείνει 9.
«Το τελευταίο διάστημα σημειώθηκαν μερικά γεγονότα στο χώρο μας εδώ στο νησί και πέραν της θέσης που πήρε το συλλογικό μας όργανο, μέλος του οποίου είμαι, θέλω να εκφράσω τη θέση μας. Καταρχήν θα αναφερθώ στα του νοσοκομείου που μας ”καίει”.
Από την αρχή του έτους εγγράφως, τόσο ο σύλλογος, το προεδρείο του οποίου είχαμε εμείς αλλά και στη συνέχεια το τωρινό προεδρείο αλλά και η υπηρεσία, είχαμε αποστείλει αιτήματα για στοχευμένη ενίσχυση και στις λοιπές πλην νοσηλευτικής υπηρεσίες, διοικητική-τεχνική-παραϊατρικό με έμφαση τον τελευταίο καιρό σε εμφανιστές-χειριστές στο ακτινολογικό μας τμήμα, όπου το πρόβλημα είναι οξύτατο πλέον και απαιτείται άμεση ενίσχυση των βαρδιών παντοιοτρόπως!!!!
Σε αυτό το προσωπικό (λοιπό, πλην νοσηλευτικό) από τον Απρίλιο του 2022 υπήρχε αναστολή προσλήψεων, που ήρθη αρχές Νοεμβρίου, αλλά ενέκρινε ψίχουλα (250 για όλα τα νοσοκομεία, ήτοι 2-3 για μας).
Να τονίσω βάζοντας τα πράγματα στη θέση τους τουλάχιστον από τη μεριά μας ότι, πλην νοσηλευτικού, που πήρε και δικαίως τη μερίδα του λέοντος (70), προσλήψεις στο λοιπό προσωπικό έγιναν κατά το διάστημα της πανδημίας και μάλιστα σε ένα ποσοστό 25%, που όμως δεν είναι αρκετό, δεδομένου ότι από εκεί έχουμε μεγάλες απώλειες (συνταξιοδοτήσεις, αποχωρήσεις).
Η πολιτική ηγεσία (Υπουργείο-ΔΥΠΕ-Διοίκηση) με την μεγαλύτερη ευθύνη κλιμακωτά από πάνω προς τα κάτω, μπροστά σε πιέσεις των συνδικαλιστών συναδέλφων του ΕΚΑΒ, που θέλουν να απαλλαγούν από τις δευτερογενείς διακομιδές (εισιτήρια-εξιτήρια) στα νοσοκομεία, ενέκριναν με εξπρές διαδικασίες πρόσληψη δύο οδηγών (!!!), προκειμένου να διενεργούνται οι δευτερογενείς διακομιδές από το νοσοκομείο.
Είναι γνωστό ότι από το 2014 αυτή η αρμοδιότητα μαζί με ανθρώπους και αυτοκίνητα μεταφέρθηκε στο ΕΚΑΒ, για να επανέλθουν στα νοσοκομεία χρειάζεται στήσιμο τμήματος από την αρχή και όχι έτσι στο γόνατο. Για τους κινδύνους που ελλοχεύει αυτή η απόφαση, τους έχουμε αναφέρει εκεί που πρέπει, ενδελεχώς!
Σε αυτό το θέμα θα επανέλθουμε άμα τη λειτουργία του, εκείνο που θέλουμε να καυτηριάσουμε είναι η άγνοια των πραγματικών αναγκών του νοσοκομείου. Εμείς βέβαια ως συνήθως δε μένουμε απαθείς, ούτε αρκούμαστε στη δημόσια καταγγελία, προσωπικά τουλάχιστον θα φτάσω μέχρι εκεί που φθάνω…», αναφέρει ο πρώην πρόεδρος του συλλόγου εργαζομένων του νοσοκομείου, ο οποίος τοποθετείται και στο ζήτημα της περιστολής της λειτουργίας του κέντρου υγείας Μυτιλήνης, σημειώνοντας ότι έχει τονίσει επανειλημμένα την ανάγκη ενίσχυσης των πρωτοβάθμιων δομών υγείας με προτάσεις, όμως υπό τις παρούσες συνθήκες και έως την πραγματική ενίσχυση αυτών των δομών εκτιμά ότι δεν μπορούσε να γίνει κάτι διαφορετικό.
Κατανοώντας μάλιστα, όπως δηλώνει, το οικονομικό πρόβλημα των εργαζομένων, προτείνει την αναπλήρωση αυτή των εισοδημάτων τους επί του παρόντος να την καλύψουν κάνοντας βάρδιες στο νοσοκομείο.
