Με καταξιωμένους, ο καθένας στον τομέα του, ομιλητές από τη Λέσβο, την υπόλοιπη χώρα και το εξωτερικό πραγματοποιήθηκε φέτος, για δεύτερη χρονιά, το συνέδριο για το ελαιόλαδο που διοργάνωσε ο Πολιτιστικός Σύλλογος “Ελαίας Νήσος Λέσβος”. Το φετινό, δεύτερο συνέδριο φιλοξενήθηκε 23-26 Μαΐου, στο Μουσείο Βρανά της Γέρας, έναν εξαιρετικό χώρο στον οποίο βρίσκεται συσσωρευμένη σε κάθε γωνιά και σε κάθε πέτρα η “ενέργεια” από την βιομηχανική ελαιουργία της Λέσβου και το “χρυσό αιώνα” της και την άνθηση για το νησί μας από το εμπόριο του ελαιολάδου στη Μεσόγειο.
Το πρώτο συνέδριο είχε φιλοξενηθεί στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης και είχε γίνει το Σεπτέμβριο του 2022, ενώ το δεύτερο που επρόκειτο να γίνει το 2023 μετατέθηκε γι’ αυτό το διάστημα λόγω των εθνικών και των αυτοδιοικητικών εκλογών που ακολούθησαν καλοκαίρι και φθινόπωρο του 2023.
Το συνέδριο του ελαιολάδου αποτέλεσε και φέτος μία ευκαιρία για προβολή της Λέσβου καθώς ο τόπος μας δεν είχε τόσα χρόνια τέτοιες διοργανώσεις και μέσα από τα ρεπορτάζ που γίνονται καθώς και από τους δεκάδες ομιλητές βγαίνει προς τα έξω η διοργάνωση. Ωστόσο τις εργασίες δεν τις παρακολούθησε πολύς κόσμος και έμειναν ξεκομμένοι από το συνέδριο οι ελαιοπαραγωγοί, οι άνθρωποι της ελιάς δηλαδή από τη Λέσβο, καθώς ο αριθμός αγροτών που το παρακολούθησαν ήταν μηδαμινός. Συμμετείχαν όμως στις εργασίες κάποιοι τυποποιητές ελαιολάδου και αναδείχτηκαν θέματα προώθησης του τουρισμού για το ελαιόλαδο – γαστρονομία και το κεντρικό θέμα, που ήταν το ελαιόλαδο ως προϊόν υγείας.
Από την άλλη πλευρά δεν αναδείχτηκαν στο βαθμό που θα έπρεπε στο συνέδριο κρίσιμα θέματα όπως είναι η ποιότητα του ελαιολάδου, καθώς θα περίμενε κανείς από μία τέτοια διοργάνωση να βγάλει κάποια συμπεράσματα μέσα από μελέτες και να δώσει καθοδήγηση όχι μόνο στον αγροτικό κόσμο του τόπου, αλλά και γενικότερα της χώρας μας για την παραγωγή ποιοτικότερου προϊόντος όχι μόνο σε επίπεδο θεωρίας, αλλά πώς αυτό μπορεί να δουλευτεί στην πράξη. Το τελευταίο σε μια χρονιά που η χώρα μας αντιμετώπισε σοβαρό πρόβλημα ποιότητας στο ελαιόλαδο και αυτό δεν ήταν μόνο πέρυσι αλλά και τα προηγούμενα χρόνια, ενώ υπάρχει και ένα γενικότερο ζήτημα καθώς φαίνεται ότι το ελαιόδεντρο είναι ένας κρίσιμος δείκτης και δέκτης της κλιματικής αλλαγής!
Το φετινό συνέδριο για το ελαιόλαδο έδωσε μεγαλύτερη έμφαση από την πρώτη διοργάνωση στη γευσιγνωσία και στην ανάδειξη και άλλων τοπικών προϊόντων μέσα από τους εξαιρετικούς υπαίθριους χώρους του Μουσείου Βρανά. Γενικότερα ήταν πιο έντονος ο φεστιβαλικός χαρακτήρας φέτος απ’ ό,τι το 2022 και σ’ αυτό έπαιξε ρόλο και ο χώρος του Μουσείου Βρανά που ενδείκνυται για τέτοιες δραστηριότητες. Ωστόσο, όπως και στο πρώτο συνέδριο, έτσι και φέτος απουσίασε ένα πλαίσιο διάχυσης των συμπερασμάτων από τους διοργανωτές προς την τοπική κοινωνία και αυτό ενδεχομένως έχει να κάνει με τον προσανατολισμό της διοργάνωσης , που δεν έχει τόσο τοπικό χαρακτήρα όσο εθνικό και διεθνή.
Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η ψυχή του συνεδρίου είναι η σύζυγος του επιχειρηματία Αντώνη Τιρπιντήρη, Φωτεινή Τιρπιντήρη, η οποία έχει ιδρύσει έναν δικό της Σύλλογο, τον “Ελαίας Νήσος Λέσβος”, που διοργανώνει τα συνέδρια και ασχολείται και με εκδόσεις για την ελιά. Άλλωστε οι δυο πλατινένιοι χορηγοί της διοργάνωσης είναι η οικογενειακή μεγάλη εταιρεία FALCON ΑΕΒΕ, που εισάγει και εξάγει προϊόντα διατροφής και ζωοτροφές, πρώτες ύλες και βιομηχανικά προϊόντα, συμπληρώματα διατροφής, καλλυντικά και προϊόντα που απευθύνονται σε επαγγελματίες του τουρισμού. Καθώς και η επιχείρηση ελαιοτριβείου και τυποποίησης ελαιολάδου που διατηρούν στο Σίγρι.
Τα παραπάνω ίσως αποτελούν το λόγο που ειδικά από τη φετινή δεύτερη διοργάνωση πήραν εμμέσως αποστάσεις κάποιοι τοπικοί φορείς, που στην πρώτη διοργάνωση το 2022 είχαν δει με μεγαλύτερη θέρμη το συνέδριο. Ομοίως καταγράφηκαν και πολλές υπηρεσιακές απουσίες από τον αγροτικό και κτηνοτροφικό τομέα φέτος σε σχέση με την πρώτη διοργάνωση.
Ο “ιδιωτικός” χαρακτήρας του Συλλόγου Ελαίας Νήσος Λέσβος και η σαφής απόσταση της Οργανωτικής Επιτροπής από την τοπική κοινωνία και τους φορείς της ήταν αισθητή στη φετινή διοργάνωση και είναι αυτό το στοιχείο που δείχνει να έχει οδηγήσει το Συνέδριο στην αποξένωσή του από τη Λέσβο αν και διοργανώθηκε στην καρδιά της ελαιοκαλλιέργειας του νησιού μας! Αυτό είναι ένα ζήτημα που θα πρέπει να απασχολήσει τους διοργανωτές αν και κατά τα άλλα, κάθε τέτοια διοργάνωση είναι χρήσιμη και προσθέτει στον τόπο. Ιδιαίτερα μάλιστα αν τα επόμενα χρόνια αναπτυχθεί περισσότερο ο φεστιβαλικός χαρακτήρας και ο προγραμματισμός του Συνεδρίου γίνεται καλοκαιρινούς μήνες που έχει η Λέσβος και περισσότερους επισκέπτες.
