Πρέπει να πάω στο χωριό να φροντίσω τη γιαγιά της φίλης μου που λείπει εκτός, να της πάω φάρμακα, φρεσκοκαβουρντισμένο καφέ, τα ψώνια που αδυνατεί να προμηθευτεί και τα νήματα για το βελονάκι της. Μετακίνηση 4.
Είναι πολύ νωρίς το πρωί όταν φτάνω στην αυλή του κτήματος.
Μόλις που έχει χαράξει, και το αγιάζι σιγά-σιγά εξατμίζεται από τα κλαδιά και τα φύλλα των δέντρων.
Το πρωινό ετοιμάζεται στην κουζίνα και θα σερβιριστεί έξω, κάτω από την ξύλινη πέργκολα, εκεί που τα εναπομείναντα γιασεμιά σκορπίζουν ακόμα το αιθέριο άρωμά τους.
Κάτω από τη συκιά μαζεύτηκαν κάποια “πστάλια” – σύκα που δεν κόπηκαν ποτέ και μελώσαν πάνω στο δέντρο κι από τον αέρα έπεσαν στη σκιά του. Έφαγα ένα με λαχτάρα.
Τα καλούδια
Ψωμί ζυμωτό, χειροποίητο, κομμένο σε χοντρές φέτες, πασπαλισμένο με ελαιόλαδο, τριμμένη ντομάτα του κήπου και χοντρό αλάτι από τους βράχους.
Ελιές ρουπάδες μόλις που ωρίμασαν.
Μυζήθρα φρέσκια από το Μεσότοπο, της την φέρανε τα ανίψια της.
Κέικ ζεστό από σιμιγδάλι με κυδώνι καραμελωμένο και γεύση λεμονιού.
Φέτες ψημένες στη γωνιά με αναμμένα λιόκλαδα, με το τέστο στην πυροστιά να σιγοβράζουν οι χάντρες με το κότσι.
Βούτυρο άσπρο γιδοπρόβειο, και μαρμελάδα σύκο με γεύση αρμπαρόριζας και μοσχοκάρυδου.
Μέλι από το Μεγαλοχώρι, σερβιρισμένο σε Κουρτζίδικο γλυκοδοχείο.
Δεν υπάρχει περίπτωση να πας στο σπιτικό τους και να μην σε τρατάρουν. Από το βρισκάμενο που όμως σ’ αυτά τα σπίτια υπάρχει πάντα μπερεκέτ.
Συνωμότησε το σύμπαν γι’ αυτό.
Αγνάντι
Όλα είναι ξεχωριστά και ο καφές μοσχοβολά καθώς φουσκώνει στο μπρίκι.
Λίγο πιο πέρα μια τεράστια μουριά αφήνει τη θέα ανεπηρέαστη μέσα από τα σχεδόν γυμνά φθινοπωρινά κλαδιά της.
Τα νησάκια της Πέτρας, το αιολικό τοπίο με τις χαμηλές πρασινάδες που απλώνονται μέχρι εκεί που βλέπει το μάτι σου.
Οι λόφοι με τα αγροτόσπιτα, “κούλες” τα λένε στο Μόλυβο, και σειρές με ασημένιες ελιές, λεύκες και πουρνάρια.
Τέρμα βόρεια, απέναντι από τη Μικρασία, στα σύνορα με το Αιγαίο.
Μια γοητευτική ερημιά, σε ένα αγροτόσπιτο σαν μινιατούρα μεσαιωνικού κάστρου, χωρίς φαντάσματα.
Έντονες οι μυρωδιές από τις βιρβιτσίλιες της κατσίκας και τη φρέσκια κοπριά στις ρίζες της ελιάς.
Ξεχωριστό
Υπέροχο σπίτι, με μια αίσθηση πηγαίας αρχοντιάς, χορτασμένων ανθρώπων, με τα χωράφια της γονιμότητας και τις κότες που κυκλοφορούν ανέμελα καθώς τα μαυροπούλια κάνουν γύρες ανακατεύοντας τον αγέρα με τα σύννεφα.
Μόλις είδα κι αυτόν τον καμαρωτό κόκορα που ξυπνά τους πάντες χαράματα με τις κραυγές του, άκουσα την καμπάνα της εκκλησίας, έκανα τον σταυρό μου ασυναίσθητα, έβαλα πάνω την πλεκτή εσάρπα της γιαγιάς και στρογγυλοκάθισα στο σανιδένιο καναπέ με την κουρελού για να απολαύσω εκείνο το απόλυτα ελιτίστικο πρωινό.
Τόσο σπάνιο, με τα πιο αγνά υλικά και όλα φτιαγμένα από χέρια με αγάπη και φροντίδα.
Το lockdown φαντάζει απόμακρο.
Ευγνωμοσύνη στο σύμπαν, στη γιαγιά, στο χωριό, στα εδέσματα, στους χωμάτινους δρόμους, στον αέρα, τον Ήλιο και το αγνάντι!
Stay safe… υπάρχει ελπίς!
Σιμιγδαλένιο υγρό κέικ μήλου 
Υλικά
3 φλιτζ. μήλο τριμμένο στο χοντρό τρίφτη χωρίς τη φλούδα
1/2 φλιτζ. χοντρό σιμιγδάλι
1/4 φλιτζ. καλαμποκάλευρο
1/2 φλιτζ. σιρόπι σφενδάμου
1/2 φλιτζ. ελαιόλαδο
1/2 κ.γ. δεντρολίβανο τριμμένο
1 κ.γ. ξύσμα λεμονιού
χυμό ενός λεμονιού
3 αυγά
Εκτέλεση
Προθερμαίνετε τον φούρνο στους 180ο C.
Βουτυρώνετε μια φόρμα με αποσπώμενο πάτο 26 εκ..
Aνακατεύετε τα μήλα με το σιμιγδάλι, το καλαμποκάλευρο, το σιρόπι σφενδάμου, το λάδι, το δεντρολίβανο, το ξύσμα και το χυμό λεμονιού σ’ ένα μπολ.
Χτυπάτε τα αυγά να ασπρίσουν για να αφρατέψουν και τα προσθέτετε στο μίγμα.
Ρίχνετε το μίγμα στη φόρμα, σκεπάζετε με αλουμινόχαρτο και ψήνετε για 45 λεπτά. Βγάζετε το αλουμινόχαρτο και ψήνετε για άλλα 15 λεπτά.
Βγάζετε από το φούρνο και αφήνετε να κρυώσει ελαφρώς πριν το σερβίρετε.
Το κέικ θα είναι ζουμερό.
Στη συνέχεια το διατηρείτε στο ψυγείο.
Tip
Αντί για σιμιγδάλι μπορείτε να χρησιμοποιήσετε πολέντα.
Αντί για σιρόπι σφενδάμου – αν δεν βρείτε το αυθεντικό – μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μέλι.
