Οι γιορτές στη Μυτιλήνη φέτος ήταν πολύ όμορφες. Η πόλη ήταν στολισμένη, κόσμος κυκλοφορούσε στην Ερμού, στην προκυμαία, στα Λαδάδικα, που έσφυζαν από ζωή.
Eίναι ξεκάθαρο ότι στο κεφάλαιο «ατμόσφαιρα» ακολουθεί τα σωστά αχνάρια. Παρόλη την γκρίνια, τα δεινά και πάθη του νησιού μας στο κέντρο πολλά μαγαζιά έχουν μετατραπεί σ’ αυτό που θα λέγαμε talk of the town και είναι πολύ συμπαθητικά με προδιαγραφές. Όταν σχολιάζουμε μέσα από αυτή τη σελίδα το κάνουμε με αγάπη, γνώση και άποψη και γιατί μόνο έτσι συμβάλλουμε στη βελτίωσή τους. Τέτοια μαγαζιά σαν το Μουσικό Καφενείο, το HOME, το Code, το Beja, το Valhalla, το μεγαλοπρεπές Πανελλήνιον, ο Ερμής, η Φωλιά του Γιάννη, και άλλα μικρά ή μεγάλα καφέ, μπαράκια, ταβερνεία και μπαρ-εστιατόρια που εγείρουν απαιτήσεις, είναι τελικά αυτά που αξίζει να ασχοληθεί κανείς γιατί ανεβάζουν τον πήχη.
Πού πήγαμε
BEJA TAPAS COFFEE BAR
Περάσαμε υπέροχα στο live πρόγραμμα του Beja. Πρώτη φορά πήγα σ’ αυτό το υπέροχο μπαράκι της Κουμιδιάς. Το περιβάλλον, η ατμόσφαιρα, το στήσιμο μου άρεσαν πάρα πολύ. Φάγαμε ένα από τα καλύτερα mixed Grill ever. Εκτίμησα δεόντως το ότι δεν εμπεριείχε κοτόπουλο. Κάθε πλατό κρεατικών που σέβεται τον εαυτό του παρουσιάζει αυτό ακριβώς που υπόσχεται. Όλα ήρθαν ζεστά, ζουμερά, γυαλιστερά και ήταν σερβιρισμένα με ωραίες πατάτες και πιτούλες. Μια άλλη πιατέλα λίγο πιο ψαγμένη θα δημιουργούσε ένα τέλειο αποτέλεσμα. Επίσης η σαλάτα ήταν μια από τις καλύτερες που έχω φάει στην πόλη με ψιλοκομμένο μαρούλι, ρόδι, αποξηραμένα μύρτιλα και goggi berries. Tόσο σωστά ανακατεμένη με το ντρέσινγκ που όλοι είπαμε πως “αυτός που είναι στην κουζίνα, ξέρει τι κάνει”.
HOME bar restaurant
Εδώ η επίσκεψη ήταν must. Τόσο glamorous και γιορτινό το πιο in bar restaurant της πόλης.
Το HOME είναι αναμφισβήτητα ένα στιβαρό bar restaurant της Μυτιλήνης με προδιαγραφές και μπορεί να σταθεί άξια στην Αθήνα ή σε έναν από τους VIP καλοκαιρινούς προορισμούς της Ελλάδας.
Εδώ απολαύσαμε ένα νέας γενιάς εξαιρετικό GIN με pink grapefruit Soda, της ελληνικής εταιρείας Three Cents*. Δεν είναι το προφανές για οποιοδήποτε μαγαζί στην πόλη να διαθέτει αυτό το μοναδικό νέο προϊόν.
Ωστόσο όποιος επιχειρηματίας θέλει και ξέρει να ανεβάζει τον πήχη θεωρώ πως είναι και ψαγμένος και σωστός και σαφώς επιθυμεί να αναβαθμίζει συνεχώς τον εαυτό του, την επιχείρησή του και τους πελάτες του.
Κυρίως δεν στέκεται στη μιζέρια της κατάστασης που πλήττει αυτή τη στιγμή το νησί. Κι εδώ στο HOME τα καταφέρνουν εξαιρετικά και ολοένα και καλύτερα.
Με μεγάλη χαρά, απολαύσαμε ένα σιτεμένο rib eye ** από μοσχαρίσιο κρέας ράτσας και ακούσαμε πως στον κατάλογο συμπεριλαμβάνεται και το περίφημο tomahawk*** για τους λάτρεις και γνώστες (το νησί έχει και τέτοιους κάτοικους, που και εσείς και εγώ το ξέρουμε πολύ καλά).
Αστεράκια με επεξηγήσεις:
*Pink Grapefruit Soda, της εταιρείας Three Cents
Μια μυστική συνταγή πίσω από τα 100% χειροποίητα ελληνικά αναψυκτικά, που δημιουργήθηκε πρόσφατα από μια ομάδα διακεκριμένων νεαρών bartender και γίνονται ανάρπαστα στα καλύτερα και πιο ενημερωμένα μπαρ της Ελλάδας, ενώ εξάγονται σε 17 χώρες.
**Tο Rib eye
Αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές κοπές μοσχαρίσιου κρέατος στις μέρες μας, στοιχίζει ακριβά και είναι περιζήτητο, τουλάχιστον στα καλά εστιατόρια, κυρίως αν προέρχεται από ζώο ράτσας με ειδικές τροφές κλπ. κλπ..
Συγκεκριμένα ο χασάπης μου με πληροφόρησε:
Το κάθε μοσχάρι έχει μια ραχοκοκκαλιά με 13 πλευρά / σπονδύλους.
-Σπαλομπριζόλα: Βγαίνει από τον 1ο έως τον 6ο σπόνδυλο.
-Κυρίως μπριζόλα ή rib eye – καλύτερη ποιότητα μπριζόλας – βγαίνει από τον 7ο έως τον 13ο. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πως κάθε ζώο διαθέτει δύο τέτοια κομμάτια των 4,5kg περίπου που στη συνέχεια κόβονται σε τεμάχια των 300γρ. Άρα από κάθε μοσχάρι βγαίνουν περίπου 30 μπριζόλες των 300γρ.
Εξ ου και η υψηλή τιμή του.
Tomahawk rib eye steak
***Η διαφορά ενός tomahawk rib eye steak από ένα απλό rib eye (μάτι της σπαλομπριζόλας), έγκειται στο ότι αυτό το rib eye με κόκκαλο κόβεται αφενός σε πάχος περίπου 5-6 εκ. και αφετέρου συμπεριλαμβάνει το γιγάντιο και σχεδόν απογυμνωμένο από το κρέας του, κόκκαλο της σπαλομπριζόλας, του οποίου το μήκος συνήθως φτάνει τα 15 – 20 εκ.
Σαν επίλογος
Τα φιλέτα του Νικηφόρου
Διότι όπως σωστά γράφτηκε, τα φιλέτα του Νικηφόρου έφυγαν σαφώς ανεπιστρεπτί από το νησί. Μαθαίνω μάλιστα πως δεν πρόκειται σύντομα ο ίδιος να γυρίσει στη Μυτιλήνη διότι αλλού τυρβάζει και με μεγάλη επιτυχία. Ενημερώνω ωστόσο όσους τυχόν ενδιαφέρονται πως τα φιλέτα και γενικώς τα κρεατικά καθόλου δεν έχουν φύγει ανεπιστρεπτί και μάλιστα επανήλθαν δριμύτερα στη γαστρονομική σκηνή της Ελλάδας, σε νέες ενδιαφέρουσες περιπέτειες και με νέας γενιάς συνταγές (https://www.lifo.gr/print/featurette/178691/eksi-magazia-poy-agapoyn-to-kreas)
Rib eye στο τηγάνι
Αλείψτε το κρέας με ελαιόλαδο, αλατίστε το με χοντρό αλάτι και πιπέρι κοπανισμένο στο γουδί.
Αλείψτε το με 1 κ.γ. ξύσμα πορτοκαλιού, μια ολόκληρη σκελίδα σκόρδο κομμένη στη μέση, και σποράκια μάραθου.
Ζεστάνετε λίγο βούτυρο στο τηγάνι και τοποθετείτε την μπριζόλα σε δυνατή φωτιά να ροδίσει κι από τις δυο μεριές. Μετά χαμηλώνετε και την ψήνετε για όσα λεπτά θέλετε για να γίνει όπως την τρώτε. Προσωπικά την ψήνω 3 λεπτά από την κάθε πλευρά και δεν την γυρίζω ποτέ πριν δω λίγο αιματάκι να βγαίνει στην πάνω πλευρά της.
Σερβίρω με πατάτες φούρνου σκέτες, ψημένες με τη φλούδα τους.
