Πριν λίγο καιρό είχα γράψει για τον φίλο μου και σπουδαίο ζωγράφο, τον Δήμο Σκουλάκη και για την εξαιρετική έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη.
Ο Δήμος έχει φύγει από τη ζωή πριν από 5 χρόνια και η απουσία του σ’ όλους εμάς που τον ξέραμε και τον αγαπούσαμε είναι κάτι παραπάνω από αισθητή.
Μια συγκλονιστική ιστορία που σας παραθέτω παρακάτω, όπως ακριβώς την δημοσίευσε η σύζυγος και λατρεμένη φίλη μας η Αθηνά Ραπίτου μας έκανε όλους να συγκινηθούμε και να νιώσουμε τον απόντα Δήμο παρόντα στη ζωή μας με μια καρμική, μεταφυσική και συμπαντική δύναμη.
Γράφει η Αθηνά Ραπίτου:
H ιστορία του πίνακα που δεσπόζει στο ολοκαίνουργιο Dirty Ginger του Νίκου Μαούνη και της Έφης Γιαλούση μετά την δυναμική επιστροφή του μαγαζιού φέτος το χειμώνα από το Γκάζι στο Χαλάνδρι, μοιάζει σαν τρέιλερ ταινίας με σενάριο που ερωτεύτηκα έντονα και ξαφνικά, όταν ένα βράδυ στους τοίχους του ανανεωμένου DG, ανακάλυψα τυχαία μια φωτογραφία του Μαούνη σε ηλικία τριάντα χρόνων.
Εκείνη την συμπαντική βραδιά, γεμάτη αναμνήσεις, συγκινήσεις και στιγμές που δένουν τους ανθρώπους σχεδόν μεταφυσικά, ξετυλίχτηκε με δυνατή κλωτσιά το soundrack της ζωής μου…
Αρχές της δεκαετίας του ‘90, ο ζωγράφος Δήμος Σκουλάκης ξεφυλλίζοντας ένα τεύχος του περιοδικού ΚΛΙΚ, στέκεται μπροστά σε μια φωτογραφία δυο μοναχικών ανδρών, σε ένα μισοσκότεινο μπαρ της Αθήνας.
Αν και αγνοεί τα δυο πρόσωπα, η ένταση, η ατμόσφαιρα και η μελαγχολία του ανθρώπινου τοπίου στo μπαρ, τον εμπνέει να ζωγραφίσει τις δυο ανδρικές φιγούρες σε ένα μεγάλο διπλό πορτρέτο.
Ο ένας είναι ο αιρετικός μουσικός της τζαζ Τζον Λιούρι και ο δεύτερος ο Νίκος Μαούνης, ιδιοκτήτης τότε του ιστορικού μπαρ της πόλης Sui Generis,που άφησε εποχή στην αθηναϊκή νύχτα του ‘90.
Tέλη της δεκαετίας του ‘90 κι ενώ οι νυχτερινές διαδρομές του Ν.Μ. συνεχίζονται με την δημιουργία των επιτυχημένων GINGER στην πλατεία Μαβίλη και DIRTY GINGER στο Γκάζι, η ζωή τον φέρνει πολύ κοντά με τον Δήμο Σ. Η σχέση τους εξελίσσεται σε μια στενή φιλία που κρατάει ζωντανή και ακέραια την αξία της, μέχρι το θάνατο του ζωγράφου το 2014.
Κανένας από τους δυο όμως δεν γνωρίζει τι πραγματικά τους συνδέει.
Ο καλλιτέχνης αγνοεί ότι έχει ζωγραφίσει τον φίλο του σε ανύποπτο χρόνο, κι εκείνος αγνοεί την ύπαρξη του πορτρέτου του στο ντεπό του ζωγράφου!
Τριάντα χρόνια μετά ο πίνακας κλεισμένος στο ατελιέ του ζωγράφου, περίμενε φαίνεται ένα τυχαίο γεγονός για να ζήσει με τον φυσικό του ιδιοκτήτη!
Από το Sui Generis στο Dirty Ginger, ο πίνακας του Δήμου Σκουλάκη με τίτλο «ΔΥΟ ΑΝΔΡΙΚΕΣ ΦΙΓΟΥΡΕΣ» 1990, (λάδι σε μουσαμά,120×150 εκατοστά,) πήρε τη θέση που θα ‘θελε και ο ίδιος ο ζωγράφος να πάρει.
Αν και απών, είναι το δώρο του στο αντίδωρο μιας μακρόχρονης φιλίας…
Όπως έλεγε συχνά…
«Πρέπει να ζωγραφίζεις έναν πίνακα σαν να μην πρόκειται ποτέ να πουληθεί. Την Τέχνη πρέπει να την βγάζεις από την καρδιά σου, αν θέλεις να λειτουργήσει πραγματικά».
