Τον συναντήσαμε τη Μεγάλη Τρίτη, τυχαία, στο ναό του Αγίου Θεράποντα να ανάβει το κερί του και παρά το γεγονός ότι είναι ένας γιατρός που ταξιδεύει για να κάνει στεφανιογραφίες στο νοσοκομείο Μυτιλήνης, επιστρέφοντας άμεσα στην Αθήνα όπου δραστηριοποιείται επαγγελματικά, η αίσθησή μας όταν τον είδαμε στον ναό είναι ότι κουβαλάει κάτι από τη Λέσβο. Συζητώντας μαζί του διαπιστώσαμε πως όταν μιλά για τον τόπο μας αποκαλεί τη Λέσβο «το νησί μας» σαν να είναι μέλος της τοπικής κοινωνίας. Και όσο η συζήτηση προχωρούσε αντιληφθήκαμε ότι ο τόπος μας βρίσκεται στο dna του γιατρού, καθώς προέρχεται από προσφυγική οικογένεια που πέρασε με τη Μικρασιατική καταστροφή αρχικά στη Λέσβο για να συνεχίσουν χτίζοντας τις καινούργιες ζωές τους στη Θεσσαλονίκη.
Ο στρατιωτικός Επεμβατικός Καρδιολόγος, Αναστάσιος Μίλκας, ο άνθρωπος που λειτούργησε για πρώτη φορά το Αιμοδυναμικό Εργαστήριο στο νοσοκομείο Μυτιλήνης και συνεχίζει μέχρι τώρα ανελλιπώς να πηγαινοέρχεται μία φορά την εβδομάδα στον τόπο μας, με μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης σήμερα στα Νέα της Λέσβου μιλά για τη Λέσβο και το Βοστάνειο, για το Αιμοδυναμικό Εργαστήριο και τους στόχους που μπαίνουν για τον περαιτέρω εκσυγχρονισμό του, για τους ανθρώπους του τόπου μας και τη συνεργασία του με τον διοικητή Γιώργο Καμπούρη. Μαζί συζητάμε και για τις εξελίξεις στην καρδιολογία σε μία συνέντευξη που πιστεύουμε ότι ξεφεύγει από τα καθιερωμένα και παρά το μεγάλο μέγεθός της (από τις μεγαλύτερες σε μέγεθος που έχουν γίνει στην εφημερίδα μας), είμαστε βέβαιοι ότι θα διαβαστεί από όλους σας με ενδιαφέρον.
Ιδιαίτερα όταν ο ίδιος θέτει ένα μεγαλεπήβολο στόχο και μάλιστα εκτιμά ότι θα επιτευχθεί και σύντομα για τη δυνατότητα αντιμετώπισης και προβλημάτων των βαλβίδων στο νοσοκομείο Μυτιλήνης, κάτι που με τα σημερινά δεδομένα μοιάζει πολύ μακρινό.
Ο κ. Μίλκας είναι Επιμελητής του Ναυτικού Νοσοκομείου Αθηνών και συνεργάζεται και με άλλα Κέντρα, ενώ εξειδικεύτηκε για διάστημα 2,5 ετών στο νοσοκομείο OLV του Βελγίου υπό την επίβλεψη του διεθνούς φήμης καρδιολόγου Bernard De Bruyne και του προέδρου της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Επεμβατικής καρδιολογίας Emanuele Barbato.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΣΤΡΑΤΗ ΣΑΜΙΩΤΗ
-Κύριε Μίλκα έχουν συμπληρωθεί 2,5 χρόνια από την έναρξη λειτουργίας του Αιμοδυναμικού Εργαστηρίου στο Βοστάνειο και θα ήθελα δυο λόγια γι’ αυτή τη σχέση που αποκτήσατε με τον τόπο μας, καθώς δεν είναι και λίγο πράγμα να ταξιδεύετε κάθε εβδομάδα για να κάνετε στεφανιογραφίες στη Μυτιλήνη.
«Κύριε Σαμιώτη, αρχικά θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την ευκαιρία που μου δίνετε να κάνουμε αυτήν την συνέντευξη και να μοιραστούμε με τους αναγνώστες σας την εμπειρία από τη λειτουργία του Αιμοδυναμικού, αλλά και να μιλήσουμε για όλες τις τελευταίες εξελίξεις στον τομέα της καρδιολογίας.
Προσγειώθηκα πρώτη φορά στη Μυτιλήνη ένα πρωινό του χειμώνα του 2020 και έφυγα την ίδια μέρα το μεσημέρι με σκοπό να διερευνήσουμε τις δυνατότητες λειτουργίας του Αιμοδυναμικού Εργαστηρίου. Ποτέ δεν περίμενα ότι αυτή η επίσκεψη θα με έκανε να αποκτήσω μια τόσο ιδιαίτερη σχέση με τους κατοίκους της Λέσβου. Μια σχέση που θα με ακολουθεί σε όλη μου τη ζωή καθώς πλέον η αγάπη και η εκτίμηση που έχω λάβει με γεμίζουν καθημερινά με κουράγιο να στηρίζω αυτό το τεράστιο εγχείρημα. Κάθε Τρίτη όταν και προσγειώνομαι στο Αεροδρόμιο νιώθω ένα μοναδικό συναίσθημα οικειότητας και ηρεμίας σαν να ζω χρόνια σε αυτόν τον τόπο».
-Πώς έγινε αυτό; Πώς βρεθήκατε από το Ναυτικό Νοσοκομείο των Αθηνών να μετακινείστε στη Μυτιλήνη;
«Το 2018 επέστρεψα από διετή εκπαίδευση στην Επεμβατική Καρδιολογία σε κέντρο αναφοράς στις Βρυξέλλες του Βελγίου. Η εκπαίδευσή μου υλοποιήθηκε με την οικονομική στήριξη του Ελληνικού Κράτους και του Πολεμικού Ναυτικού. Την περίοδο των capital control εγώ εκπαιδευόμουν με χρήματα που σίγουρα έλειπαν από πολλούς συμπολίτες μου. Με την επιστροφή μου είχα θέσει ως πρωταρχικό στόχο να αποδώσω πίσω στην ελληνική κοινωνία πολλαπλάσια όλα αυτά τα οποία είχε επενδύσει στο πρόσωπό μου. Από την αρχή πίστεψα ότι το όραμα της λειτουργίας ενός καινούργιου Αιμοδυναμικού Εργαστηρίου στη Λέσβο θα με βοηθούσε να υλοποιήσω αυτήν την προσωπική δέσμευση.
Και πραγματικά αυτό είναι ένα μήνυμα που πρέπει να περάσει σε όλους τους κατοίκους και σε όλη την Ελλάδα με το παράδειγμά μας. Πλέον ο κόσμος πρέπει να εμπιστεύεται το επιστημονικό και υγειονομικό προσωπικό της χώρας και να είναι σίγουροι πως οι επενδύσεις που γίνονται στο ανθρώπινο δυναμικό θα επιστρέψουν πολλαπλάσιες στις τοπικές κοινωνίες. Αυτό το παράδειγμα υπηρετούμε και αυτή τη νέα σχέση οραματιζόμαστε, ώστε ακόμα περισσότεροι συνάδελφοι να προσφέρουν σε τοπικές κοινωνίες ανά την Ελλάδα».
-Θέλω να μιλήσουμε λίγο για τη σχέση σας με τον διοικητή. Είστε και οι δυο στρατιωτικοί, δεν θα σταθώ στις κατά καιρούς ευχαριστίες, αυτά ξέρετε δεν ενδιαφέρουν, ο κόσμος τα προσπερνά. Εγώ θέλω να εστιάσουμε στη λειτουργία του Αιμοδυναμικού αναγνωρίζοντας πως αν δεν υπήρχε η δική σας μετακίνηση ενδεχομένως να μην λειτουργούσε ακόμα η μονάδα.
«Ο διοικητής του νοσοκομείου όντως από την πρώτη στιγμή είχε αντιληφθεί το σημαντικό κενό στην αντιμετώπιση των καρδιαγγειακών νοσημάτων στο νησί και το είχε θέσει ως προτεραιότητά του να λειτουργήσει η πολυπόθητη μονάδα για τους κατοίκους. Μόλις αντιλήφθηκε τη διαθεσιμότητά μου να δράσουμε σε αυτήν την κατεύθυνση δούλεψε αθόρυβα, μεθοδικά και κατάφερε να ξεπεράσει όλες τις δυσκολίες για να έχουμε αυτό το αποτέλεσμα. Πέραν του γεγονότος της κοινής μας θητείας στις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας πιστεύω ότι στην 20ετή θητεία μου στο χώρο της υγείας είναι η πρώτη φορά που έλαβα τέτοια στήριξη σε κάθε επίπεδο, ακόμα και ψυχολογικό από την ιεραρχία δομής στην οποία και εργάζομαι. Ο ρόλος του υπήρξε καταλυτικός και εύχομαι ολόψυχα να συνεχίσει να προσφέρει τις υπηρεσίες του από αυτή τη θέση».
-Ο χώρος που λειτουργεί σήμερα το Αιμοδυναμικό είναι κατάλληλος; Σας το λέω γιατί στο πρόσφατο παρελθόν πριν ακόμα τεθεί σε λειτουργία υπήρξαν κάποιες επιφυλάξεις από διακεκριμένους συναδέλφους σας. Υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης; Μπορεί να γίνει κάτι ή λέτε ότι όλα είναι καλά;
«Ο χώρος λειτουργίας του Αιμοδυναμικού είναι 100% κατάλληλος και διαθέτει όλα τα απαραίτητα μηχανήματα για να προσφέρει ασφαλείς και αξιόπιστες υπηρεσίες στους κατοίκους του νησιού. Εγγύηση γι’ αυτό αποτελούν οι 700 και πλέον συμπολίτες μας που έχουν λάβει τις υπηρεσίες της μονάδας και το μηδενικό ποσοστό θανάτων όταν σε παγκόσμιο επίπεδο η πιθανότητα καρδιαγγειακού θανάτου κατά τη διάρκεια μιας επέμβασης είναι 1%-2%.
Σε σχέση με το δεύτερο σκέλος της ερώτησης θέλω να πω ότι περιθώρια βελτίωσης της υλικοτεχνικής υποδομής σίγουρα υπάρχουν, όπως άλλωστε και σε κάθε δομή του Νοσοκομείου. Εμείς έχουμε θέσει ως προτεραιότητά μας την προμήθεια ενός ενδοστεφανιαίου υπερήχου (IVUS) με το οποίο θα έχουμε τη δυνατότητα απεικόνισης βλαβών εντός των στεφανιαίων αγγείων με μικροκάμερα αυξάνοντας τη λεπτομέρεια και την ακρίβεια. Φυσικά το κόστος είναι υψηλό, αλλά είμαι σίγουρος ότι πολύ σύντομα θα καταφέρουμε να το έχουμε διαθέσιμο για τους κατοίκους του νησιού».
-Πόσο εύκολο πιστεύετε ότι είναι να εξασφαλίσουμε στη Λέσβο την καθημερινή λειτουργία του Αιμοδυναμικού Εργαστηρίου, ώστε να εκπληρώσει πλήρως το σωτήριο ρόλο του, να μπορεί να αντιμετωπίζει αν είναι δυνατόν και τον κάθε εμφραγματία με καθετηριασμό;
«Έχω πει και στο παρελθόν ότι όσο μεγάλη επιτυχία είναι η δημιουργία του εργαστηρίου, τόσο μεγάλη αποτυχία θα είναι να μην καταφέρουμε να υλοποιήσουμε την καθημερινή του λειτουργία. Έχουμε δουλέψει εντατικά γι’ αυτό, αλλά σίγουρα θα χρειαστούμε και την στήριξη και αρωγή της πολιτείας, η οποία οφείλει να θεσπίσει κίνητρα για νέους Επεμβατικούς Καρδιολόγους να παραμείνουν μόνιμα στη Λέσβο».
-Θα ήθελα ένα σχόλιό σας για τη γενική εικόνα του νοσοκομείου Μυτιλήνης. Όταν επισκέφθηκα στο παρελθόν το νοσοκομείο της Σπάρτης αισθάνθηκα ευτυχισμένος που έχουμε το Βοστάνειο! Όταν όμως επισκέφτηκα το νοσοκομείο του Πύργου δεν θα σας κρύψω ότι προβληματίστηκα διαπιστώνοντας ότι υπάρχουν σύγχρονα νοσοκομεία σε περιοχές όπου δεν το περιμένεις!
«Συμφωνώ μαζί σας και είμαι σίγουρος ότι αν επισκεφτείτε και ένα αντίστοιχο νοσοκομείο του Βελγίου το οποίο απευθύνεται σε έναν πληθυσμό 100.000 θα προβληματιστείτε ακόμα περισσότερο. Αυτό όμως το οποίο μπορώ να σας επιβεβαιώσω τόσο από προσωπική εμπειρία όσο και από τις αξιολογήσεις συναδέλφων που επισκέπτονται το νοσοκομείο, είναι ότι το Βοστάνειο βρίσκεται πολύ ψηλά στη λίστα των επαρχιακών νοσοκομείων σε κτιριακές εγκαταστάσεις και, το σημαντικότερο από όλα, σε ιατρικό προσωπικό. Παρά τις ελλείψεις που υπάρχουν, όπως άλλωστε και στα περισσότερα νοσοκομεία της χώρας, να είστε σίγουροι ότι στη Λέσβο παρέχονται υψηλού επιπέδου ιατρικές υπηρεσίες σε όλους τους κατοίκους από όλες τις ειδικότητες».
-Πιστεύετε ότι η Λέσβος λόγω και της έκτασής της θα μπορούσε να σχεδιάσει μελλοντικά τη λειτουργία ενός μικρότερου δεύτερου νοσοκομείου στο κεντρικό τμήμα του νησιού;
«Είναι πάντα προσωπική μου στάση ότι στον τομέα της Υγείας πρέπει να προχωρήσουμε με συγκέντρωση δυνάμεων και όχι με διάσπαση σε διαφορετικές μονάδες. Προσωπικά θα προτιμούσα ένα υπερσύγχρονο νοσοκομείο, το οποίο να εξυπηρετεί όλο το Βόρειο Αιγαίο και να παρέχει σε όλους τους κατοίκους ένα μοναδικό αίσθημα ασφάλειας. Σε τοπικό επίπεδο η παροχή πρωτοβάθμιων υπηρεσιών υγείας έτσι ώστε οι κάτοικοι να λύνουν τα καθημερινά τους προβλήματα, πιστεύω θα ήταν αρκετή. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, το ενδεχόμενο λειτουργίας μιας Καρδιολογικής Κλινικής με επεμβατικούς καρδιολόγους από Χίο και Μυτιλήνη σε ένα νοσοκομείο, με ενιαίο Αιμοδυναμικό Εργαστήριο και 24ωρη λειτουργία. Θα ήταν σίγουρα ισάξιο Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων της κεντρικής Ελλάδας».
-Είστε ένας επιστήμονας που έρχεστε για επαγγελματικούς λόγους στη Λέσβο, καθώς υπηρετείτε σε ένα μεγάλο νοσοκομείο στην Αθήνα. Υπ’ αυτήν την έννοια έχει σημασία η γνώμη σας για το τι θα πρέπει να αλλάξει, να βελτιωθεί στο νοσοκομείο Μυτιλήνης.
«Η γνώμη μου είναι ότι πρέπει επιτέλους να σταθούμε δίπλα στους εργαζομένους των νοσοκομείων τόσο το ιατρικό όσο και το νοσηλευτικό προσωπικό. Το επίπεδο ψυχολογικής καταπόνησης των εργαζομένων είναι πολύ υψηλό. Καλές οι φιλοφρονήσεις, τα χειροκροτήματα και οι βραβεύσεις, αλλά αν αγνοήσουμε την παροχή κινήτρων σε προσωπικό, επαγγελματικό και οικονομικό επίπεδο, πολύ σύντομα νομίζω θα χάσουμε αξιόλογα στελέχη από το δημόσιο σύστημα υγείας, τα οποία θα αποχωρήσουν για άλλες χώρες της Ευρώπης ή για τον ιδιωτικό τομέα της Ελλάδας. Επίσης να τονίσω ότι στο σημείο αυτό χρειαζόμαστε τη στήριξη του κόσμου. Σας θέλουμε όλους συμπαραστάτες σε αυτό το έργο και όχι αντιπάλους. Ακόμα και στα κακώς κείμενα σας θέλουμε δίπλα μας για να μπορέσουμε να γίνουμε καλύτεροι προς όφελος όλων των κατοίκων του νησιού. Το νοσοκομείο αποτελεί την καρδιά μιας κοινωνίας και πρέπει όλοι να την προσέχουμε για να συνεχίσει να μας τροφοδοτεί με τις πολύτιμες υπηρεσίες της».
-Προσωπικά για μένα είναι συγκινητικό που έρχεστε σταθερά εδώ και πάνω από 2 χρόνια κάθε εβδομάδα στη Μυτιλήνη, κάνοντας ένα σημαντικό αριθμό στεφανιογραφιών και άλλων ιατρικών παρεμβάσεων. Τι είναι αυτό που χρειάζεται το Αιμοδυναμικό Εργαστήριο του νοσοκομείου Μυτιλήνης για να είναι το επόμενο που θα βραβευθεί από τον Πρωθυπουργό, καθώς όπως θα γνωρίζετε στο Αιμοδυναμικό Εργαστήριο της Χίου το προσωπικό του βραβεύτηκε πέρυσι.
«Το Αιμοδυναμικό Εργαστήριο βραβεύεται καθημερινά από τους κατοίκους της Λέσβου και τους ασθενείς με καρδιαγγειακά νοσήματα. Η αναγνώριση της λειτουργίας του από την ιατρική κοινότητα να είστε σίγουροι ότι είναι καθημερινή, καθώς σε κάθε καρδιολογικό συνέδριο εισπράττουμε το σεβασμό από τους συναδέλφους μας και οφείλω να πω ότι συμμετέχουμε ισότιμα σε κάθε επιστημονική εκδήλωση. Το Αιμοδυναμικό της Μυτιλήνης αποτελεί στολίδι για όλη την καρδιολογική οικογένεια σε όλη την Ελλάδα. Η αναγνώριση της πολιτείας θα έρθει και αυτή πολύ σύντομα. Για να το πετύχουμε αυτό ένα μόνο χρειαζόμαστε να μας δίνει ο Θεός και ο Ταξιάρχης: Υγεία και δύναμη να συνεχίζουμε αυτό το μοναδικό εγχείρημα για τον τόπο.
Επίσης όσο συγκινητικό είναι για εσάς να βλέπετε αυτήν την προσπάθεια, πιστέψτε ότι το ίδιο συγκινητικό είναι και για εμάς να βλέπουμε το χαμόγελο και την ικανοποίηση στους συμπολίτες μας όταν φεύγουν υγιείς από το νοσοκομείο. Αυτό πιστέψτε με είναι η καλύτερη βράβευση. Η σιωπηλή!».
-Θα ήθελα την άποψη – εκτίμησή σας για το «λιπιδαιμικό προφίλ» των κατοίκων της Λέσβου και για να το πω πιο συγκεκριμένα, σε σχέση με την Αθήνα ή και άλλες περιοχές της Ελλάδας εκτιμάτε ότι έχουμε αυξημένα ποσοστά στεφανιαίας νόσου και αγγειοπλαστικών, είμαστε στα ίδια επίπεδα ή σε χαμηλότερα;
«Σας ευχαριστώ θερμά και γι’ αυτήν την ερώτηση από την οποία μπορούμε και να στείλουμε ένα σαφές μήνυμα στους κατοίκους σε ό,τι αφορά την τήρηση των προληπτικών μέτρων για να μειώσουμε τα στεφανιαία επεισόδια.
Στο κομμάτι του λιπιδαιμικού προφίλ των ασθενών θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι δεν βλέπουμε μεγάλες διαφορές σε σχέση με τους κατοίκους της πρωτεύουσας και μάλιστα θα μπορούσα να πω ότι η διατροφή των ασθενών είναι καλύτερη σε σχέση με τους κατοίκους των μεγάλων κέντρων.
Το μεγάλο πρόβλημα εστιάζεται στο κάπνισμα. Εδώ ναι, υπάρχει πολύ μεγαλύτερο ποσοστό καπνιστών, κάτι το οποίο θα πρέπει να τονίσουμε και μάλιστα να αναδείξουμε στον πληθυσμό για να μπορέσουμε να έχουμε λιγότερα στεφανιαία επεισόδια.
Στο τελευταίο σκέλος της ερώτησης θα απαντήσω ότι τα στατιστικά που συναντήσαμε κατά την έλευσή μου στη Λέσβο ήταν ίσως λίγο χειρότερα από αυτά της Ηπειρωτικής Ελλάδας. Σήμερα όμως και μετά από 3 χρόνια μπορούμε να μιλάμε για μια σημαντική μείωση τόσο στην εμφάνιση των στεφανιαίων επεισοδίων όσο και στο επίπεδο των θανάτων, το οποίο και υπολογίζουμε στο 15% σε σχέση με το μέσο όρο της τελευταίας δεκαετίας».
-Είστε αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού και θα ήθελα να μας πείτε δυο λόγια για τα συναισθήματα που τροφοδοτεί η προσφορά σας στην ακριτική περιοχή μας. Άλλωστε κατεβαίνοντας από το αεροπλάνο κάθε Τρίτη, ακριβώς απέναντι βλέπετε τα παράλια της Τουρκίας.
«Πρόκειται για μοναδικό συναίσθημα, ειδικά την στιγμή που οι πρόγονοί μου έφτασαν το 1922 από το Αϊδίνι της Μικράς Ασίας στη Μυτιλήνη και εν συνεχεία Θεσσαλονίκη για να συνεχίσουν τη ζωή τους κατατρεγμένοι. Έχω σκεφτεί πολλές φορές κατά την παραμονή μου στο νησί ποιους δρόμους άραγε να περπάτησαν οι πρόγονοί μου ερχόμενοι από τα γειτονικά παράλια και αφήνοντας πίσω τους μια ιστορία χιλιάδων χρόνων.
Νομίζω όμως ότι η παρουσία ενός Αξιωματικού του Πολεμικού Ναυτικού σε μια τόσο νευραλγική θέση πέραν της ιατρικής προσφοράς δίνει ένα μήνυμα αισιοδοξίας και στήριξης στους κατοίκους ότι είμαστε δίπλα τους σε κάθε πτυχή της καθημερινότητάς τους. Από την ασφάλεια και την διαφύλαξη των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων έως και την παροχή αξιόπιστων και ποιοτικών υπηρεσιών υγείας».
-Από τη δεκαετία του ‘80 μέχρι σήμερα η καρδιολογία έχει κάνει απίστευτα άλματα και θα ήθελα να μας μιλήσετε για την Επεμβατική Καρδιολογία την οποία υπηρετείτε.
«Προσωπικά πιστεύω ότι από όλες τις ιατρικές ειδικότητες η Καρδιολογία αποτελεί την αιχμή του δόρατος σε επίπεδο εξέλιξης και βελτίωσης τόσο της ποιότητας ζωής, όσο και της διάρκειας ζωής ασθενών με καρδιαγγειακά προβλήματα. Σκεφτείτε μόνο το περιστατικό που συνέβη με την επισκέπτρια από την Τουρκία πέρσι το καλοκαίρι, η οποία έφτασε ημιθανής και με 15 παλμούς και μέσα σε 20 λεπτά ήταν ασφαλής και με πλήρη διαύγεια και εκτός κινδύνου στη στεφανιαία μονάδα του νοσοκομείου μας. Πλέον μπορούμε να τοποθετούμε βαλβίδες στην καρδιά με διαδερμική προσπέλαση, όπως και σε μια αγγειοπλαστική και όντως επεμβάσεις που θα χρειαζόμασταν πολύωρα χειρουργεία και υψηλή επικινδυνότητα στο παρελθόν πλέον μπορούν να γίνουν με διαδερμική προσπέλαση και την επόμενη μέρα ο ασθενής να είναι σπίτι του. Στην Αθήνα, όπου και ασκώ την κύρια δραστηριότητά μου, αυτού του τύπου επεμβάσεις είναι πλέον ρουτίνα και δεν σας κρύβω ότι ένα από τα όνειρά μου είναι να φέρουμε και τις επεμβάσεις των δομικών καρδιοπαθειών πολύ σύντομα και στο νησί μας».
-Μεγάλες προσωπικότητες, όπως ο πρωτοπόρος Παύλος Τούτουζας, υπηρέτησαν την Επεμβατική Καρδιολογία, όμως, στην απέναντι πλευρά εξίσου μεγάλες προσωπικότητες, όπως ο αείμνηστος Δημήτρης Κρεμαστινός δεν αποδέχονταν τον όρο του Επεμβατικού Καρδιολόγου. Εμένα αυτό κάπως με μπερδεύει από τη στιγμή που αποδεδειγμένα η Επεμβατική Καρδιολογία έχει σώσει και σώζει ζωές! Εσείς τι λέτε;
«Κύριε Σαμιώτη αυτή είναι μια πολύ σωστή παρατήρηση και αναδεικνύει την υψηλή ενασχόλησή σας με το αντικείμενο της καρδιολογίας. Η αλήθεια είναι πως η επεμβατική καρδιολογία είναι πλήρως αποδεκτή και από τους δύο. Αυτό όμως που διαχώριζε ο Καθηγητής μας Δημήτρης Κρεμαστινός είναι ότι η Επεμβατική Καρδιολογία σώζει ζωές, κυρίως σε ασθενείς που προσέρχονται με οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου στο νοσοκομείο. Για τους υπόλοιπους ασθενείς με σταθερά σύνδρομα, οι οποίοι υποβάλλονται σε αγγειοπλαστική, το κύριο όφελος είναι σε επίπεδο συμπτωματολογίας και όχι σε επίπεδο μακροημέρευσης. Αυτό είχε αντιληφθεί από πολύ νωρίς και φυσικά δικαιώθηκε, αφού στις μέρες μας τα λεγόμενά του επιβεβαιώνονται από μεγάλες πολυκεντρικές μελέτες του εξωτερικού».
-Μέχρι τώρα γνωρίζαμε ότι τα όρια της Επεμβατικής Καρδιολογίας σταματούν σε ένα συγκεκριμένο σημείο και από κει και μετά τη σκυτάλη παίρνει η καρδιοχειρουργική. Πιστεύετε ότι λόγω των εξελίξεων και μεθόδων που έχουν αναπτυχθεί ειδικά τα τελευταία 5 χρόνια, η ψαλίδα κλείνει; Για να το πω διαφορετικά, η Επεμβατική Καρδιολογία έχει κερδίσει έδαφος «σε βάρος» της καρδιοχειρουργικής;
«Σαφώς η επεμβατική καρδιολογία έχει κερδίσει έδαφος και περισσότεροι ασθενείς καταλήγουν πλέον στα Αιμοδυναμικά Εργαστήρια αντί για τις αίθουσες καρδιοχειρουργικών επεμβάσεων. Αλλά οι δύο αυτές ειδικότητες δεν δρουν ανταγωνιστικά και πορεύονται δίπλα – δίπλα προς όφελος των ασθενών μας. Θα σας πω επίσης πως δεν είναι λίγες οι φορές που καρδιοχειρουργοί καλούνται να μας βοηθήσουν την ώρα που εκτελούμε επεμβάσεις, όπως και το αντίθετο. Δεν είναι λίγες οι φορές που επεμβατικοί καρδιολόγοι καλούνται να βοηθήσουν καρδιοχειρουργούς. Σκοπός μας είναι στο άμεσο μέλλον να καλύπτουμε την πλειοψηφία των περιστατικών με καρδιαγγειακά προβλήματα και μόνο τα πολύ δύσκολα ή επιπλεγμένα περιστατικά να καταλήγουν σε ανοιχτό χειρουργείο καρδιάς».
-Πιστεύετε ότι είμαστε κοντά στη μέρα εκείνη που τα περιστατικά στεφανιαίας νόσου θα αντιμετωπίζονται κατά κύριο λόγο μέσω επεμβατικών μεθόδων και λιγότερο μέσω των ανοιχτών χειρουργικών επεμβάσεων;
«Αυτός είναι ο απώτερος στόχος μας. Έχουμε διανύσει ήδη μεγάλο κομμάτι της διαδρομής και πιστεύω ότι την επόμενη δεκαετία θα φτάσουμε ακόμα ψηλότερα».
-Κύριε Πλοίαρχε, υπηρετείτε την πατρίδα σας, υπηρετείτε τη σημαία και τον άνθρωπο. Βρίσκεστε στην εσχατιά της Ελλάδας, εδώ σε αυτό το βράχο που παρά τις δυσκολίες οι κάτοικοί του επιμένουμε να είμαστε γαντζωμένοι και να παραμείνουμε στον τόπο που γεννηθήκαμε. Τι είναι αυτό που σκέπτεστε κάθε φορά που μπαίνετε στο αεροπλάνο για να επιστρέψετε στην Αθήνα όταν βλέπετε για τελευταία φορά τη Λέσβο; Για να το θέσω και λίγο διαφορετικά, τι είναι αυτό που θα παίρνετε μαζί σας από τη Λέσβο;
«Το χαμόγελο και την αισιοδοξία των κατοίκων. Αυτών των Ανθρώπων που επέλεξαν να φυλάνε Θερμοπύλες. Θυμάμαι συνέχεια τα λόγια του Καβάφη:
Τιμή σ’ εκείνους όπου στη ζωή των
Ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες,
Δίκαιοι και ίσοι σ’ όλες των τες πράξεις.
Κρατάω μαζί μου την αγάπη και το σεβασμό τους. Μοναδικά συναισθήματα για έναν επιστήμονα τα οποία δεν με ακολουθούν μόνο στην Αθήνα, αλλά θα με συνοδεύουν σε όλη μου την καριέρα. Παίρνω μαζί μου ανθρωπιά και αυτό με κάνει να ζω καλύτερα την επιστημονική μου διαδρομή. Δεν αλλάξαμε μόνο εμείς τον υγειονομικό χάρτη του νησιού, αλλά όπως έχω πει και παλαιότερα και το νησί άλλαξε εμάς. Μας προσγείωσε σε μια διαφορετική πραγματικότητα και μας έμαθε να παλεύουμε, όπως εσείς παλεύετε τόσες χιλιάδες χρόνια πάνω σε αυτό το βράχο να δημιουργήσετε πολιτισμό και να κρατήσετε παραδόσεις και αξίες αιώνων.
Μεγάλωσα με την ηρωική διαδρομή του Ηλία Βενέζη και τα φλογερά λόγια του Φώτη Κόντογλου. Το λυρισμό του Οδυσσέα Ελύτη και τον αντικομφορμισμό του Στρατή Μυριβήλη. Νιώθω ευγνώμων που μπόρεσα να βάλω και εγώ ένα ελάχιστο λιθαράκι στην ιστορία αυτού του τόπου στο κομμάτι της υγείας.
Κλείνοντας αυτήν την συνέντευξη θέλω και πάλι να σας ευχαριστήσω για την ευκαιρία που μου δίνετε να είμαι κοντά σας και να μοιράζομαι τις σκέψεις μου και τις εμπειρίες μου. Όπως επίσης να ευχαριστήσω όλους τους εργαζόμενους του Βοστάνειου νοσοκομείου για την στήριξη που έχω λάβει αυτά τα δύο χρόνια. Η επιτυχία του νεοσύστατου τμήματος θα αποτελεί ένα από τα φωτεινότερα παραδείγματα στο μέλλον πως οι ομάδες γράφουν ιστορία και να είστε σίγουροι ότι η δικιά μας ομάδα έχει ακόμα πολλά να προσφέρει».
-Και εγώ σας ευχαριστώ για τη συζήτηση που είχαμε.
