Πρόχειρες καλύβες με ξερά καλάμια ορθώνονται κάθε χρόνο το καλοκαίρι στην πέρα παραλία της Ερεσού. Εκ πρώτης όψης δίνουν μια εικόνα εξωτική και φευγάτη.
Πλην όμως φέτος το κακό παράγινε.
Υπάρχει ένας ντόπιος καλλιτέχνης, συμπαθητικός τυπάκος εκεί, που αντί πινακίου φακής κατασκευάζει έτσι αυθαίρετα ΚΑΤ’ εντολή ενός ή πολλών επισκεπτών τούτες εδώ τις γοητευτικές καλύβες. Κάποιοι θαμώνες της περιοχής φέτος τις φτιάξανε μόνοι τους.
Δυστυχώς, οι φετινές τσαρδάκες ήταν οι πιο πρόχειρες όλων των εποχών.
Το ζήτημα αυτό δημιουργεί και καθεστώς ιδιοκτησίας της παραλίας έστω και για μερικές μέρες ή εβδομάδες, με αποτέλεσμα να γίνεται και καβγάς για άλλα θέματα χρησικτησίας της εκάστοτε τσαρδάκας.
Κάποιοι λοιπόν “ιδιοκτήτες“ εφαρμόζουν και διάφορες σκηνές καβγά αν τυχόν κάποιος πάει και ξαποστάσει στη σκιά της εξωτικής τσαρδάκας, που προφανώς εκείνοι έδωσαν εντολή και λίγο χρήμα για να κατασκευαστεί. Κάποιες φορές με αγένεια και εκείνη την κτητικότητα που θυμίζει άλλες εποχές ευημερίας και χλίδας.
Φέτος άλλο ένα παράδοξο με ενόχλησε
Κάποιοι τοποθέτησαν και μια μικρή σκηνή κάτω από τα κλαδιά, με αποτέλεσμα να κάνουν το ελεύθερο camping τους με τα κατσαρολικά, τα κουτσούβελα, την μπουγάδα κι ό,τι άλλο. Ενέργεια κακόγουστη και άκρως επικίνδυνη γιατί μπορεί έτσι σιγά-σιγά η παραλία να μετατραπεί σε ελεύθερο κάμπινγκ.
Η πέρα παραλία, στο Αφεντέλι δεν πρέπει επ’ ουδενί να χάσει εκείνη τη μαγεία του κενού, του απολύτως ξερού, άδειου. Εδώ είναι το ΟΛΟΝ.
Οι γυμνές φιγούρες του μίνιμαλ τοπίου απλά προσθέτουν ζωή χωρίς καν να ενοχλούν. Η δε απουσία των πολύχρωμων ομπρελών της θάλασσας αποτελούσαν μοναδικό σημείο ανάπαυσης, άδειασμα μυαλού και ψυχής.
Φέτος όμως η κατάσταση ξέφυγε
Ουδείς από την πολιτεία ενόχλησε αυτούς που ενοχλούν το τοπίο και τον τόπο.
Ουδείς ασχολήθηκε με την εικόνα αυτής της παραλίας
Ουδείς πρόλαβε την κακογουστιά.
Ουδείς
Ό,τι λάχει ρε φίλε.
Αυτό είμαστε. Ό,τι λάχει στην πόλη, στην παραλία, στους καφενέδες, στα καταλύματα, στα μπαρ και στα ξενύχτια.
Αν ήμουν δήμαρχος
Θα μίσθωνα τον τυπάκο που φτιάχνει τις τσαρδάκες, θα παρήγγειλα τα καλύτερα σχέδια που έχει ο ίδιος κάνει μέχρι τώρα και θα έφτιαχνα τον Ιούνιο 10 τέτοιες σ’ όλη την παραλία.
Προσφορά στους λουόμενους. Όποιος θέλει μπορεί να τις χρησιμοποιεί 2-3 ώρες τη μέρα αν υπάρχει μεγάλη ζήτηση.
Θα απαγόρευα τις πολύχρωμες ομπρέλες, θα επέτρεπα μόνο τις ψάθινες ή αυτές στο χρώμα της άμμου.
Θα απαγόρευα τα κατσαρολικά και τις απλωμένες μπουγάδες, τα πολύχρωμα παρεό και θα χώριζα την παραλία σε δυο σημεία.
Το ένα μέρος για οικογένειες και τα παιδιά κοντά στα ιστιοπλοϊκά και πιο πέρα θα άφηνα όλο το χώρο στους αιώνιους γυμνιστές που έδωσαν τόσα χρόνια το ελεύθερο στίγμα τους στο πέλαγος.
Λουκούμια με βράσμα
Υλικά για το πετιμέζι:
1 φλιτζ. κομμένα σύκα ξερά
2 φλιτζ. νερό
Εκτέλεση
Βάζουμε τα σύκα με το νερό να φουσκώσουν από το προηγούμενο βράδυ. Την επόμενη μέρα σουρώνουμε τα σύκα, παίρνουμε το ζουμί και το βάζουμε να σιγοβράσει για 2 ώρες ώσπου να δέσει.
Υλικά για τα λουκούμια ή βρασματολουκούμια
1 κιλό σιταρένιο αλεύρι
1 ποτήρι πετιμέζι
1 ποτήρι χυμό πορτοκάλι
ξύσμα 1 πορτοκαλιού
1 ολόκληρο μοσχοκάρυδο τριμμένο
1,5 ποτήρι ελαιόλαδο
Εκτέλεση
Βάζουμε το λάδι, το πετιμέζι και το χυμό πορτοκαλιού στην κούπα, προσθέτουμε το μοσχοκάρυδο και τέλος το αλεύρι.
Τα ζυμώνουμε όλα μαζί και κάνουμε σαν πλατιά κορδόνια, όπου τα κόβουμε σε ρόμβους και προσθέτουμε από ένα ασπρισμένο αμύγδαλο. Τα βάζουμε στο ταψί με λαδόκολλα και τα ψήνουμε για 20 λεπτά στους 180 βαθμούς.
Τα βγάζουμε από το φούρνο, όπως είναι ζεστά, και τα περιχύνουμε με πετιμέζι.
