Η αλήθεια είναι πως από την ημέρα που ανέλαβε το συντονισμό της δίκυκλης αστυνόμευσης ο Υποστράτηγος της ΕΛ.ΑΣ. στο Βόρειο Αιγαίο Ελευθέριος Ντουρουντούς αναφορικά με τα ζητήματα τάξης και ασφάλειας στο κεντρικό πάρκινγκ της Μυτιλήνης, κυρίως λόγω της δράσης ατόμων Ρομά, η κατάσταση βελτιώθηκε εδώ και πάνω από ένα χρόνο θεαματικά. Ωστόσο το τελευταίο διάστημα έχουν επανέλθει κάποιες οικογένειες που κατασκηνώνουν στο χωμάτινο τμήμα του πάρκινγκ πίσω από την αφετηρία των αστικών λεωφορείων και παρότι δεν ξέφυγαν από τους δικυκλιστές της αστυνομίας, πληροφορίες αναφέρουν ότι δεν συνεργάστηκε ο Δήμος στο να παρέμβει με ένα συνεργείο του για την απομάκρυνση των αντίσκηνων και του άλλου τσαντιρ-εξοπλισμού.
Και όσο αυτό δεν συμβαίνει, άλλο τόσο μέσα στο πάρκινγκ θα συνεχίσουν να περιφέρονται τις πρωινές ώρες άτομα με άγριες διαθέσεις που παριστάνουν τους παρκαδόρους. Ουσιαστικά σου κλείνουν το μάτι λέγοντας ή θα δώσεις λεφτά για το παρκάρισμα ή δεν θα είσαι σίγουρος πώς θα βρεις το αυτοκίνητό σου επιστρέφοντας. Όπως επίσης και η εικόνα με τα αποπατήματα στον περιβάλλοντα χώρο της μαρίνας Μυτιλήνης, δεν είναι και ό,τι καλύτερο για την εικόνα της πόλης.
Και από την άλλη, εξαθλιωμένα μικρά παιδιά ξυπόλητα και γυμνά, βρόμικα και πεινασμένα να περιφέρονται ζητιανεύοντας στις γύρω επιχειρήσεις, που όσο καλοί κι αν είναι οι επαγγελματίες, σε κάποια στιγμή όταν βλέπουν συνεχώς να ενοχλούνται οι πελάτες τους δυσφορούν, καθώς οι εποχές είναι δύσκολες και αυτό πρέπει ο καθένας να το καταλάβει!
Ας λάβουν τα μέτρα τους και από το Δήμο γιατί οι πολίτες δυσανασχετούν. Πρέπει επιτέλους αυτή η αναρχία μέσα στους χώρους του πάρκινγκ να βρει ένα τέλος. Δεν μπορεί ο καθένας να παρκάρει το αυτοκίνητό του υπό το καθεστώς… βλοσυρών βλεμμάτων και έμμεσων απειλών, ούτε να περπατά ανάμεσα σε αποπατήματα και άλλες βρομιές. Πού ζούμε πια;;;;
Το έχουμε χιλιογράψει όσο κανένας άλλος και θα συνεχίσουμε μέχρι να συνειδητοποιήσει ο καθένας αυτό που περνούν οι πολίτες καθημερινά διερχόμενοι από το κεντρικό αυτό σημείο της Μυτιλήνης.
Και κάτι τελευταίο: Δεν θα σταματήσουμε να τα επαναλαμβάνουμε, είτε λέγεται Υπουργείο Παιδείας, είτε Κοινωνικές Υπηρεσίες, είτε οποιοσδήποτε άλλος φορέας, το Χαμόγελο του Παιδιού και όποιος άλλος, πρέπει επιτέλους να παρέμβουν συμβάλλοντας προς την κατεύθυνση εγγραφής των μικρών παιδιών Ρομά στη βασική εκπαίδευση. Τα παιδιά είναι το μέλλον του τόπου μας, δεν μπορεί να βλέπει κανείς μικρά παιδιά Ρομά να περιφέρονται ζητιανεύοντας στο πάρκινγκ της Μυτιλήνης, σε ώρα που θα έπρεπε να κάθονταν στο θρανίο του Δημοτικού και να μαθαίνουν γράμματα. Τα γράμματα είναι που θα βοηθήσουν αυτά τα παιδιά να ανοίξουν οι ορίζοντές τους για να μην έχουν την τύχη των γονιών τους ή τα δικά τους παιδιά να έχουν μια καλύτερη ευκαιρία. Η παιδεία είναι το αντίδοτο, ας βοηθήσουμε λοιπόν όλοι ως κοινωνία πιέζοντας προς αυτήν την κατεύθυνση.
