- Γνώρισαν τον τόπο μας και τον αγάπησαν, τον έκαναν και δικό τους και τον επιλέγουν κάθε χρόνο για τις διακοπές τους!
- Ποια χαρακτηριστικά του νησιού τους αρέσουν και ποια είναι αυτά που πρέπει να αλλάξουν
Άλλοι έχουν καταγωγή από τη Λέσβο και άλλοι τη γνωρίζουν ως προορισμό διακοπών. Κάποιοι έρχονται για πρώτη φορά και κάποιοι δημιουργούν δεσμούς πολλών χρόνων με το νησί, συστήνοντας τους εαυτούς τους ως σχεδόν ντόπιους που αγαπούν τον τόπο! Στα «ΝΕΑ της Λέσβου» περιγράφουν όλα όσα θαυμάζουν στο νησί μας και το διαφοροποιούν ως προορισμό δίνοντας έμφαση στο πόσο ήρεμο μέρος είναι, αλλά επισημαίνουν και αυτά που πρέπει να αλλάξουν για να βελτιωθεί ακόμη περισσότερο, εστιάζοντας κυρίως στις υποδομές και τις μετακινήσεις.
Από την Κωνσταντινούπολη
Ο Ασλάν είναι δημοσιογράφος από την Κωνσταντινούπολη και ήρθε στη Μυτιλήνη μέσω Αϊβαλιού. Μετράει ήδη αρκετές μέρες στη Λέσβο, την οποία επισκέπτεται για τρίτη φορά, τις δύο από τις οποίες έχοντας επιλέξει το Πλωμάρι ως βάση για τη διαμονή του και για τις εξορμήσεις του στο υπόλοιπο νησί. «Μου αρέσει πάρα πολύ η Λέσβος, έχει πολύ ωραία μέρη, αλλά πολύ περισσότερο μου αρέσει το Πλωμάρι. Η παραλία στον Άγιο Ισίδωρο είναι φανταστική, το φαγητό εξαιρετικό και βέβαια το ούζο!» λέει με νόημα ο Ασλάν, που είναι και απόλυτα σαφής όταν τον ρωτάμε για το αν θα πρότεινε τη Λέσβο σε φίλους του. «Βασικά έρχονται σε λίγες μέρες και ανυπομονώ να τους γνωρίσω το νησί!», λέει.
Όσον αφορά τα σημεία, που o ίδιος θεωρεί προβληματικά στη Λέσβο, στέκεται στο κομμάτι των δρόμων και των μετακινήσεων. «Είναι πολύ κρίμα, ο δρόμος για ένα τόσο όμορφο μέρος, όπως το Πλωμάρι, να είναι όπως αυτός, με τόσες στροφές και τόσο στενός. Λίγο μόνο να βελτιωθεί και θα είναι πολύ καλύτερα τα πράγματα και για εσάς και για κάθε επισκέπτη», επισημαίνει.
Από το Λουξεμβούργο
Ο Πωλ και η Μαρία ζουν στο Λουξεμβούργο, αλλά έρχονται πολύ συχνά στη Λέσβο, όπου περνάνε αρκετά μεγάλο διάστημα των διακοπών τους, αφού ο πατέρας της Μαρίας έχει καταγωγή από την Ερεσό. Αυτό είναι και το μέρος, που αποτελεί βάση για τις εξορμήσεις τους στο νησί, στο οποίο όμως δεν είχαν έρθει τα τελευταία τρία χρόνια λόγω της πανδημίας, παρ’ όλα αυτά δεν έχουν ούτε… μισό κακό λόγο να πουν για τον τόπο μας. «Μας αρέσουν τα πάντα στη Λέσβο! Η θάλασσα, το φαγητό, κάθε γωνιά του νησιού. Ερχόμαστε όσο πιο συχνά μπορούμε για να το ευχαριστηθούμε και εννοείται πως προτείνουμε και σε όλους τους γνωστούς μας και όχι μόνο να έρθουν εδώ για να γνωρίσουν τη Λέσβο και να την αγαπήσουμε όπως και εμείς!», αναφέρουν με ενθουσιασμό.
Από τον Καναδά
Η Καίτη και ο Θεοδόσης γνωρίστηκαν στον Καναδά, αλλά κατάγονται από τη Θεσσαλονίκη και την Άναξο και Πέτρα αντίστοιχα. Κάθε χρόνο έρχονται στη Λέσβο, όπου μένουν για μεγάλα διαστήματα. «Κάπως πρέπει να “αποζημιωθούμε” για τις σχεδόν δέκα ώρες πτήσης από τον Καναδά και τις αρκετές ώρες αναμονής από την Αθήνα» μας λένε γελώντας, αιτιολογώντας τις μεγάλες σε διάρκεια διακοπές τους. Και οι δυο τους μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τη Λέσβο, σχολιάζουν βέβαια πως έχει “πέσει” ο τουρισμός τα τελευταία χρόνια και αυτό μπορούν να το αντιληφθούν και οι ίδιοι.
«Δεν καταλαβαίνουμε καμιά φορά πόσο όμορφο είναι το νησί. Είχαμε πάει κάποια στιγμή στη Σαντορίνη και δυο μέρες μετά σκεφτόμουν πως ήθελα να γυρίσω στη Λέσβο» σχολιάζει ο Θεοδόσης, επισημαίνοντας πως πρόσφατα είχαν επισκεφτεί και τα δημοφιλέστερα τουριστικά Χανιά, από τα οποία όμως δεν έχουμε να ζηλέψουμε και πολλά. «Οι τιμές μας είναι περίπου οι ίδιες, το φαγητό εξίσου καλό, και όσον αφορά το οδικό δίκτυο τολμάμε να πούμε πως εδώ έχουμε καλύτερο!» υποστηρίζουν, αλλά σχολιάζουν πως χρειάζεται να βελτιωθεί το τουριστικό προϊόν γενικότερα. «Πρέπει να εκσυγχρονιστεί κάπως το τουριστικό προϊόν, να βελτιωθεί η ποιότητά του. Εκεί υστερούμε», δηλώνουν.
Από τη Δανία
Αν συναντήσεις την Κλάρα και τη Λίνα στο δρόμο θα δυσκολευτείς να πιστέψεις πως δεν είναι το πρώτο, ούτε το δεύτερο, ούτε το τρίτο καλοκαίρι, που περνάνε στη Λέσβο, αλλά πως έρχονται εδώ τα τελευταία 15 χρόνια! Τον υπόλοιπο χρόνο ζουν στη Δανία, αλλά μοιράζονται ένα σπίτι στο Πλωμάρι μαζί με άλλες τρεις οικογένειες, οπότε ανελλιπώς επιλέγουν το νησί μας για τις διακοπές τους. «Κάθε μέρος της Λέσβου είναι πανέμορφο, μας αρέσει πολύ το Πλωμάρι, αλλά και ο Μόλυβος και η Ερεσός! Το μεταναστευτικό δεν μας εμπόδισε ούτε στιγμή να έρθουμε, ούτε να αλλάξουμε άποψη για το νησί. Ίσα-ίσα όσο ήμασταν εδώ βοηθούσαμε εθελοντικά όσο μπορούσαμε και όσους έφταναν εδώ και τους ντόπιους», δηλώνουν.
«Αν κάτι μας ενοχλεί είναι το πόσο δύσκολο είναι να φτάσεις εδώ. Δεν υπάρχουν πολλές πτήσεις και δεν είναι εύκολο να ταξιδέψουμε στη Λέσβο. Επίσης μας κάνει εντύπωση η δυσκολία του να έρθουμε σε επαφή με τους ντόπιους, κυρίως της γενιάς μας, είναι πολλές φορές πιο εύκολο να “συνδεθούμε” με άτομα μεγαλύτερης ηλικίας από εδώ παρά με νεότερους», σχολιάζουν.
Από τη Θεσσαλονίκη
Για το τέλος αφήσαμε την περίπτωση της Έφης και της κόρης της Φοίσβης, που ζουν στη Θεσσαλονίκη αλλά έρχονται κάθε καλοκαίρι στη Λέσβο, απ’ όπου κατάγεται ο σύζυγος και πατέρας αντίστοιχα. «Έχουμε την τύχη να έχουμε δεσμούς με ένα υπέροχο νησί και το εκμεταλλευόμαστε κάθε χρόνο. Μένουμε στο Πλωμάρι, απ’ όπου κατάγεται ο σύζυγός μου, αλλά φυσικά κάνουμε συχνά εξορμήσεις και σε άλλες περιοχές» λέει η Έφη, ενώ και η κόρη της μιλά με τα καλύτερα λόγια για τον τόπο μας. «Είναι ένα μεγάλο νησί που σου δίνει τόσες δυνατότητες για εκδρομές, με φοβερές παραλίες… κάθε χρόνο καλώ φίλους μου για να περάσουμε τις διακοπές μας μαζί εδώ» δηλώνει η Φοίσβη, η οποία επισημαίνει όμως τις προβληματικές συγκοινωνίες για τις μετακινήσεις τόσο μέσα στην πόλη, όσο και από περιοχή σε περιοχή της Λέσβου, που δυσκολεύουν τους επισκέπτες του νησιού.
«Το μεταναστευτικό ποτέ δεν μας ενόχλησε, με την έννοια του να θεωρήσουμε την κατάσταση αποκρουστική για παράδειγμα. Φυσικά δημιούργησε προβλήματα, αλλά ήταν περισσότερο στενάχωρη η κατάσταση, που δημιουργούσε. Ευτυχώς, όμως, η κατάσταση είναι πολύ διαφορετική τώρα» προσθέτει η Έφη, ενώ δεν ξεχνά να επισημάνει πως το Πλωμάρι γνωρίζει τα τελευταία χρόνια ιδιαίτερη άνοδο και τουριστικά, αλλά υπάρχουν άλλα ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν, όπως εκείνο της καθαριότητας.
