Σήμερα γιορτάζουν τα φτερά

Τη Σύναξη των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ και όλων των ουράνιων Αγγελικών ταγμάτων τιμά 8 Νοεμβρίου η Εκκλησία μας. Η Σύναξη έγινε κατά την πτώση του Εωσφόρου που ήταν και εκείνος ένας Άγγελος ο οποίος δοκιμάστηκε από το Θεό, νικήθηκε από την υπερηφάνειά του και εξέπεσε μαζί με άλλες Αγγελικές δυνάμεις που τον ακολούθησαν.

Σύμφωνα με την Εκκλησία μας, τότε συγκεντρώθηκαν οι Αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ και οι άλλες ουράνιες δυνάμεις με τον Αρχάγγελο Μιχαήλ να στέκεται στη μέση λέγοντας «Πρόσχωμεν! Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου Θεού» και αμέσως οι Άγγελοι στάθηκαν πιστοί προς τον Θεό και δεν ακολούθησαν τη σκέψη του Εωσφόρου.

Κατά την Άγια Γραφή οι Άγγελοι στέλνονται από το Θεό με μορφή ορατή σε σπουδαίες ιστορικές περιστάσεις όταν πρόκειται να εκδηλωθεί κάποια μεγάλη Θεία θέληση. Επικεφαλής των Αγγελικών δυνάμεων είναι οι Αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ.

Τον Μιχαήλ βλέπουμε στην Παλαιά Διαθήκη όταν ο Αβραάμ κρατά το μαχαίρι για να θυσιάσει τον Ισαάκ, στον Ιησού του Ναυή, στον Ηλία, στον Λώτ, για να τον σώσει όταν ο Θεός αποφάσισε να καταστρέψει τα Γόμορα ενώ ήταν αυτός που οδήγησε το λαό του Ισραήλ στη φυγή από την Αίγυπτο.

Τον Γαβριήλ τον βλέπουμε στην Καινή Διαθήκη, στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και αλλού.

Η Λέσβος έχει την ευλογία του προσκυνήματος των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Μανταμάδου στο οποίο συρρέουν όλο το χρόνο χιλιάδες προσκυνητές από όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης για να πάρουν λίγη από την ενέργεια της θαυματουργής εικόνας, ενός ανεξήγητου φαινομένου στο οποίο υποκλίνονται Χριστιανοί και μουσουλμάνοι.

Προσκυνήματα των Ταξιαρχών όμως η Λέσβος έχει και σε άλλες περιοχές, από το ομώνυμο χωριό της Μυτιλήνης μέχρι τον Παππάδο της Γέρας.

Εμείς εδώ στη Λέσβο μιλώντας για τους Αρχαγγέλους τους αποκαλούμε Ταξιάρχες ή με αυτό το χαρακτηρισμό επικαλούμαστε τον Αρχάγγελο Μιχαήλ. Ένα εκπληκτικό έργο με θέμα τον Ταξιάρχη έχει ζωγραφίσει ο μεγάλος Λέσβιος ζωγράφος με σημαντική πρόσφορη, ο Στρατής Αθηναίος μόλις το 2020.

Στο έργο του Αθηναίου απεικονίζεται ο Ταξιάρχης έφιππος κρατώντας τη ρομφαία έχοντας το πρόσωπό του στραμμένο προς τον ουρανό.

Ο Στρατής Αθηναίος αποτυπώνει με συγκλονιστικό τρόπο όσο κανένας άλλος στο πρόσωπο του Ταξιάρχη την ώρα που κοιτάζει προς το Θεό την αγωνία του. Αγωνία άραγε για την πορεία της ανθρωπότητας ή μήπως για το μέγεθος της επίγειας απληστίας;