Οι χρηματοδοτήσεις από το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου προς τον Δήμο Μυτιλήνης δεν φέρνουν μόνο αναπτυξιακές παρεμβάσεις, αλλά αναδεικνύουν και μια κραυγαλέα αντίφαση: Στο «πακέτο» των 670.000 ευρώ που εγκρίθηκε για πέντε έργα, περιλαμβάνονται παρεμβάσεις σε κοινότητες που έχουν πληγεί περισσότερο από το μεταναστευτικό πρόβλημα, αλλά και κοινότητες που βρίσκονται πλησίον του νέου ΚΥΤ στη Βάστρια.
Όπως παραδέχθηκε αυτοδιοικητικός παράγοντας, το υπουργείο Μετανάστευσης χρηματοδοτεί άλλες κοινότητες που δεν βρίσκονται πλησίον του ΚΥΤ Παναγιούδας για να «χρυσωθεί το χάπι» των τοπικών κοινωνιών, που αντιδρούν στην κυβερνητική πολιτική. Κι όμως, ενώ η ρητορική εναντίωσης στο μεταναστευτικό παραμένει σκληρή, η πραγματικότητα δείχνει ότι τα έργα που εξασφαλίζονται από τα ταμεία του Υπουργείου γίνονται δεκτά χωρίς δεύτερη σκέψη.
Οι συναντήσεις και οι αποφάσεις
Την Τρίτη 2 Σεπτεμβρίου, στα Πάμφιλα, οι πρόεδροι των Δ.Κ. Παμφίλων, Παναγιούδας, Μόριας κι Αφάλωνα συναντήθηκαν με τον αρμόδιο αντιδήμαρχο, Σωτήρη Μαρινάτο. Οι πρόεδροι των τεσσάρων όμορων κοινοτήτων τον ενημέρωσαν για τις επαφές τους με τον υπουργό Μετανάστευσης και Ασύλου Θάνο Πλεύρη, επανέλαβαν τις πάγιες θέσεις τους κατά της διατήρησης του ΚΥΤ Μαυροβουνίου (Καρά-Τεπέ) και συζήτησαν για τα κοινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κοινότητες γύρω από τη δομή.
Ωστόσο, την ίδια μέρα, η Δημοτική Επιτροπή Μυτιλήνης αποδέχθηκε ομόφωνα την απόφαση του Υπουργείου να χρηματοδοτήσει πέντε έργα υποδομής με συνολικό προϋπολογισμό 670.000 ευρώ, μέσω του Ταμείου Αλληλεγγύης. Έργα που είχαν προταθεί εδώ και μήνες από τον δήμο Μυτιλήνης, αλλά παρέμεναν “στον πάγο” λόγω έλλειψης πόρων. Τα έργα που εγκρίθηκαν αφορούν στην κατασκευή δύο παιδικών χαρών στη Δ.Ε. Λουτροπόλεως Θερμής (310.000 €), στην πλακόστρωση παραλιακού μετώπου Σκάλας Μιστεγνών (85.000 €), στην ανακατασκευή τμήματος πλακόστρωτου που οδηγεί στο Αρχαίο Υδραγωγείο Μόριας (70.000 €), στην ανάπλαση της πλατείας στην εκκλησία Νέων Κυδωνιών (120.000 €) και στον ηλεκτροφωτισμό του δρόμου που οδηγεί στο γήπεδο των Παμφίλων (90.000 €), με τοποθέτηση 26 ιστών φωτιστικών led 80W.
Η λεπτομέρεια που ξεχωρίζει αφορά στο έργο ηλεκτροφωτισμού στον δρόμο προς το γήπεδο Παμφίλων και τούτο, διότι ενώ αρχικά είχε αποφασιστεί η χρηματοδότηση με ίδιους πόρους του δήμου Μυτιλήνης, τελικά εντάχθηκε στη χρηματοδότηση του υπουργείου Μετανάστευσης. Ένα παράδειγμα που φανερώνει την προθυμία να αξιοποιηθούν οι διαθέσιμοι πόροι, ανεξαρτήτως της προέλευσής τους.
Η «διπλή γλώσσα» των τοπικών κοινωνιών
Η κατάσταση δεν μπορεί να ερμηνευτεί απλώς ως πρακτική αναγκαιότητα. Οι κοινότητες γύρω από τα ΚΥΤ, είτε στη Βάστρια, είτε στην Παναγιούδα, υψώνουν συστηματικά φωνή αντίστασης απέναντι στην κυβερνητική στρατηγική για το μεταναστευτικό. Την ίδια στιγμή, μέσω του δήμου, αποδέχονται έργα που προέρχονται από το ίδιο υπουργείο, γιατί βελτιώνουν άμεσα την καθημερινότητα των πολιτών. Η αντίφαση είναι εμφανής. Κριτική στα λόγια, αποδοχή στην πράξη.
Αυτή η «διπλή γλώσσα» μάλλον λειτουργεί σαν εργαλείο επιβίωσης. Από τη μια πλευρά, οι τοπικοί άρχοντες θέλουν να δείξουν ότι στηρίζουν τα αιτήματα των κατοίκων, οι οποίοι, ζητούν περιορισμό της παρουσίας δομών φιλοξενίας. Από την άλλη, δεν μπορούν να αρνηθούν τα κονδύλια που χρηματοδοτούν παιδικές χαρές, πλατείες και υποδομές που διαφορετικά θα έμεναν ανεκπλήρωτες.
Το αν τελικά πρόκειται για πολιτική υποκρισία ή για αναγκαστικό ρεαλισμό είναι ένα ερώτημα που θα απασχολήσει τον δημόσιο διάλογο. Εκείνο που είναι βέβαιο είναι ότι ο δήμος Μυτιλήνης βγαίνει κερδισμένος. Οι χρηματοδοτήσεις αυτές ενισχύουν κρίσιμες υποδομές, απαντούν σε πάγια αιτήματα κατοίκων και βελτιώνουν την εικόνα της καθημερινότητας.
Η επιλογή, λοιπόν, μοιάζει με παιχνίδι ισορροπιών. Από τη μία καταγγελία στην κυβερνητική πολιτική για το μεταναστευτικό, αλλά ταυτόχρονη αξιοποίηση των διαθέσιμων χρηματοδοτήσεων. Αν αυτή η λογική επικρατήσει, το μέλλον θα φέρει κι άλλες αντίστοιχες εντάξεις έργων, με τον δήμο “να παίζει σε δύο ταμπλό”, αλλά με σαφές όφελος για τις τοπικές κοινωνίες.
Η περίπτωση των 670.000 ευρώ από το Υπουργείο Μετανάστευσης αποτελεί το πιο πρόσφατο παράδειγμα της αντίφασης που χαρακτηρίζει τις τοπικές κοινωνίες. Σθεναρή αντίθεση στη φιλοξενία προσφύγων και μεταναστών, αλλά αποδοχή των χρημάτων που το ίδιο Υπουργείο κατευθύνει σε τοπικά έργα. Για άλλους, αυτό ισοδυναμεί με «χρύσωμα του χαπιού». Για τον Δήμο Μυτιλήνης, όμως, μεταφράζεται σε παιδικές χαρές, πλατείες, δρόμους με φωτισμό και κοινότητες που βλέπουν απτά οφέλη. Η αντίφαση, όσο κι αν ενοχλεί, καταλήγει να υπηρετεί το συμφέρον του τόπου.
