Το ταξίδι μου στην Δανία ήταν κάπως εξερευνητικό όσον άφορα το κομμάτι της κουζίνας τους. Σκέφτηκα πως κάτι δυνατό συμβαίνει σ’ αυτή τη χώρα για να διαθέτει 18 αστέρια Michelin.
Τα τελευταία μάλιστα χρόνια η Κοπεγχάγη παίρνει πρωτιές, οι σεφ της αν και δεν είναι όλοι Δανοί γίνονται οι καλύτεροι σεφ στον κόσμο δημιουργώντας μια κουζίνα nordic, δηλαδή σκανδιναβική.
Οι άλλοτε εργατικές γειτονιές της Κοπεγχάγης γίνονται hot spot υψηλής γαστρονομίας, ενώ οι σεφ βγαίνουν στα βουνά για να μαζεύουν χόρτα και μανιτάρια για να τα προσφέρουν στα πολύ ακριβά εστιατόριά τους.
Η διεθνής αυτή τάση, το περίφημο foraging, έρχεται από τη χώρα που ως επί το πλείστον έχει βρύα και λειχήνες στα βράχια της και στις πεδιάδες της (υπερβάλλω.!)…
Το Noma
Ένα εστιατόριο που έβγαινε επί 4-5 χρόνια το καλύτερο στον κόσμο, έκλεισε μετά από μια μαζική δηλητηρίαση πελατών του, άνοιξε στο Μεξικό και στην Αυστραλία pop up (μικρής διάρκειας) εστιατόρια και ξαναγύρισε στην Κοπεγχάγη περισσότερο ερευνητικό κέντρο απ’ ό,τι εστιατόριο. Τα φιντάνια που βγήκαν από το Νόμα έχουν ανοίξει δικά τους εστιατόρια με πρώτο το Geranium που έχει 3 ολόκληρα αστέρια Μισλέν. Κοσμοσυρροή στη χώρα για να δοκιμάσει τη νέα σκανδιναβική κουζίνα.
Οι σεφ εκεί
Ξεκίνησαν το ερευνητικό έργο με σκοπό τον προσδιορισμό της νέας σκανδιναβικής κουζίνας και έχουν καταλήξει να επηρεάζουν τις γαστρονομικές εξελίξεις παγκοσμίως.
Στις κουζίνες του Νόμα σήμερα εκπαιδεύονται δεκάδες μάγειρες απ’ όλο τον κόσμο και φυσικά το όλο εγχείρημα φέρνει πολλά έσοδα στη χώρα και σοβαρό υψηλό τουρισμό.
Δεν τους πήρε και πολύ
Ε, λοιπόν, θυμώνω γιατί πάλι ερχόμαστε δεύτεροι, τρίτοι, τελευταίοι και καταϊδρωμένοι.
Σκέψου αυτό το νησί με την χλωρίδα που έχει.
Τι χόρτα και αγκάθια, τι μανιτάρια και κάστανα, τι βρούβες και καυκαλήθρες … και όχι μόνον.
Σκέψου να αναδείξουμε τη λαχανίδα που τρώμε μισό σχεδόν χρόνο, το υπέρτατο αντιοξειδωτικό – που έτσι κι αλλιώς είναι – να το επικοινωνήσουμε στον κόσμο για να έρχονται να τρώνε εδώ οι απανταχού της γαστρονομίας. Τα κουκιά και τα φασόλια, τα άγρια χόρτα που η γιαγιά Ανδρονίκη μάζευε με σοφή επιλογή. Σκέψου όλα αυτά να βρουν τον χώρο τους στην παγκόσμια αναζήτηση εκλεκτών τροφών. Σήμερα τα άγρια χόρτα αποτελούν υψηλή γαστρονομία. Thanks to Copenhagen.
Σήμερα…
Η κυβέρνηση στη Δανία δίνει κίνητρα, και κονδύλια για να ασχοληθούν με τη γαστρονομία.
Αλλά όχι εμείς εδώ σ’ αυτό το νησί.
Εμείς εδώ σνομπάρουμε τους ψωνισμένους με την κουζίνα, τα υλικά, τις τεχνικές. Δεν ενθαρρύνουμε τίποτα τέτοιο. Στα δημοτικά συμβούλια οι συμπολιτευόμενοι και αντιπολιτευόμενοι διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για άλλα “σοβαρά“ θέματα … τι ν’ ασχοληθούν με τα χόρτα του βουνού; Έχουν δικά τους χόρτα και μαλλιά να ξάσουν.
Σιγά μην στηρίξουν καινοτόμες προσπάθειες με ελιές, παστά και χόρτα.
Σεβαστό.
Ίσως εκείνοι ξέρουν καλύτερα.
Ίσως πρέπει να περάσουν πολλές γενιές για να αλλάξει κάτι και σ’ αυτό τον τόπο.
Το ζήτημα είναι να μην αλλάξει όταν θα έχουν αλλάξει εκείνα τα χαρακτηριστικά του νησιού που το κάνουν μοναδικό, αυθεντικό και διαφορετικό.
Μόνον αυτό με καίει.
Το μηλο-κέικ της μαμάς
Γιατί τα μήλα είναι στο απόγειό τους!
Όλα τα υλικά γι’ αυτό το μηλο-κέικ πρέπει να είναι σε θερμοκρασία δωματίου.
- Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς C στις αντιστάσεις ή στους 160 βαθμούς C στον αέρα. Θα χρειαστούμε ένα ταψί στρογγυλό 22 εκατ. βουτυρωμένο στα πλάγια στρωμένο με αντικολλητικό χαρτί στον πάτο.
- Χτυπάμε στο μίξερ – όταν έχω λίγη ζύμη χρησιμοποιώ μίξερ χειρός – 170 γραμμάρια μαλακωμένο βούτυρο με 140 γραμμάρια ζάχαρη καρύδας (ή απλη) για 3-4 λεπτά μέχρι να αφρατέψει το μίγμα.
- Προσθέτουμε τα 2 αυγά, ένα- ένα, ενώ συνεχίζουμε το χτύπημα. Ρίχνουμε μια πρέζα αλάτι και ξύσμα από ένα λεμόνι.
- Εναλλάξ, ρίχνουμε στο μίγμα, 200 γραμμάρια αλεύρι και 125 γραμμάρια γάλα.
- Αδειάζουμε το μίγμα στο βουτυρωμένο ταψί. Ρίχνουμε στην επιφάνεια 2 μεγάλα μήλα κομμένα σε μεγάλα καρέ. Πιέζουμε απαλά, ώστε να μπουν ελαφρά μέσα στη ζύμη του κέικ.
- Ανακατεύουμε έξτρα ζάχαρη καρύδας ή μαύρη με 3 κ.σ. φιλέ αμυγδάλου και πασπαλίζουμε όλη την επιφάνεια.
- Ψήνουμε για περίπου 50′ στην κάτω σχάρα μέχρι το δοκιμαστικό ξυλάκι να βγαίνει στεγνό από το κέντρο του κέικ. Βγάζουμε από το φούρνο και αφήνουμε να κρυώσει καλά.
- Ξεφορμάρουμε, αναποδογυρίζοντας σε πιατέλα, αφαιρούμε το χαρτί και πασπαλίζουμε με άχνη και κανέλα.
Τips
- Αν είστε κάπου που δεν έχετε μίξερ, χτυπήστε τα υλικά με ένα σύρμα ζαχαροπλαστικής ή ακόμα και με το ένα χέρι σε απλωτή λεκάνη, μέχρι το βούτυρο με τη ζάχαρη να ασπρίσουν και να γίνουν σαν κρέμα. Έτσι χτυπούσε η μαμά την γιαουρτόπιτα πριν της πάρει ο μπαμπάς το Kenwood της ζωής της.
- Αν θέλετε μπορείτε να το σερβίρετε ζεστό με φρεσκο-χτυπημένη σαντιγί με βανίλια πασπαλισμένη με ξύσμα λεμονιού και τότε μπορεί να επιβάλεται κι ένα τσάι Earl Gray σε ασημένια τσαγιέρα. Μόνο Twinings, φυσικά και αν πρόκειται για την τσαγιέρα θα πάρετε μόνο φύλλα τσαγιού, ενώ αν θέλετε για την καθημερινότητά σας επιτρέπεται η εκλεκτή ποιότητα των tea bags (φακελάκια με τσάι). Να θυμάστε η ποσότητα είναι 1 κουταλάκι φύλλα τσαγιού για κάθε άτομο κι ένα για την τσαγιέρα.
