Του Παναγιώτη Ανδριώτη*
Τα ΤΕΜΠΗ σήμερα εμφανίζονται κυρίαρχα στο πολιτικό σκηνικό της χώρας και η κοινωνία ενωμένη, ζητά δικαιοσύνη, ζητά αξιοπρέπεια, ζητά αξιοκρατία.
Σε μία πρώτη ανάγνωση η κοινωνία στέκεται απέναντι από τα συστημικά κόμματα, δείχνοντας με την αντίδρασή της ότι δεν μπορεί άλλο να περιμένει, και βαρέθηκε την υφιστάμενη κατάσταση. Ο πρωθυπουργός εγκλωβισμένος, βλέπει την εικόνα του να καταρρέει και προσπαθεί να συγκρατήσει την δημοσκοπική κατρακύλα, τόσο την προσωπική, όσο και του κόμματός του.
Η κοινωνία σήμερα έχει μπερδευτεί με το ποιο πόρισμα ισχύει, δεδομένου ότι αυτό που την μία φορά δίνεται στη δημοσιότητα, στη συνέχεια το παίρνουν πίσω, συμπληρώνεται, και ξαναδίνεται στον τύπο. Ο δε πρόεδρος της ΕΟΔΑΣΑΜ, εγκλωβισμένος και αυτός παραιτείται. …Εν τω μεταξύ παλαιοί πολιτικοί διατυπώνουν την θέση ότι ποτέ καμιά επιτροπή διερεύνησης της Βουλής δεν κατέληξε σε ουσιαστικό πόρισμα.
Το μπέρδεμα διευρύνεται, ίσως και να επιδιώκεται, το ακροατήριο, δηλαδή εμείς, παρακολουθούμε αδυνατώντας να βγάλουμε συμπέρασμα.
Η χώρα, με την είσοδό της στην Ευρωπαϊκή κοινότητα, έπρεπε να είχε ΑΛΛΑΞΕΙ ΕΠΙΠΕΔΟ, εντούτοις, αν και υπήρξε μία περίοδος που το χρήμα στην αγορά ήταν χύμα, αυτό δεν αξιοποιήθηκε όπως έπρεπε, τόσο από τους κυβερνώντες, όσο και από την κοινωνία, με αποτέλεσμα να έρχεται στην σκέψη μας η ρήση ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ, εσείς τα πολλά και εμείς ό,τι περίσσεψε.
Φθάσαμε σε ελλείμματα για τα οποία ευθύνεται το σημερινό κυβερνών κόμμα (θυμίζω το έλλειμμα 16%, το 2009, επί πρωθυπουργίας Κώστα Καραμανλή, που εμφανιζόταν σαν 6%) και το οποίο οδήγησε στα μνημόνια. Τα μνημόνια επιβάρυναν την σημερινή γενιά και τις μελλοντικές, αφού η χώρα απαλλάσσεται από αυτά σε 100 χρόνια, και για να απαλλαγεί έβαλε τα ΑΣΗΜΙΚΑ ΤΗΣ στο Ξεπούλημα. Όλα αυτά τα χρόνια τα παιδιά μας έφυγαν, για να βρουν δουλειά σε άλλες πολιτείες.
Ο θυμός, λοιπόν, απευθύνεται σε όλα τα συστημικά κόμματα και η αντίδραση της κοινωνίας δημοσκοπικά εμφανίζεται σε κόμματα που εκφράζονται με ακραίες θέσεις χωρίς να εξαιρείται από τον θυμό αυτό και το ΚΚΕ.
Τα Τέμπη σήμερα δείχνουν έναν άλλο δρόμο πολιτικό, και είναι βέβαιο ότι θα επηρεάσουν δραματικά την πολιτική σκηνή της Χώρας. Ο ΚΑΝΕΝΑΣ για πρωθυπουργός κυριαρχεί με 34% στο ερώτημα ποιος είναι ο καταλληλότερος πρωθυπουργός. Την ίδια στιγμή τα ΜΜΕ εμφανίζουν τον σημερινό πρωθυπουργό ως αναντικατάστατο, βάζοντας το δίλημμα μετά τον Μητσοτάκη ποιος; Με λίγα λόγια εάν ο σημερινός πρωθυπουργός αποσυρθεί, η Ελλάδα θα μείνει ακυβέρνητη…
Επομένως τα Τέμπη ήρθαν ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ και θα διαμορφώσουν την μελλοντική πολιτική κατάσταση στην χώρα. Η κοινωνία ζητά αλλαγή κατεύθυνσης. Ζητά να λειτουργήσει η δικαιοσύνη, ζητά ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΜΟΙΡΑΣΜΑ ΤΗΣ ΠΙΤΑΣ, γιατί τώρα η πίτα δίνεται στους ΕΛΑΧΙΣΤΟΥΣ, και στους πολλούς μοιράζονται τα ψίχουλα. Τα 35 δις του Ταμείου Ανάκαμψης ανακυκλώθηκαν μεταξύ των ελαχίστων.
Ζητά καλύτερες δουλειές, ζητά αξιοπρέπεια. Σήμερα οι οικονομικοί αριθμοί και τα πλεονάσματα της κυβέρνησης ευημερούν, ενώ οι πολίτες είναι στα τάρταρα. Στους μισθωτούς και συνταξιούχους τα χρήματα φθάνουν για τις 15 από τις 30 ημέρες του μήνα. Η ΑΚΡΙΒΕΙΑ στα ύψη και η κοινωνία κρύβεται γιατί αν κυκλοφορήσει θα κάνει έξοδα.
Πώς λοιπόν τα ΤΕΜΠΗ δεν θα πάρουν την σημερινή πολιτική διάσταση; Τα αντίστοιχα Τέμπη στην ΣΕΡΒΙΑ ανάγκασαν τον πρόεδρο της χώρας να παραιτηθεί, και η πολιτική αναταραχή στη χώρα αυτή συνεχίζεται. Το ερώτημα είναι εδώ τι γίνεται;
Ο σιδηρόδρομος της ελληνικής κοινωνίας εκτροχιάστηκε, αυτό είναι το μήνυμα των Τεμπών, και εάν αυτό δεν γίνει αντιληπτό από τους πολιτικούς και τα κόμματα που διεκδικούν να κυβερνήσουν, να είναι σίγουροι ότι θα βρεθούν προ εκπλήξεως στις επόμενες εκλογές, που για την ώρα δείχνουν ότι θα γίνουν πρόωρα, και χωρίς αυτοδύναμη κυβέρνηση.
*Ο Παναγιώτης Ανδριώτης είναι Οικονομολόγος – συνταξιούχος διευθυντής Τράπεζας
