Λατρεύετε κι εσείς το “γαλλικό τοστ” όπως κι εγώ;
Φέτες μπαγιάτικου ψωμιού κατά προτίμηση λευκού, βουτηγμένες σε αυγό και γάλα.
Μετά αργο-ψημένες σ’ ένα τηγάνι με καλό βούτυρο.
Η συνέχεια… όπως γουστάρετε.
Με μέλι; Σιρόπι καραμέλας; Μαρμελάδα πικρού πορτοκαλιού;
Ό,τι και να αποφασίσετε δίκιο θα έχετε.
Το γαλλικό τοστ τρώγεται με όλους τους τρόπους γιατί έτσι κι αλλιώς είναι λαχταριστή λιχουδιά και λατρεύεται από μικρούς και μεγάλους.
Εγώ θέλω από πάνω κανέλα και ζάχαρη κρυσταλλική, όπως μου τα έκανε η μαμά.
Οι γνωστές μας αυγοφέτες, που για να είμαι ειλικρινής, το όνομα αυτό δεν μ’ αρέσει. Η μαμά το έλεγε “φέτες” γιατί αν έβαζε τότε τη λέξη αυγό μαζί δεν θα τις έτρωγα. Ήταν η εποχή που δεν είχα αγαπήσει ακόμα τα αυγά.
Το french toast είναι ένα σούπερ πρωινό με στιλ.
Τρώγεται ζεστό ή κρύο.
Η κυρία Μεταξία, αφού ετοίμαζε τις “φέτες” τις σιρόπιαζε και τις έβαζε σε μια εντυπωσιακή πιατέλα και μας τις σέρβιρε με καφέ, στο φιλόξενο σπίτι της στην Κουλμπάρα.
Όποτε τις βρίσκω σε πρωινό μπουφέ ξενοδοχείου νιώθω αυτή τη μαμαδίστικη διάθεση και ζωντανεύει το συναίσθημα της πιο αγνής φιλοξενίας!
Στην τελική είναι φαγητό της καρδιάς ή αλλιώς comfort food.
Από πού μας ήρθε
Αν και η ακριβής προέλευση του γαλλικού τοστ είναι άγνωστη, η δημιουργία του μπορεί να υποθέσει κανείς πως προκύπτει από το ότι καταρχήν ο άνθρωπος δεν θέλει να πετάει τίποτα φαγώσιμο.
Ένα μπαγιάτικο ψωμί, όταν βουτιέται σε γάλα και αυγό και μετά τηγανίζεται… φρεσκάρεται, γίνεται νόστιμο και μεταλλάσσεται.
*Στην αρχαία Ρώμη έχει καταγραφεί η συνήθεια των Ρωμαίων να βουτάνε το ψωμί τους σε ένα μείγμα από γάλα και αυγό και μετά να το μαγειρεύουν με λάδι ή βούτυρο.
*Κατά τον Μεσαίωνα, η συγκεκριμένη συνταγή κυκλοφόρησε σε όλη την Ευρώπη και τότε οι Γάλλοι λένε πως διεκδίκησαν τον τίτλο του δημιουργού κι έτσι ονομάστηκε FRENCH TOAST.
*Μια άλλη ιστορία θέλει το γαλλικό τοστ να δημιουργήθηκε στην Αμερική το 1724 από έναν σεφ που λεγόταν Zόσεφ Φρεντς (Joseph French) και όλοι λέγανε «το τοστ του Φρεντς» (French’s toast).
Το τι είναι αλήθεια στην ιστορία της γαστρονομίας δεν μπορούμε να είμαστε και πολύ σίγουροι. Εμένα με καλύπτει η όποια μυθοπλασία γιατί στην τελική όταν υπάρχει ένα όμορφο παραμύθι όλα γίνονται πιο γλυκά και γαληνεύει η ψυχή. Πόσο μάλιστα όταν η γεύση αυτή ξυπνάει μνήμες παιδικές.
Μια αυγοφέτα, όπως κι αν τη λένε, σου ανοίγει τη μέρα πιο αισιόδοξα.
Το ψωμάκι
Οι παλαιότερες αρχαιολογικές μαρτυρίες για το αλεύρι χρονολογούνται περίπου 30.000 χρόνια. Το ψωμί υπήρξε η βασική τροφή για πολλούς πολιτισμούς και έθρεψε σταθερά μεγαλύτερους πληθυσμούς. Φτιάχνοντας πλέον ψωμί οι άνθρωποι από τα σιτηρά που έπρεπε να καλλιεργούν άρχισαν σιγά-σιγά να τερματίζουν το νομαδικό τρόπο ζωής τους και να εγκαθίστανται σε ένα μέρος.
Αν και μιλάμε για μία από τις αρχαιότερες τροφές του πλανήτη, το ψωμί παραμένει μέχρι σήμερα ένα από τα πιο βασικά τρόφιμα, που συναντάς σχεδόν σε κάθε κουζίνα.
Όπως λένε, τα πρώτα ψωμιά φτιάχνονταν τοποθετώντας τα μπροστά στη φωτιά πάνω σε μια θερμή πέτρα, αφού τα είχαν αφήσει στον Ήλιο να φουσκώσουν.
Αργότερα ήρθε η τεχνική του φρυγανίσματος που άρχισε να γίνεται δημοφιλής στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
Η εξέλιξη είναι συνταρακτική. Το ψωμί είναι πλέον μια επιστήμη από μόνη της. Αλλά το πραγματικά αληθινό ψωμί είναι το απαραιτήτως ζητούμενο στην εποχή της παγκοσμιοποίησης. Το φυσικό προζύμι μπήκε πάλι δυναμικά στη ζωή μας γιατί αποτελεί τον καλύτερο τρόπο για να απολαύσουμε ένα “σωστό” ψωμί.
Η καραντίνα μ’ έκανε να θυμηθώ το υπέροχο προζύμι της θείας Ελένης από τη Γέρα, που το “έπιανε” με βασιλικό του Σταυρού.
Grilled sandwich:
Το καλύτερο απλό τοστ με ζαμπόν και τυρί
Να ξέρετε πως φτιάχνεται σε βαρύ τηγάνι κι όχι σε τοστιέρα.
Βάλτε το τηγάνι με μπόλικο βούτυρο σε χαμηλή φωτιά.
Τοποθετήστε τις φέτες ψωμιού, ας μην είναι πάρα πολύ λεπτές.
Αφήστε τις να ροδίσουν χωρίς πίεση από τη μια και τότε γυρίζετε και από την άλλη.
Αν θέλετε να τις γεμίσετε με αυθεντικό ζαμπόν και σωστό τυρί – όχι “πλαστικό” – θα γεμίσετε την ψημένη όψη και θα αφήσετε το γεμιστό grilled sandwich να ροδίσει κι από τις δυο μεριές.
Αυτό είναι το εξαίσιο τοστ, που μόνο όσοι ξέρουν μπορούν να το γευτούν.
