Απαρηγόρητος είναι ο Μανώλης Γιαννακέλος από την απώλεια του Χρήστου Βαλασέλλη, καθώς ο εκλιπών διευθυντής στο Aiolos TV ουσιαστικά έχτισε το νέο κανάλι πάνω στην Τηλεόραση Μυτιλήνης, ιδιοκτησία του Μανώλη Γιαννακέλου. Αυτό που δεν είναι ευρέως γνωστό είναι πως τα πρώτα βήματα του Χρήστου στα media έγιναν το 1990* όταν ο τότε διαχειριστής της Τηλεόρασης Αιγαίου κ. Γιαννακέλλος προσέλαβε τον νεαρό τότε Βαλασέλλη για τον χειρισμό των υπολογιστών.
Αυτή ήταν η αρχή για τον Χρήστο Βαλασέλλη, ο οποίος από τα πρώτα του βήματα είχε δείξει ότι δεν ήταν, όπως όλοι οι άλλοι, καθώς η ευρηματικότητα και οι ιδέες του προκαλούσαν αίσθηση για τα δεδομένα της τότε εποχής και χαρακτηρίζονταν μπροστά από την εποχή τους. Ο Χρήστος Βαλασέλλης δεν έμεινε πολύ στην Τηλεόραση Αιγαίου καθώς πολύ γρήγορα ανέλαβε τη διεύθυνση του Ράδιο Αίολος, το οποίο τότε μεσουρανούσε και στη συνέχεια μπήκε και στο ιδιοκτησιακό, οπότε ξεκίνησε η μεγάλη του πορεία στα τοπικά media, σταθμός της οποίας ήταν η δημιουργία του μουσικού τηλεοπτικού σταθμού «rage», ο οποίος έκανε ένα εκπληκτικά ποιοτικό πρόγραμμα για την νεολαία στα πρότυπα του Mtv, ωστόσο το κανάλι αναγκάστηκε να κλείσει όχι λόγω έλλειψης εσόδων αλλά καθώς δεν υπήρχε διαθέσιμη άδεια για να συνεχίσει.
Κάπως έτσι ο Χρήστος συνέχισε ξανά στο ραδιόφωνο και να πώς τα έφερε η ζωή, να συναντηθεί ξανά με τον Μανώλη Γιαννακέλο και να πάρει τη σκυτάλη από την Τηλεόραση Μυτιλήνης για να συνεχίσει ως Aiolos TV. Σήμερα τα Νέα της Λέσβου δημοσιεύουν το τελευταίο αντίο που απευθύνει ο Μανώλης Γιαννακέλος στον Χρήστο, ένα κείμενο που έγραψε ο ιδιοκτήτης της Τηλεόρασης Μυτιλήνης ξεσπώντας πολλές φορές σε λυγμούς, μη μπορώντας να αντέξει τη φόρτιση από το χαμό του Χρήστου και των αναμνήσεων από τη συνεργασία τους. Μαζί και η πρώτη απόδειξη πληρωμής του Χρήστου Βαλασέλλη με το ποσό των 20.000 δραχμών.
Όπως αναφέρει στο χειρόγραφό του ο Μανώλης Γιαννακέλος: «Χρήστο όταν σε γνώρισα ήσουν 16 ετών, ήταν το 1990 όταν είχαμε λειτουργήσει τον πρώτο τηλεοπτικό σταθμό, την Τηλεόραση Αιγαίου εγώ και ο Γιώργος Παπαδόπουλος, εγώ ήμουν ο διαχειριστής της επιχείρησης. Το 1991 ο Γιώργος Παπαδόπουλος έφερε και μου σύστησε έναν πιτσιρικά για να ασχοληθεί με τα κομπιούτερ της τότε εποχής, ήταν ο Χρήστος Βαλασέλλης. Μαθητής τότε ο Χρήστος τις ώρες που είχε χρόνο ασχολιόταν με τους υπολογιστές του σταθμού. Του είχαμε ένα μηνιαίο μισθό 20.000 δραχμές για αυτά που έκανε. Μάλιστα η πρώτη πληρωμή έγινε στις 12/7/1991 και η απόδειξη σώζεται μέχρι και σήμερα. Την επισυνάπτω για να δούμε από πόσο μικρός ο Χρήστος ήταν στη βιοπάλη. Ο Χρήστος από τότε ήταν ανήσυχο πνεύμα και έψαχνε την τελειότητα στα σήματα στις εκπομπές ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών προγραμμάτων. Από τότε μέχρι και την ημέρα που έφυγε από τη ζωή ξημεροβραδιαζόταν πάνω στα κομπιούτερ. Χρήστο κατάφερες να φτιάξεις αυτοματοποιημένα προγράμματα για ραδιοφωνικούς σταθμούς και σήμερα να τα δουλεύουν σχεδόν όλοι οι ραδιοφωνικοί σταθμοί στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό. Σήμερα το όνομα JAZLER είναι παντού γνωστό στους ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς. Χρήστο θυμάμαι όταν είχαμε την Τηλεόραση Μυτιλήνης κάθε τόσο μου μιλούσες για την ποιότητα, εσύ έφτιαχνες τα σήματα, φόρτωνες το JAZLER με τις μετοχές σε άλλους επιχειρηματίες, μέσα ήσουν και εσύ. Η χαρά μου Χρήστο ήταν μεγάλη γιατί μόνο εσύ θα μπορούσες να λειτουργήσεις και να αναπτύξεις ένα τηλεοπτικό σταθμό. Από το 2021 έως και σήμερα έδωσε άλλη πνοή. Κουραζόσουν πολύ, είχες φτάσει σε υψηλά στάνταρ που το αναγνώριζαν όλοι. Στις πρόσφατες εκλογές έφτιαξες ένα πρόγραμμα μετάδοσης αποτελεσμάτων και μάλιστα αρκετοί σταθμοί μετέδωσαν τα αποτελέσματα με τα δικά σου προγράμματα. Χρήστο για εμάς εδώ στη Μυτιλήνη ήσουν ένα Εθνικό Κεφάλαιο. Χρήστο θα σε θυμάμαι πάντα, αιωνία η μνήμη σου».
