Η ΠΡΩΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΛΙΜΕΝΙΚΟΣ ΜΕ ΜΟΤΟΣΙΚΛΕΤΑ ΣΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΛΕΣΒΟΥ: «Σήμερα η γυναίκα μπορεί και επιτυγχάνει»

Spread the love

Έχουμε δει γυναίκες οδηγούς ταξί, οδηγούς λεωφορείων, καιρός να σπάσει άλλο ένα ανδροκρατούμενο επάγγελμα, αυτή τη φορά στα Σώματα Ασφαλείας στην Τροχαία, συγκεκριμένα στους τροχονόμους οδηγούς μοτοσικλέτας όπου πλέον εισέρχεται το γυναικείο φύλο, το οποίο κάθε άλλο παρά ασθενές φαίνεται στους δυο τροχούς! Η 42χρονη Λιμενικός της Τροχαίας, Μελίνα Παπαστεφανή, εδώ και λίγο καιρό έχοντας επιστρέψει από άδεια μητρότητας είναι η πρώτη γυναίκα λιμενικός της Τροχαίας που κινείται με μοτοσικλέτα σε έναν χώρο που μέχρι που η ίδια ανέλαβε ήταν κατά απόλυτο τρόπο ανδροκρατούμενος.  

Η ίδια μεγαλώνει δυο μικρά παιδιά και μάλιστα μόνη της, καθώς ο σύζυγός της είναι Αξιωματικός του Εμπορικού Ναυτικού ταξιδεύοντας για τις ανάγκες της οικογένειας σε γραμμές στο εξωτερικό και η ίδια καλείται μέσα στο σπίτι και στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών να είναι και μάνα και πατέρας. Ταυτόχρονα όμως είναι και Τροχονόμος του Λιμενικού στη Μυτιλήνη και μάλιστα η παρουσία της πάνω στη μοτοσικλέτα από τον Ιανουάριο ξαφνιάζει κάποιους οδηγούς όταν τη βλέπουν, καθώς τις περισσότερες ώρες της εργασίας της κυκλοφορεί πάνω στη μηχανή με το κράνος και, όπως μας είπε και η ίδια, χαριτολογώντας, οι περισσότεροι δεν την γνωρίζουν και νομίζουν ότι είναι άνδρας και μάλιστα  πρόσφατα την μπέρδεψε ένας τουριστικός πράκτορας χαιρετώντας την, νομίζοντας ότι πρόκειται για άνδρα μοτοσικλετιστή του Λιμενικού.

Με προσήλωση στο καθήκον η Μελίνα Παπαστεφανή ανήκει στην ομάδα των δικυκλιστών του Λιμενικού και οι συνάδελφοί της όχι μόνο δεν την βλέπουν με επιφύλαξη, αλλά έχουν μαζί της και πολύ καλή συνεργασία.

Την κ. Παπαστεφανή την επιλέξαμε για το σημερινό φύλλο θέλοντας να τιμήσουμε την Ημέρα της Γυναίκας με την παρουσία της, ως μητέρας, συζύγου και εργαζόμενης σε ένα δύσκολο πόστο και σε μία υπηρεσία, όπως είναι το Λιμενικό Σώμα, το οποίο έχει προσφέρει τόσα μα τόσα πολλά σε όλους τους τομείς της δραστηριότητάς του για τα ακριτικά νησιά μας.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΣΤΡΑΤΗ ΣΑΜΙΩΤΗ 

-Έχω την περιέργεια να μου πείτε πώς σας αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοί σας μοτοσικλετιστές της Τροχαίας του Λιμενικού;

«Έχω την τιμή αλλά και την τύχη και τη χαρά να υπηρετώ ένα Σώμα που δεν έχει τέτοια προβλήματα. Όταν το Αρχηγείο και η διοίκηση θέλουν να αξιοποιήσουν κάποια στελέχη στις μοτοσικλέτες δεν κάθονται να δουν αν είναι άντρες ή γυναίκες, είμαστε όλα τα στελέχη ίσα απέναντι στη διοίκηση. Άνδρες και γυναίκες ως μια οικογένεια είμαστε προσηλωμένοι στο καθήκον με αίσθημα ευθύνης, υλοποιώντας τις προτεραιότητες της ηγεσίας και όλο αυτό γίνεται σε ένα πολύ καλό κλίμα συνεργασίας μεταξύ μας. Με αυτό το δεδομένο θα σας έλεγα πως από την πρώτη μέρα που ανέλαβα τη μοτοσικλέτα δεν αισθάνθηκα δακτυλοδεικτούμενη, βρισκόμαστε εδώ για να υπηρετούμε τους πολίτες και αυτό μπαίνει πάνω από όλα. 

Όταν τελειώνει η βάρδια και αφήνω στη βάση τη μηχανή τότε αρχίζει ο ρόλος της μητέρας. Έχω δύο παιδιά και μάλιστα με τον σύζυγο μακριά καθώς είναι Αξιωματικός του Εμπορικού Ναυτικού και ταξιδεύει στο εξωτερικό».

-Το Λιμενικό πώς το επιλέξατε;

«Η αγάπη για τη θάλασσα αλλά και η προσφορά του Σώματος διαχρονικά στην πατρίδα και ιδιαίτερα στις ακριτικές περιοχές ήταν παράγοντες που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην επιλογή μου. Βλέπετε άλλωστε ότι και ο σύζυγος έχει σχέση με τη θάλασσα!».

-Η μοτοσικλέτα πώς μπήκε στη ζωή σας;

«Όταν μου το πρότεινε η διοίκηση δεν το αρνήθηκα. Θεωρώ ότι πρέπει να εξελισσόμαστε στη δουλειά μας και να βλέπουμε κάθε νέα πρόταση ως μια ευκαιρία προς αυτήν την κατεύθυνση».

-Ναι, αλλά από μοτοσικλέτα… γνωρίζατε;

«Προφανώς για να δεχθώ την κίνηση με δίκυκλο της υπηρεσίας όχι μόνο γνωρίζω, αλλά προϋπήρχε και η αγάπη για τις μηχανές, άρα για εμένα το δίκυκλο δεν ήταν κάτι νέο, απεναντίας μάλιστα, η διοίκηση μού έδωσε τη δυνατότητα να το χρησιμοποιώ και στην υπηρεσία»

-Να υποθέσω ότι δεν κατάγεστε από τη Λέσβο; 

«Λάθος! Από τη Μυτιλήνη – Μεσαγρό κατάγομαι και κατατάχθηκα στο Λιμενικό το 2008».

-Ναι, αλλά σας βλέπω πρώτη φορά στη μοτοσικλέτα.

«Έχετε δίκιο, έχω περάσει στο παρελθόν ξανά από την Τροχαία ως Τροχονόμος χωρίς δίκυκλο, ενώ υπηρέτησα και στο Σίγρι για 5,5 χρόνια και μετά στο Κεντρικό Λιμεναρχείο Μυτιλήνης. Μετά τη γονική άδεια μόλις επέστρεψα 10 Ιανουαρίου και αυτό το διάστημα και ανέλαβα τη μοτοσικλέτα». 

-Δύσκολο το πόστο;

«Δύσκολο όχι για τη μοτοσικλέτα αλλά ως υπηρεσία, καθώς τα στελέχη της Τροχαίας αναμετρώνται καθημερινά με τις ιδιαιτερότητες της κάθε περιοχής. Κάποιες φορές αναγκαζόμαστε να γίνουμε και δυσάρεστοι προκειμένου να διασφαλίσουμε την ομαλή ροή της κυκλοφορίας, τις θέσεις στάθμευσης για τα ΑΜΕΑ ελεύθερες και τις ράμπες. Έχουμε άμεση επαφή με τον πολίτη, θεωρώ όμως ότι ο καθένας ακόμα και οι παραβάτες καταλαβαίνουν ότι ο Τροχονόμος προσπαθεί να προστατεύσει και τους ίδιους και το σύνολο και να τους διευκολύνει. Το Λιμεναρχείο Μυτιλήνης έχει στην αρμοδιότητά του τη ρύθμιση της κυκλοφορίας και τις επιμέρους παρεμβάσεις στην προκυμαία της πρωτεύουσας, δηλαδή από ένα σημείο της Λέσβου από το οποίο περνάει όλο το νησί καθώς εκτός όλων των άλλων εδώ βρίσκεται και το λιμάνι. Καθημερινά ρυθμίζουμε την κυκλοφορία κατά τον κατάπλου και τον απόπλου των πλοίων και όλη την μέρα πρωί και βράδυ για τη διασφάλιση σωστής στάθμευσης και της ομαλής ροής της κυκλοφορίας».

-Δύσκολα όλα αυτά για μία μητέρα;

«Η υπηρεσία βοηθάει, υπάρχει κατανόηση από τη διοίκηση και τους συναδέλφους και γι’ αυτό τους ευχαριστώ».

-Καθώς κινείστε με τη μοτοσικλέτα έχετε δει κάποια αντίδραση με έκπληξη από πολίτη;

«Ναι αρκετές φορές!».

-Πείτε μας κάτι χαρακτηριστικό.

«Έτυχε να με δει ένας Ταξιδιωτικός Πράκτορας στη Μυτιλήνη που με γνωρίζει ως Τροχονόμο, όχι όμως με τη μοτοσικλέτα και ενώ περπατούσα δίπλα στο όχημα φορώντας το κράνος και τον χαιρέτησα μου είπε «καλημέρα παλικάρι μου». Όταν έβγαλα το κράνος εξεπλάγην, μου είπε ότι δεν το περίμενε ότι θα ήμουν εγώ με τη μηχανή!».

-Σαν μητέρα δύο ανήλικων παιδιών, σύζυγος και υπηρεσιακό στέλεχος έχει σημασία να μου πείτε ποια είναι η γνώμη σας για το ρόλο της γυναίκας στις μέρες μας.

«Υπάρχει ισότητα και θεωρώ ότι η γυναίκα πλέον μπορεί και το επιτυγχάνει να κάνει πράγματα που μέχρι πριν από κάποια χρόνια θεωρούνταν ότι δεν μπορούσε. Βρισκόμαστε λοιπόν εδώ ως γυναίκες για να αποδεικνύουμε ότι είμαστε και εμείς που μπορούμε να αναλάβουμε ένα δύσκολο πόστο, όπως αυτό του Τροχονόμου και να προσφέρουμε στην υπηρεσία μας και στους πολίτες. Στα τόσα χρόνια που υπηρετώ στο Λιμενικό ουδέποτε αντιμετώπισα κάποια συμπεριφορά ή διαφορετική αντιμετώπιση επειδή είμαι γυναίκα και με την ευκαιρία θέλω να ευχαριστήσω την ηγεσία του Λιμενικού Σώματος και του Κεντρικού Λιμεναρχείου Μυτιλήνης, όπως επίσης και τη διοίκηση της Τροχαίας του Λιμεναρχείου, που με εμπιστεύτηκαν, όπως και όλους τους συναδέλφους».

-Ειλικρινά ευχαριστώ για την κουβέντα που είχαμε.

«Και εγώ σας ευχαριστώ».

 

Μείνετε ενημερωμένοι με τα πιο σημαντικά νέα

Πατώντας το κουμπί Εγγραφή, επιβεβαιώνετε ότι έχετε διαβάσει και συμφωνείτε με τηνΠολιτική Απορρήτου και τουςΌρους Χρήσης
Διαφήμιση