Του Παναγιώτη Ανδριώτη*
Ο περίφημος Γαλλογερμανικός Άξονας, που ήταν η οικονομική ατμομηχανή της κοινότητας και το κέντρο των αποφάσεών της, είναι σε κατάσταση περιδίνησης. Ο Γαλλογερμανικός άξονας έσπασε, από τα εσωτερικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν αυτές οι δύο χώρες.
-ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Η κυβέρνηση Σολτς στη Γερμανία είναι υπό ΚΑΤΑΡΕΥΣΗ, η δε οικονομική ανάπτυξη της χώρας συρρικνώνεται, και αυτό είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για όλη την κοινότητα. Αιτία το φυσικό αέριο, το οποίο η χώρα επί κυβέρνησης ΜΕΡΚΕΛ προμηθεύονταν από τη Ρωσία σε ιδιαίτερα χαμηλές τιμές, και χρησιμοποιούσε στη βιομηχανία, και σε πολλές περιπτώσεις πουλούσε φυσικό αέριο σε άλλες χώρες με διαφορετικές τιμές από αυτές που αγόραζε. Σήμερα, και μετά την εκλογή του ΤΡΑΜΠ, ο οποίος απειλεί με μεγάλους δασμούς τα προϊόντα που εισάγονται στην ΑΜΕΡΙΚΗ, αναμένεται περαιτέρω συρρίκνωση της οικονομικής ανάπτυξης. Να σημειωθεί ότι κατά την άποψη του υπογράφοντος η ΜΕΡΚΕΛ έκανε λάθος με τη στροφή στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, και στο εμπάργκο της φθηνής ΠΥΡΗΝΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ.
Οι οικονομικές δυσκολίες που μεταφέρονται στις κοινωνίες δημιουργούν αντιδράσεις, και τα ακροδεξιά κόμματα, εκμεταλλευόμενα την κοινωνική δυσαρέσκεια, περιμένουν στη γωνία. Η Γερμανία δεν θα αργήσει να πάει σε εκλογές…
-ΓΑΛΛΙΑ: Ο πρόεδρος ΜΑΚΡΟΝ αδύναμος πολιτικά. Η Κυβέρνηση ΜΠΑΡΝΙΕ έπεσε με πρόταση μομφής της ακροδεξιάς ΛΕΠΕΝ και των ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ του ΜΕΛΑΝΣΟΝ. Έχουμε, δηλαδή, μία περίεργη συμμαχία ακροδεξιών και αριστερών στη Γαλλία, γεγονός πρωτοφανές για τα πολιτικά δεδομένα, αυτής της χώρας. Βέβαια και εδώ τα αίτια είναι οικονομικά, αφού το εξωτερικό χρέος της Γαλλίας είναι σε εξαιρετικά μεγάλο επίπεδο, τέτοιο που επιβάλλει συγκράτηση εξόδων, περικοπές, και λιτότητα, κάτι που εξοργίζει τους Γάλλους πολίτες.
Η οικονομία της κοινότητας γενικά πλήττεται και από τα φτηνά κινέζικα προϊόντα που κατακλύζουν τον κόσμο.
Στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, ο πρόεδρος ΤΡΑΜΠ που επικράτησε, θα προσπαθήσει να χτυπήσει οικονομικά την κοινότητα, για να κυριαρχήσει πάνω στο πτώμα της. Ο Πρόεδρος της Αμερικής πρόκειται σύντομα να επισκεφθεί τη Γαλλία, και το ερώτημα που τίθεται είναι ποιος Ευρωπαίος ηγέτης θα σταθεί σαν συνομιλητής απέναντί του. Ο ΤΡΑΜΠ θέλει να ξεμπερδεύει με τους Ευρωπαίους, αφού το μεγαλύτερο πρόβλημα του είναι η ΚΙΝΑ, η οποία πρόσφατα ανακάλυψε ένα τεράστιο κοίτασμα ΧΡΥΣΟΥ, που κατ’ εκτίμηση ανέρχεται στα 560.000.000.000, και η οποία έχει αγοράσει το χρέος της Αμερικής.
Η ΜΕΛΟΝΙ στην Ιταλία, φυλάει πίσω από τον πρίνο, είναι και με την Κική και με την Κοκό, το παίζει δηλαδή Πόντιος Πιλάτος, αλλά ο στόχος της είναι να κυβερνήσουν ακροδεξιοί την Ευρώπη, γιατί τα χρήματα είναι πολλά. Από κοντά και ο ΟΡΜΠΑΝ, και οι όποιοι άλλοι Ευρωπαίοι Αυστριακοί, Ολλανδοί κλπ..
Το αποτέλεσμα είναι η Ε.Ε. να μην μπορεί να πάρει αποφάσεις, και αδύναμη παρακολουθεί, αφού οι ισχυροί της Ευρώπης έχουν εσωτερικά προβλήματα. Η συνοχή της κοινότητας και η μετεξέλιξη της σε οικονομική και μόνο κοινότητα, καταρρέει. Αποδεικνύεται ΛΑΘΟΣ να ακολουθήσει πιστά την Αμερική στον πόλεμο της ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ, γιατί αυτό είναι ενάντια στα συμφέροντά της. Πυροβολεί, δηλαδή, τα πόδια της με τη στάση που κράτησε στην Ουκρανία.
Όπως είναι σήμερα τα πράγματα, με το πουλόβερ της Κοινότητας να ξηλώνεται σιγά – σιγά, η κατάσταση οδηγεί στην επικράτηση ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ, τα οποία εκμεταλλεύονται τη δυσαρέσκεια των πολιτών και επιδιώκουν να ανέλθουν στην ΕΞΟΥΣΙΑ, γιατί αυτός είναι ο στόχος τους. Η διάλυση της Ευρώπης είναι κάτι που βολεύει την Αμερική, Κίνα, και γιατί όχι τη Ρωσία. Η τελευταία, κατά την άποψή μου, δεδομένου ότι είναι αναπόσπαστο μέλος της Ευρωπαϊκής Γεωγραφίας, θα έπρεπε εδώ και καιρό να είναι στενός και όχι μόνο, εταίρος της Ευρώπης. Αυτό θα έφερνε μια οικονομική ισορροπία τρόμου στην παγκόσμια κοινότητα, η οποία σήμερα βλέπει να αυξάνεται από 6,5 τρις σε 12 η περιουσία των ανά την γη ισχυρών, η δε επιβίωση κατοίκων του πλανήτη μας να γίνεται όλο και δυσκολότερη, τροφοδοτώντας την αναταραχή, και θυμίζοντας έντονα τις αιτίες του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, όταν ο ΧΙΤΛΕΡ προσπάθησε να κυριαρχήσει παγκόσμια.
Ζοφερό το μέλλον της ανθρωπότητας και σημαντική η έλλειψη Ευρωπαίων ηγετών που θα εκτιμήσουν την κατάσταση, και θα οδηγήσουν την αδύναμη ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΥΡΩΠΗ.
*Ο Παναγιώτης Ανδριώτης είναι Οικονομολόγος – συνταξιούχος διευθυντής Τράπεζας
