Του Γρηγόρη Δουμούζη – Θεολόγου, MSc Θεολογίας, Κοινωνιολόγου
Η πρώτη Κυριακή των νηστειών έχει λάβει την ονομασία «Κυριακή της Ορθοδοξίας». Η Εκκλησία μας δεν θέλει να προβάλει την Ορθοδοξία ως μια «πίστη υπεροχής» ή ως μια «θρησκευτική ιδέα» που είναι ανώτερη από μια άλλη. Η Ορθοδοξία είναι κάτι άλλο: Είναι η αποκάλυψη του Θεού και της αλήθειας.
Είναι γεγονός πως αυτός που έχει αγάπη, είναι αυτός που αποκαλύπτει την αλήθεια. Αυτός που αποκαλύπτει την αλήθεια είναι ο φορέας της αλήθειας. Ποιος είναι αυτός; Ο ταπεινός και «ανοιχτός» άνθρωπος. Αυτός που είναι αφοσιωμένος στον Χριστό. Όχι ο έξυπνος άνθρωπος, αλλά ο ταπεινός και αυτός που «ανοίχτηκε» στο Θεό.
Για μας τους χριστιανούς η Ορθοδοξία είναι η αποκάλυψη του Θεού. Σε καμιά περίπτωση η Ορθοδοξία δεν έχει μια διάθεση υπεροχής εναντίον οποιασδήποτε άλλης πίστεως. Αντιθέτως, έχει τη διάθεση διακονίας όλου του κόσμου. Ο Χριστός πάσχει για κάθε άνθρωπο. Η Ορθόδοξη Εκκλησία οφείλει να πάσχει για κάθε άνθρωπο και να διακονεί κάθε άνθρωπο. Ποιος είναι ο τρόπος; Ο τρόπος του Χριστού. Ποιος είναι ο «τρόπος του Χριστού»; Ο «σταυρικός». Δηλαδή, να «βγαίνω» απ’ τον εαυτό μου και να διακονώ τον άλλον.
Δεν υπάρχουν εχθροί. Εχθροί είναι μόνο τα πάθη μας και ο εγωισμός μας. Άρα, για μας τους χριστιανούς η Ορθοδοξία είναι η ζωή του Χριστού. Είναι η στάση ζωής με την οποία «γευόμαστε» τον Χριστό. «Γεύομαι τον Χριστό» σημαίνει διακονώ κάθε άνθρωπο και δίνω τη δυνατότητα να «γευτούν» αυτή την αλήθεια.Πώς δίνω αυτή τη δυνατότητα; Εάν πρώτα εγώ «γεύομαι» την αλήθεια.
Προσπαθούμε ματαίως σήμερα να διδάξουμε πολλούς. Εφαρμόζουμε διάφορα ποιμαντικά ή παιδαγωγικά συστήματα. Γιατί το κάνουμε αυτό; Γιατί δεν έχουμε ζωή. Όταν βρούμε τη ζωή, όταν αποκαλυφθεί ο Θεός στη ζωή μας, τότε, δεν χρειάζεται να λέμε τίποτα. Η ίδια η ζωή μας θα είναι μια ανάπαυση στους ανθρώπους. Έτσι, θα ελκύονται κοντά μας. Όταν λέμε «κοντά μας», εννοούμε κοντά στον Χριστό. Όχι να προβάλουμε το δικό μας πρόσωπο, αλλά η ζωή μας να είναι προβολή του Χριστού.
Θέλουμε, λοιπόν, να αλλοιώσουμε τον κόσμο; Αυτό δεν θα γίνει προβάλλοντας την Ορθοδοξία σαν μια ανώτερη «θρησκευτική ιδέα» και ανταγωνιστικά προς οτιδήποτε άλλο. Θέλουμε να εμπνεύσουμε τον κόσμο; Να ζούμε τον Χριστό και να έχουμε προσωπική σχέση μαζί Του. Η ζωή μας να γίνει «ευωδία» Χριστού. Κατ’ αυτό τον τρόπο, πολλοί θα έρθουν κοντά μας και θα αναπαύονται. Έτσι, δεν θα χρειαστεί να επιβάλλουμε τίποτα, να υποδείξουμε τίποτα, αλλά η ίδια μας η ζωή θα είναι μια έλξη των ανθρώπων στον Χριστό.
Αυτό που έχουμε ανάγκη οι άνθρωποι σήμερα, δεν είναι να καταλάβουμε κάτι, αλλά να μας αποκαλυφθεί Κάποιος: Ο Χριστός. Ο Χριστός στο ευαγγέλιο πουθενά δεν είπε: «Ελάτε να καταλάβετε». Είπε: «Ελάτε να με φάτε και να ζήσετε. Λάβετε, φάγετε». Δεν είπε «Λάβετε, μάθετε». Μόνο εάν γευτούμε τον Χριστό μπορούμε να καταλάβουμε και να μάθουμε, συνειδητοποιώντας ότι ο Χριστός είναι η ζωή μας. Η πρόταση της Εκκλησίας δεν είναι ένας «διάλογος εξήγησης», αλλά είναι μια αποκάλυψη του Θεού. Η πρόσκλησή της είναι απλή: «Έλα και δες. Έλα, κάνε το βήμα, δώσε μια ευκαιρία γνωριμίας».
Μην ξεχνάμε πως Χριστιανισμός δεν σημαίνει τα ξέρω όλα. Σημαίνει, ίσως, ότι δεν ξέρω τίποτα, αλλά, ωστόσο, μπορώ και εμπιστεύομαι. Γι’ αυτό, η Εκκλησία διακονεί τον κόσμο και δεν είναι «συγκρουσιακή», μιας και ο μόνος τρόπος για να «γευτούμε» την Αλήθεια, είναι αυτός που μας έδειξε ο Χριστός. Ποιον τρόπο; Αυτόν που ανέβηκε μέχρι σταυρού και εκεί φανέρωσε την παντοδυναμία Του. Αυτή είναι η νίκη, η δόξα και το καύχημα της Ορθοδοξίας: Ο σταυρός και η ανάσταση.
