Σημαντικά οφέλη και πλεονεκτήματα στη φαρμακευτική θεραπεία του γλαυκώματος, προσφέρει ο σταθερός συνδυασμός φαρμάκων.
Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξαν διάσημοι οφθαλμίατροι που συμμετείχαν στο 23ο Διεθνές Συνέδριο Γλαυκώματος, που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα τον προηγούμενο μήνα με θέμα “Οι νέες εξελίξεις στη φαρμακευτική θεραπεία του γλαυκώματος”.
Το 50% των ασθενών με γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας χρειάζονται καθημερινά περισσότερα του ενός κολλυρίου για να φτάσουν στην ενδοφθάλμια πίεση, που δεν είναι βλαπτική για το οπτικό νεύρο τους. Σε αυτές τις περιπτώσεις, χρησιμοποιείται ο σταθερός συνδυασμός φαρμάκων ώστε να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα της θεραπείας χωρίς ο ασθενής να είναι υποχρεωμένος να κάνει χρήση και δεύτερου ή τρίτου φαρμακευτικού σκευάσματος με την μορφή κολλυρίου.
Σύμφωνα με τους οφθαλμίατρους όταν είναι βέβαιο ότι ένα φάρμακο δεν είναι αρκετό, δεν θα πρέπει να περιμένουμε για πολύ για την μετάβαση σε ένα σταθερό συνδυασμό φαρμάκων.
Ο σταθερός συνδυασμός φαρμάκων παρέχει σημαντικά οφέλη και πλεονεκτήματα στην καθημερινή κλινική πρακτική με ελάττωση της ενδοφθάλμιας πίεσης (ΕΟΠ). Δηλαδή επιτυγχάνει αυτό που οι οφθαλμίατροι αποκαλούν “πίεση στόχο” δηλαδή την ενδοφθάλμια πίεση, εκείνη που δεν είναι βλαπτική για το οπτικό νεύρο του γλαυκωματικού ασθενούς.
Ο σταθερός συνδυασμός φαρμάκων μειώνει την ενδοφθάλμια πίεση, ταυτόχρονα υποστηρίζει την ποιότητα της ζωής του ασθενούς, ενώ τον βοηθάει επίσης στην τήρηση της θεραπείας του σε μακροχρόνια βάση. Ο σταθερός συνδυασμός, όπως τονίστηκε στο συνέδριο, απλοποιεί το θεραπευτικό σχήμα, το οποίο θα βοηθήσει τον ασθενή να πειθαρχήσει στην μακρόχρονη θεραπεία του. Ένα άλλο πλεονέκτημα του σταθερού συνδυασμού είναι το συγκριτικά μειωμένο κόστος, που με την σειρά του αυξάνει την συμμόρφωση στη θεραπεία του ασθενή και έχει ευεργετικό αντίκτυπο στην οικονομία των εθνικών συστημάτων υγείας.
Η εξατομίκευση της αγωγής, με βάση συγκεκριμένα επιστημονικά κριτήρια, θα οδηγήσει στη χρήση του σταθερού συνδυασμού ή σε άλλες θεραπευτικές επιλογές.
Η ανεκτικότητα στη θεραπεία με τους σταθερούς συνδυασμούς αυξάνεται σημαντικά αφού περιορίζεται η ενόχληση που μπορεί να προκαλέσουν τα συντηρητικά και τα έκδοχα που το κάθε κολλύριο περιέχει.
Η χορήγηση του σταθερού συνδυασμού φαρμάκων απαιτεί την λήψη λεπτομερούς γενικού ιατρικού ιστορικού του ασθενούς, για να αποφευχθούν τυχόν παρενέργειες.
Αυτό προκύπτει από την συγκριτική μελέτη μεταξύ δύο διαφορετικών συνδυασμών, που παρουσιάστηκε στο συνέδριο και δημοσιεύθηκε σε ευρωπαϊκό επιστημονικό οφθαλμολογικό περιοδικό.
Ωστόσο, καθώς τα κολλύρια, εμπεριέχουν φαρμακευτικές ουσίες οι οποίες μέσω του οφθαλμικού αλλά κυρίως του ρινικού βλεννογόνου απορροφώνται στην συστηματική κυκλοφορία, είναι αναγκαία η λήψη λεπτομερούς γενικού ιατρικού ιστορικού του ασθενούς, για να αποφευχθούν τυχόν παρενέργειες.
Παρενέργειες, μπορεί να επιφέρει η χρήση της τιμολόλης – η οποία βρίσκεται στους περισσότερους σταθερούς συνδυασμούς – και συγκεκριμένα σε ειδικές ομάδες ασθενών που πάσχουν από κατάθλιψη, αναπνευστική νόσο ή καρδιαγγειακή νόσο.
