Την Κυριακή 1η Μαρτίου, μια μέρα μετά τα γεγονότα στο λιμάνι της Θερμής όπου κάποιοι κάτοικοι απέτρεπαν τη βάρκα γεμάτη μικρά παιδιά να προσεγγίσει την ακτή, λίγες ημέρες μετά την αποχώρηση των δυνάμεων της αστυνομίας που ήρθαν να επιβάλλουν τη νέα δομή και συγκρούσθηκαν με τους κατοίκους του νησιού και εν μέσω έκρηξης ροών από τα απέναντι παράλια, η αγαπημένη μας βιβλιοπώλης και μητέρα δυο παιδιών η Βάλια Μπαρμπατιώτη έγραψε στον προσωπικό της λογαριασμό ένα κείμενο που μίλησε στις καρδιές όλων μας. Το κείμενό της διακινήθηκε μέσω facebook από περίπου 1.000 χρήστες και συγκέντρωσε εκατοντάδες σχόλια υποστήριξης.
Ήταν μια κατάθεση ψυχής μιας κατοίκου της Μυτιλήνης που αποτυπώνει τα συναισθήματα και την πραγματική διάσταση της κατάστασης. Συγκινεί, αφυπνίζει και ελπίζουμε η φωνή της να φθάσει μέχρι τ’ αυτιά εκείνων που λαμβάνουν τις αποφάσεις και διαχειρίζονται τις τύχες μας. Είναι η φωνή που εκφράζει τη μεγάλη πλειοψηφία του νησιού, που μέσα σε κλίμα διχασμού που καλλιεργείται, επιλέγει να σιωπά. Είναι η φωνή της ψυχής μας.
Παραθέτουμε αυτούσια τη μαρτυρία της:
«Το 2015 η Μαρία μου ήταν 18 μηνών όταν ξεκίνησα να μαζεύω και να μοιράζω παιχνίδια στα παιδιά που φτάνανε στις ακτές μας… Όλοι οι Λέσβιοι ήμασταν στα λιμάνια στα παράλια για να βοηθήσουμε τον κόσμο που έφτανε, τους χιλιάδες διωγμένους πρόσφυγες.
Τα νησιά έκαναν το αυτονόητο και η Λέσβος πρώτη απ’ όλους έδειξε ψυχή και έβαλε πλάτες για όλο τον δυτικό κόσμο, όχι μόνο την Ευρώπη.
Τώρα η Μαρία μου είναι σχεδόν 6 και με ρωτάει κάθε βράδυ αν θα έχουμε πόλεμο το πρωί που θα ξυπνήσει.
Για όσους δεν με ξέρουν. Είμαι η Βάλια, είμαι 37 ετών και είμαι από Αθήνα. Μένω όμως 10 χρόνια στη Λέσβο.
Νιώθω Ακρίτισα. Είμαι Ακρίτισα και ζητώ ΑΠΟΣΥΜΦΟΡΗΣΗ ΤΩΡΑ.
Έχω δει αυτό το νησί, τους νησιώτες να κατεβαίνουν μέσα σε ένα βράδυ με όλες τις κουβέρτες και τα σεντόνια από τα σπίτια τους για να περιθάλψουν πρόσφυγες και μετανάστες και να τους γλιτώσουν από τη βροχή.
Ζητώ ΑΠΟΣΥΜΦΟΡΗΣΗ ΤΩΡΑ.
Έχω δει να φτιάχνουν τσάι ζεστό και να κατεβαίνουν στις 4 και 5 το πρωί γυναίκες από τα σπίτια τους για να ζεστάνουν όσους περνάνε απέναντι.
Ζητώ ΑΠΟΣΥΜΦΟΡΗΣΗ ΤΩΡΑ
Δεν ξέρω ποιος μας έκανε έτσι…. Ή μάλλον ξέρω. Η πολιτική της ΕΕ. Η ανυπαρξία της ενσυναίσθησης και της αποφασιστικότητας σε βαθμό κυβερνητικό.
Ζητώ ΑΠΟΣΥΜΦΟΡΗΣΗ ΤΩΡΑ.
Αυτή τη στιγμή έβλεπα βίντεο από Λέσβιους και τρέχανε τα μάτια μου. Κάποτε έτρεχαν από χαρά, από συγκίνηση για την καλοσύνη που μας κάνει να ξεχωρίζουμε.
Τώρα από ντροπή. Για κάποιους. Όχι για όλους, αλλά για κάποιους σιχαίνομαι που είμαι άνθρωπος.
Ζητώ ΑΠΟΣΥΜΦΟΡΗΣΗ ΤΩΡΑ.
Τώρα βλέπω ότι η ανοχή των τόσων ετών είναι που κάνει τον άνθρωπο, κτήνος.
Μην συγκρίνετε τον κόσμο που έχει αγανακτήσει με αυτά τα ανθρωπόμορφα κτήνη.
Η Λέσβος είναι γη που δεν χωράει φασίστες.
Η Λέσβος είναι ανθρώπινη.
Η Λέσβος έγινε ένα πέρασμα για ένα εκατομμύριο ανθρώπων.
Η Λέσβος έχει κουραστεί.
Η Λέσβος και ιδίως η Μόρια έχει σηκώσει αβάσταχτο βάρος.
ΑΠΟΣΥΜΦΟΡΗΣΗ ΤΩΡΑ.
Μην μας πεις φασίστες εσύ από τον καναπέ σου στην ηπειρωτική Ελλάδα.
Άκου τις κραυγές μας εδώ.
ΑΠΟΣΥΜΦΟΡΗΣΗ ΤΩΡΑ.
Όσοι θέλουν να αναποδογυρίσουν βάρκες δεν εκφράζουν το νησί της αλληλεγγύης. Όμως είναι αυτοί που θα ολοκληρώσουν τις σκηνές εμφυλίου που ζήσαμε τις προηγούμενες ημέρες.
ΑΠΟΣΥΜΦΟΡΗΣΗ ΤΩΡΑ.
Ακούστηκε γυναίκα να λέει “Δεν είναι δικά μας παιδιά, δικά τους είναι”. Όχι. Κανένα παιδί δεν είναι ιδιοκτησία κανενός. Τα παιδιά ανήκουν στον κόσμο μας. Το κατάλαβες;
Σταματήστε το πείραμα που λέγεται Λέσβος και βοηθήστε μας.
Είμαι η Βάλια και είμαι πια από τη Λέσβο».
