Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Σήμερα σηκώθηκα το πρωί, έπλυνα τη μούρη μου, βούρτσισα δυνατά τα δόντια μου, χτενίστηκα, ντύθηκα και έφαγα το πρωινό μου. (μετά έπρεπε να ξαναπλύνω τα δόντια μου)
Μια φέτα χωριάτικο ψωμί ζυμωτό, με ταχίνι και μέλι. Ένα μήλο τριμμένο στον τρίφτη με μπόλικη κανέλα μόνο Κεϋλάνης κι ένα ποτήρι γάλα κατσίκας ζεστό.
Τώρα είναι η ώρα για τον καφέ και μετά sms 6 περπάτημα στο δάσος, το πάρκο ή τους δρόμους της πόλης λίγα μόνο χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι μου.
Σχολειό δεν έχει, είμαστε όλοι κλεισμένοι μέσα στην καραντίνα του 2020.
Μαγαζιά, θέατρα, σινεμά, εστιατόρια, καφετέριες… όλα κλειστά.
Μόνο τα νοσοκομεία παραμένουν ανοιχτά και “σφύζουν” από κόσμο.
Σε αναμονή
Εμείς όλοι είμαστε σε μια συνεχή αναμονή.
Αναμονή για την ευτυχία μας, την καλυτέρευση των συνθηκών της ζωής μας.
Για όλα είμαστε σε μια αναμονή από τότε που γεννιόμαστε. Και φυσικά είμαστε και τώρα σε αναμονή για το τέλος της πανδημίας, την αρχή του εμβολιασμού, κοκ.
Είμαστε αυτή η φυλή του ζωικού βασιλείου που από τον Διαφωτισμό και μετά ασχολούμαστε διακαώς με ένα προσδοκώμενο μέλλον.
Επιθυμούμε μια οριστική απάντηση στο ερώτημα:
-Από πού ήρθαμε;
Ποιοι είμαστε, τέλος πάντων;
Πού πάμε πιαααα;
Το μόνο σίγουρο είναι ότι είμαστε επιρρεπείς στην ευζωία, διότι η ζωή είναι γλυκύτερη από τον θάνατο και γιατί – έλεος! – ο μελοδραματισμός είναι μόνο για τους ρομαντικούς συγγραφείς του περασμένου αιώνα και υπάρχει για να διανθίζει την καθημερινότητά μας.
Εμείς όλοι σαν άνθρωποι, κάτοικοι αυτού του πλανήτη, ζούμε πάντα για την επόμενη μέρα.
Ρωτάμε γιατί και πώς, ευχόμαστε για εκείνο το μέλλον που ίσως τελικά να θέλουμε να καθυστερήσει για πάντα και ίσως να μην έρθει ποτέ.
Μέχρι που μεγαλώνουμε και φυσικά γερνάμε καθώς το αδέκαστο τικ-τακ, τικ-τακ του ρολογιού μας προειδοποιεί για το τέλος που έρχεται χωρίς να έχει προηγηθεί εκείνο που λέγαμε… το άδηλο μέλλον.
Το όνειρο της ζωής μας είναι σισύφειο.
Κουρδίζουμε το χρόνο. Έργο μας είναι να διατηρούμε την εύρυθμη λειτουργία ενός τεράστιου ρολογιού, που κατά κάποιον τρόπο εξασφαλίζει την αιωνιότητα.
Καθώς οι δείκτες του βρίσκονται σε αέναη κίνηση, εμείς εξασφαλίζουμε μια κίνηση περί τον άξονά μας γυρίζοντας εις το διηνεκές την αναμονή.
Ζωντανοί ή εκλιπόντες κατακτάμε την αιώνια ζωή, πάντα όμως προσδοκώντας εκείνο το μέλλον.
Είμαστε άνθρωποι μ’ ένα μυαλό καλά σχεδιασμένο να μιλάμε για το μέλλον μας, την ιστορία του μέλλοντός μας μπας και καταφέρουμε να το τραβήξουμε κάποτε προς το μέρος μας.
Έλα στο παρόν
Αυτό το παρόν μπορεί να έρθει αναπάντεχα μέσα από όλα αυτά που έχουμε κάνει στο σβησμένο μας παρελθόν. Αλλά τελικά πώς να σταθούμε στο Τώρα.
Μας χρειάζεται να του αναγνωρίσουμε την αξία του.
Ποτέ δεν είναι αργά να αφήσουμε τους τεράστιους προβολείς να φωτίσουν το σήμερα, να σταθούμε σ’ αυτό που κάνουμε ΤΩΡΑ, αυτή τη στιγμή!
Αυτή τη στιγμή
Αγαπημένο μου ημερολόγιο, απολαμβάνω με απόλυτη χαρά αυτό το ταχίνι με το μέλι σαν να μην υπάρχει αύριο και φτιάχνω την πιο αγαπημένη και απλή μαρμελάδα της ζωής μου. Έχει δε αυτή τη γλυκόπικρη γεύση σαν την ίδια μας τη ζωή!
Η Μαρμελάδα μου με ροζ Γκρέιπφρουτ
Αυτή τη μαρμελάδα την απολάμβανα τα πρωινά της Κυριακής στα φοιτητικά μου χρόνια στην Μελβούρνη. Φέτες άπειρες από ψωμί του τοστ φρυγανισμένες στην τοστιέρα, αυστραλέζικο βούτυρο με αλάτι και μυρωδάτο καφέ.
Η εταιρεία παραγωγής ήταν η ισραηλινή JAFFA και θεωρώ ότι έκανε την καλύτερη μαρμελάδα γκρέιπφρουτ και την οποία είχαμε ανακαλύψει στα ράφια του σούπερ-μάρκετ Safeway στο Chapel street & Toorak road, South Yarra. Έκτοτε όσο κι αν την αναζητώ δεν μπόρεσα ποτέ να την ξαναβρώ ούτε στη Μελβούρνη, ούτε αλλού.
Οπότε αποφάσισα να τη φτιάξω εγώ.
Τα “πικρά” της μαρμελάδας αυτής στην επίγευση μου έχουν αφήσει τις πιο γλυκές αναμνήσεις. Κι ας άλλαξαν τα πράγματα από τότε!
Υλικά για περίπου 1 λίτρο μαρμελάδα
1 κιλό ροζ γκρέιπφρουτ ή τα λευκά
800 γρ. ζάχαρη κρυσταλλική
Εκτέλεση
Πλύνετε τα γκρέιπφρουτ.
Αφαιρέστε την φλούδα και αφήστε την στην άκρη.
Αφαιρέστε όλο το λευκό μέρος και τις ίνες.
Κόβετε την σάρκα σε φέτες λεπτές.
Αφαιρέστε τους σπόρους.
Αφαιρέστε από τις φλούδες όσο περισσότερο από το λευκό μέρος μπορείτε, και κόψτε τες σε λεπτά μπαστουνάκια.
Ξεπικρίζετε, βάζοντας περίπου 1 λίτρο νερό σε μία κατσαρόλα και μόλις βράσει ρίξτε μέσα τα μπαστουνάκια από τις φλούδες. Αφήστε να βράσουν 3-4 λεπτά και στραγγίστε. Επαναλάβετε άλλες 3-4 φορές αφήνοντας τα να βράσουν 2-3 λεπτά. Στραγγίστε καλά.
Μέσα σε μία κατσαρόλα βάλτε τις φλούδες, την σάρκα με το ζουμί και την ζάχαρη.
Βάλτε την στην φωτιά, αναμείξτε για να λιώσει η ζάχαρη και μόλις πάει να βράσει, κατεβάστε την κατσαρόλα από την φωτιά.
Αφήστε να σταθεί 12 ώρες.
Μετά το 12ωρο βάλτε τα να βράσουν ένα δεκάλεπτο.
Αποσύρετε από την φωτιά και αφήστε να σταθούν 10-15 λεπτά.
Πολτοποιήστε τα φρούτα, ελαφρά να φαίνονται τα κομματάκια.
Ξαναβάλτε την κατσαρόλα στην φωτιά και αφήστε την μαρμελάδα να βράσει 3-4 λεπτά, μέχρι να δέσει.
Γεμίστε τα αποστειρωμένα βάζα, κλείστε τα καπάκια, αναποδογυρίστε τα και αφήστε τα να κρυώσουν αναποδογυρισμένα.
