Φυσικά και δεν είμαι σε θέση ΕΓΩ να μάθω σε ΣΑΣ π ώ ς πίνουν το ούζο, ούτε με τι το συνοδεύουν. Στο νησί τούτο το ούζο κυλάει στις φλέβες όλων μας, ενώ η ανηθόλη και η μυρωδιά του γλυκάνισου σκορπισμένα στον ουρανό του Αιγαίου δίνουν “μερίδιο στους Αγγέλους”.
Όλοι μας είμαστε μέρος αυτής της κουλτούρας που χαρακτηρίζει την Ελλάδα ολόκληρη.
Εσείς κι εγώ, ντόπιοι περήφανοι Μυτιληνιοί το λατρεύουμε και ξέρουμε πολύ καλά τους ασύγκριτους συνδυασμούς με τα παστά – σαρδέλα, λακέρδα, τσίρο, χαψιά – το ψητό χταπόδι στην καλύτερη μορφή του, και όλους τους μεζέδες που στήθηκαν γύρω από ένα ποτηράκι ούζο.
Το πιο σημαντικό όμως μ’ αυτό το ποτό είναι ότι αυτό που χρειάζεται οπωσδήποτε είναι η καλή συντροφιά. Είναι αδιαμφισβήτητα το ποτό της παρέας.
Μ’ ένα ποτηράκι ούζο στο χέρι πέφτει σοβαρό γλέντι, απαλύνονται τα βάσανα, αλλάζουν κυβερνήσεις.
Ούζο είναι η Ελλάδα η ίδια, με τον ηλιόλουστο ουρανό, τη γαλάζια θάλασσα, τον αγέρα των βουνών της.
Είναι το ποτό του Έλληνα.
Η Λέσβος διαθέτει από τις πιο εξαιρετικές ποτοποιίες, και η χώρα ολόκληρη διαθέτει περί τους 300 παραγωγούς από το ποτό της Ελλάδας.
Σήμερα πίνουμε Σμυρνιώ
Αφήνοντας πίσω μας τα κακά της ατίθασης πανδημίας και ατενίζοντας μπροστά μας ένα “μέλλον λαμπρό”- με ή χωρίς εισαγωγικά – η τάση που δυναμικά επιστρέφει στη ζωή μας είναι ένα ουζάκι με την καλύτερη παρέα. Μαζί με μεγάλο άγγιγμα, μια αγκαλιά σφιχτή, ένα φιλί στο στόμα.
Κι εγώ θέλω να αγκαλιάσω φίλους από καρδιάς.
Τα ούζα της ΛΕΒΑ έχουν τη δική τους μοναδική μαγεία.
Τα έχω αδυναμία γιατί παίζουν δυνατά στην ψυχολογία μου.
Μ’ αρέσει η ζεστασιά που αποπνέει η όλη φαμίλια, με την ιστορία 4 γενεών.
Έχω την τύχη να έχω συμφάγει μεζέδες και να πίνω ούζα στα φιλόξενα σπιτικά τους.
Έτσι γνώρισα από τα μέσα πως το ούζο είναι το πιο παρεΐστικο ποτό του κόσμου.
Γιατί, βρε αδελφέ, ένα ουίσκι το πίνω και μόνη μου στο τζάκι για να συλλογιστώ.
Ένα κρασί το πίνω ακόμα και στο μπαρ με μια φίλη μου με λίγα τυράκια.
Τη σαμπάνια την απολαμβάνω όταν οι φυσαλίδες μου κρατάνε συντροφιά στα κοσμοπολίτικα σουαρέ.
Το ούζο όμως θέλει παρέα και μάλιστα καλή
Η οικογένεια του Μιχάλη και της Φώφης Μπουχλή φέρει μια γοητευτική συνέχεια από την παλιά στόφα και μια ζωηρή επέκταση με κλώνους αγαπησιάρικους. Ειρήνη, Κωνσταντίνος. “Όλα τα λεφτά” στην παραγωγή του Σμυρνιώ.
Η παραδοσιακή φαμίλια, οι αξίες και δομές της παρέμειναν σταθερές για πολλά χρόνια.
Σ’ έναν κοινό στόχο. Και αυτό αποτελεί τη βάση. Χωρίς αυτόν τον παραδοσιακό τύπο οικογένειας δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν η Βιομηχανική Επανάσταση και η ραγδαία άνοδος του βιοτικού επιπέδου του δυτικού κόσμου.
Γιαγιάδες υπέροχες με τις καλύτερες συνταγές του κόσμου γραμμένες στα τεφτέρια τους ή στο μυαλό τους, άρχοντες οι παππούδες, λαμπρές φυσιογνωμίες οι νύφες, οι γαμπροί, τα εγγόνια, τα δισέγγονα που βάζουν σταγόνες λατρείας, ιστορίας και παράδοσης στο ίδιο το προϊόν.
Μικρασιατικές ρίζες, κουλτούρα αγάπης για το απλό ουζάκι, γνώση, μεράκι, συνέπεια.
Μαζί με όλη τη φαμίλια το ούζο Σμυρνιώ – έχουν το προνόμιο να έχουν και τα παστά – παίρνει άλλες διαστάσεις.
Ούζο μυτιληνιό, ελληνικό, αυθεντικό.
Απαλό, αρωματικό, μ’ ένα σύνθετο χαρακτήρα που δίνει μια μοναδική επίγευση.
Η επιλογή των αρωμάτων από μπαχαρικά και βότανα έγινε πριν έναν αιώνα στη Σμύρνη, και η ίδια οικογενειακή εμπειρία συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Η παραδοσιακή απόσταξη και η “μυστική συνταγή” εξασφαλίζουν την μοναδική ποιότητα του ούζο Σμυρνιώ και δημιουργούν την ιδιαίτερη και απόλυτα χαρακτηριστική γεύση του, που το κάνει να ξεχωρίζει.
Το Σμυρνιώ “ζυμώθηκε” με γνώση και εμπειρία, για να αποκαλύψει μυστικά από παλιές, χαμένες συνταγές, στους μυημένους της γεύσης και όχι μόνο.
Γεννήθηκε μέσα σε μια παραδοσιακή οικογένεια που κρατάει.
Με χαρακτήρα εθνικό και τοπικό.
Με μικρασιατικές καταβολές, αλλά και κοσμοπολίτικα στοιχεία σαν τη Σμύρνη του 1800.
Το Σμυρνιώ φέρνει ειδικό βάρος και μεγάλο μεράκι. Φέρνει μέσα του Αιγαίο, χρώμα λευκό και γαλάζιο, ήλιο, μυρίζει αλμύρα και δίνει μαθήματα υψηλής γευστικής αισθητικής.
Το Σμυρνιώ κατέχει σπουδαία θέση ανάμεσα στα εξαιρετικά ούζα του νησιού.
Εδώ. Στα ταβερνάκια της αγοράς, τις ψαροταβέρνες στα λιμανάκια του νησιού, στα ουζερί στα απόκρημνα χωριά με θέα στη Μικρασία, ακόμα και στα καινούργια στέκια, όπου ο κόσμος απολαμβάνει ούζο με τους εξαιρετικούς μεζέδες της μυτιληνιάς κουζίνας από τα ντόπια προϊόντα της γης και της θάλασσας και τα θαλασσινά του κόλπου της Καλλονής.
Το φως στο τούνελ
Έρχεται, το μυρίζω σαν τη δυνατή αλκοόλη με άνισο και μαζί θα φέρει την όμορφη ζάλη της χαράς.
Παρέα, αγκαλιές, φιλιά, φωνές, διαφωνίες, χειροκροτήματα, τραγούδι, τζερτζελές.
Η νέα γενιά μας βγάζει ασπροπρόσωπους κι ας έχει υποστεί μνημόνιο και στα καπάκια την πανδημία. Αυτοί θα σώσουν την υστεροφημία μας και την καταγωγή μας. Αυτοί ανασταίνουν το ούζο στην ψυχή και στο λαρύγγι μας.
Να το θυμηθείτε.
