Είμαστε στην ωραιότερη εποχή του χρόνου.
Άνοιξη!
Με τα όλα της!
Μόνο που φέτος, όπως και πέρσι, έχει και τον “δαίμονα” covid-19.
Τα Σαββατοκύριακα, πλήθος κόσμου ξεχύνεται στις εξοχές, αλλάζει δήμο, πάει σε θάλασσες, βουνά και λαγκάδια, για να αναπληρώσει τον χαμένο χρόνο.
Η επαφή με τη φύση είναι ό,τι πολυτιμότερο αναζητάμε όλοι.
Ποτέ στη ζωή μου δεν έχω δει τόσους Έλληνες περιπατητές, τόσο κόσμο στα πάρκα και στις παραλίες τέτοιο καιρό. Βρέχει-χιονίζει, μάθαμε τη βόλτα – με το μηνυματάκι στο 13033 – καθώς ήταν μέχρι τώρα τουλάχιστον η μόνη διέξοδος.
Ο πολύμηνος αποκλεισμός, η κλεισούρα, η ακατονόμαστη κατάσταση στην οποία βρέθηκε η ανθρωπότητα τον 21ο αιώνα είναι “πράγματι πρωτόγνωρα σημεία των καιρών”.
Με χαμόγελο και αισιοδοξία. Ας ξορκίσουμε το κακό! Ας βγούμε για περισσότερο Ήλιο, να “ισιώσουμε” βρε παιδί! Τελειώνετε με τις σειρές, αφήστε τις οθόνες του υπολογιστή και ας βγούμε στον καθαρό αέρα για γενικό detox.
Προετοιμασία για το Πάσχα
Τέτοιες μέρες της Σαρακοστής όταν ήμασταν μικρά, θυμάμαι τις καμπάνες της εκκλησίας στη Χρυσομαλλούσα. Κατάνυξη. Προετοιμασία για το Πάσχα.
Οι μυρωδιές από το αγιόκλημα και τις πασχαλιές στις αυλές της κυρά-Ευτέρπης και της κυρά-Ρηνούλας διαπερνούσαν στην ψυχή μου.
Θυμάμαι όλη την προετοιμασία για τη Μεγάλη Εβδομάδα, που ξεκίναγε νωρίς.
Επίσκεψη στα μαγαζιά της μικρής μας πόλης. Στην αγορά μας. Για τα ρούχα της Λαμπρής.
Για τις λαμπάδες. Τα παπουτσάκια. Κι ένα σπίτι γεμάτο νηστίσιμα γλυκά, φαγητά, καλούδια μέχρι να έρθουν οι μέρες να ξεσαλώσουμε με τα κατσικάκια τα γεμιστά, τη μαγειρίτσα, τα τσουρέκια.
Η γεύση της ταχινόπιτας με ανθόνερο μου δημιουργεί σιελόρροια μέχρι τώρα συνοδεία ελληνικού καφέ.
Η νηστίσιμη ταχινόσουπα με ρύζι, απ’ όλα τα παιδιά μόνο εγώ την έτρωγα με χαρά.
Ο χαλβάς.
Η μαμά άρχιζε από τώρα να μαζεύει αυγά από τις κότες για το Πάσχα.
Η γιαγιά έφτιαχνε φρέσκια μυζήθρα με το γάλα από τα προβατάκια της. Και στη συνέχεια μυζηθρόπιτες και μυζηθροχαλβά πετριανό.
Από τώρα ψωνίζαμε τη μαγιά, το μαχλέπι, τη μαστίχα.
Όλα έτοιμα για την επόμενη Μεγάλη Εβδομάδα.
Η αγωνία να φουσκώσουν τα τσουρέκια και να ψηθούν σωστά χωρίς να μείνουν μέσα ωμά, ήταν καθημερινή έγνοια μέχρι την εκτέλεσή τους. Θυμάμαι το υπέροχο πιτσιλωτό παλτό του μπαμπά που τα σκέπαζε στην παγωμένη κουζίνα μας. Εγγύηση το βάρος της προσωπικότητάς του.
Θυμάμαι πως μ’ άφηνε η μαμά πού και πού να σπάω τη νηστεία και ν’ αρπάζω καμιά σοκολατένια λιχουδιά.
“Νηστεύω εγώ για όλους σας”, έλεγε.
Έρχεται το Πάσχα!
Με όλα τα καλά και τα κακά της εποχής, εμείς θα το γιορτάσουμε .
Γιατί έτσι μεγαλώσαμε κι έτσι γαληνεύει η ψυχή μας.
Γιατί παίρνουμε ανάσα ζωής.
Γιατί είναι άλλη μια ανάπαυλα στην απλή καθημερινότητα, που φέτος περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά την έχουμε πάρα πολύ ανάγκη.
Κυπριακές φλαούνες
Μια συνταγή από μια ξεχασμένη φίλη, τη Σύλβια Παναγή.
Τις πρωτοέφαγα στο σπίτι της, στη Μελβούρνη και ήταν οι ωραιότερες φλαούνες της ζωής μου. Η συνταγή είναι εξαιρετική και με λεπτομέρειες που δεν θα αποτύχει ποτέ κανείς. Μπορεί η φιλία αυτή να μην έχει κρατήσει μέχρι σήμερα, όμως, οι συνταγές θυμίζουν μόνο τις ωραίες στιγμές που ζήσαμε.
Της αφιερώνω με αγάπη όλες τις αναμνήσεις!
Υλικά για τη ζύμη
5 φλιτζ. αλεύρι σκληρό
1 φάκελο μαγιά ξερή
1 φλ. χλιαρό γάλα
1/2 φλ. χυμό πορτοκάλι
4 κ.σ. ελαιόλαδο
3 κ.σ. λιωμένο βούτυρο
3 αυγά
αλάτι
3 κ.σ. ζάχαρη
1/2 κ.γλ. μαστίχα κοπανισμένη
1/2 κ.γλ. μαχλέπι σκόνη
1/2 κ.γλ. γλυκάνισο σκόνη
1 κ.γλ. μπέικιν πάουντερ
Για τη γέμιση
250 γραµ. χαλούμι (κυπριακό τυρί)
500 γραµ. φρέσκια μυζήθρα
150 γραµ. γραβιέρα
3 αυγά
1/3 κ.γλ. μαστίχα
6 κ.σ σιμιγδάλι ψιλό
2 κ.σ. σταφίδα ξανθή
1/2 φλιτζ. φρέσκο δυόσμο ψιλοκομμένο
1 κ.γλ. κοφτό μπέικιν
Από πάνω
3 αυγά
3 κ.σ. νερό
Γέμιση
Βάζουμε όλα τα τυριά τριμμένα σε ένα μπολ. Προσθέτουμε τα αυγά, τα αρωματικά, τις σταφίδες, το μπέικιν και το σιμιγδάλι, το δυόσμο και τη μαστίχα.
Ζυμώνουμε, σκεπάζουμε τη γέμιση και την βάζουμε στο ψυγείο.
Η γέμιση πρέπει να είναι σφιχτή.
Πλάθουμε τη γέμιση σε 16 μπάλες τυριού. Τις αφήνουμε στην άκρη μέχρι να γεμίσουμε τις φλαούνες.
Φύλλο
Διαλύουμε σε ένα μικρό μπολ τη μαγιά, σε λίγο νερό και σκεπάζουμε για 5′ -10′ μέχρι να αφρίζει.
Σε ένα μπολ βάζουμε το αλεύρι, κάνουμε λακκούβα και προσθέτουμε όλα τα υλικά. Ζυμώνουμε. Η ζύμη πρέπει να μην κολλάει στα χέρια και να είναι εύπλαστη.
Τη βάζουμε σε λαδωμένο μπολ, τη σκεπάζουμε καλά και την αφήνουμε για 2 ώρες να φουσκώσει σε θερμοκρασία δωματίου.
Την αδειάζουμε στον πάγκο και ζυμώνουμε. Πλάθουμε 12-18 κομμάτια ζύμης ανάλογα με το μέγεθος που θέλουμε τα πιτάκια.
Σε ελαφρά αλευρωμένη επιφάνεια ανοίγουμε με πλάστη στρογγυλό λεπτό φύλλο. Ακουμπάμε επάνω τη γέμιση και κλείνουμε τις φλαούνες αφήνοντάς τες ανοιχτές στο κέντρο. Τις αραδιάζουμε σε ταψιά στρωμένα με λαδόκολλα και σε απόσταση μεταξύ τους.
Τις σκεπάζουμε και τις αφήνουμε για περίπου 1 ώρα να διπλασιαστούν.
Χτυπάμε τα αυγά με το γάλα και με ένα πινέλο αλείφουμε την επιφάνεια.
Ψήνουμε σε καλά προθερμασμένο φούρνο, στους 200 °C μέχρι να ροδίσουν και να φουσκώσουν για περίπου 30′.
Μυστικά για τις καλύτερες φλαούνες: Αν θέλετε μπορείτε να πασπαλίσετε με σουσάμι.
