Με τούτα και μ’ εκείνα, σκέφτομαι πως μερικές φορές εμείς οι άνθρωποι, δεν έχουμε ιερό και όσιο.
Μας προβληματίζει το τι θα απογίνει ο θεσμός της οικογένειας όταν η πολιτεία επιτρέψει σε ομόφυλα ζευγάρια να παντρεύονται και να αποκτούν παιδιά.
Ο καθένας φυσικά είναι ελεύθερος να πιστεύει και να υποστηρίζει ό,τι θέλει και ανάλογα φυσικά με την κουλτούρα που διαθέτει.
Απλά σκέφτομαι πόσα πράγματα βάζουμε κάτω από το χαλί, μόνο και μόνο για να μην αντιμετωπίσουμε την αλήθεια και την πραγματικότητα.
– Πόσοι άνθρωποι στην Ελλάδα μας όπου ο θεσμός της οικογένειας παραμένει δυνατός δεν νιώθουν άγχος και κατάθλιψη μέσα στην οικογένεια.
– Πόσοι γονείς δεν είναι κακοποιητικοί.
– Πόσοι γονείς δεν σε επικρίνουν ή σε κατηγορούν ή σε υποβαθμίζουν ή σε ευνουχίζουν μέσα στην ίδια την οικογένεια.
– Πόσοι γονείς δεν είναι χειριστικοί.
– Πόσοι γονείς δεν τιμωρούν σκληρά και απροβλημάτιστα τα παιδιά τους.
– Πόσοι γονείς δεν αγνοούν ή απορρίπτουν τις ανάγκες των παιδιών.
– Πόσοι γονείς δεν γίνονται ελεγκτικοί ή και ανταγωνιστικοί.
– Πόσοι γονείς δεν κάνουν πέρα ώστε τα παιδιά να τους ξεπεράσουν.
Μεγάλο το θέμα του generation gap που όλοι βιώνουμε και δεν έχει πάψει πότε σε καμιά κοινωνία να βασανίζει τις προηγούμενες και τις επόμενες γενιές (πάνω εδώ ήταν η διατριβή μου στο Πανεπιστήμιο).
Μέσα απ’ το ξεδίπλωμα της προσωπικής μας ιστορίας, τα τυχόν τραύματα του παρελθόντος που αναπόφευκτα καθορίζουν το παρόν και μας εξωθούν στην αυτοκριτική και την αναζήτηση της αληθινής μας ταυτότητας, πόσοι από μας μέσα σ’ αυτή την οικογένεια δεν γινόμαστε θύματα ή και θύτες;
Σπουδάζοντας Κοινωνιολογία, θυμάμαι να ανακαλύπτω ανθρώπους βυθισμένους σε ένα σύμπλεγμα διανοητικού, ψυχικού και συναισθηματικού ευνουχισμού, ήδη από τα χρόνια κατά τα οποία υπήρξαν μικρά παιδιά μέσα σε προβληματικές οικογένειες, κάτι που τελικά τους άφησε μετέωρους ανάμεσα στην αλήθεια και την ψευδαίσθηση.
Το μόνο σίγουρο είναι πως οι τοξικές οικογένειες αποτελούνται από τοξικούς ανθρώπους.
Αν μια οικογένεια έχει ένα τραυματικό οικογενειακό περιβάλλον με ανύπαρκτα όρια μεταξύ των μελών της μόνο τραυματικοί τρόποι πυροδοτούν την εξέλιξη.
Δεν ξέρω αν μπορώ να συμφωνήσω με την αγαπημένη μου Coco Channel που ανάμεσα σε πολλά αποφθέγματα είπε πως “δεν υπάρχει πιο τοξικό πράγμα από την οικογένεια”, αλλά θα ήθελα πραγματικά όλοι να στοχαστούμε πως στην τελική ένα από τα πράγματα που δεν διαλέγουμε στη ζωή είναι η οικογένεια στην οποία γεννιόμαστε και μεγαλώνουμε.
Φυσικά ως ενήλικες ίσως κάποιες στρατηγικές να μας προφυλάξουν από την όποια συγγενική τοξικότητα, όμως όλοι εμείς που μεγαλώσαμε σε μια μέση ελληνική οικογένεια, με πολλή αγάπη – ίσως και αποπνικτική, με ένα σόι που ελέγχει τις κινήσεις μας από κοντά, οι πιθανότητες να βιώνουμε εσωτερικές δυσλειτουργίες στους κόλπους αυτής της οικογένειας είναι κάτι που θα έπρεπε να μας απασχολήσει.
Ξέρω περιπτώσεις ανθρώπων που έχουν «ξεγράψει» την οικογένειά τους, κόβοντας κάθε επικοινωνία γιατί δεν μπορούσαν να διαχειριστούν την τοξικότητα.
Και άλλες περιπτώσεις που επιμένουν να υφίστανται τα πάνδεινα, γιατί δεν διανοούνται να «προδώσουν» την οικογένειά τους.
Στη συγκεκριμένη εποχή ασχολούμαστε όλοι με μια μειοψηφία ανθρώπων που επιδιώκουν την ισότητα – και ντροπή μας να την σαμποτάρουμε – το δικαίωμα στον γάμο και την ομογονεϊκότητα.
Σε λίγους μήνες ή χρόνια ίσως η πλειονότητα των πολιτών θα θεωρούν αυτονόητο όλο αυτό για το οποίο διαφωνούν σήμερα.
Όλοι είμαστε διαφορετικοί και αυτό πρέπει να σεβόμαστε και να αναγνωρίζουμε. Τη διαφορετικότητα. Μη μας την αναιρείτε!
Γιατί λοιπόν σηκώνουμε “κονιορτό” για ένα θέμα που σε καμία άλλη χώρα δεν έχει δημιουργήσει πρόβλημα επ’ ουδενί και αντί να ανοίγουμε τα μυαλά και τις καρδιές μας εξακολουθούμε να παράγουμε τοξικότητα;
Μήπως μ’ αυτό μεγαλώσαμε;
Πατατοσαλάτα με τόνο
Υλικά
- 100 γρ. τόνος Αλοννήσου σε βάζο
- 2 μέτριες πατάτες
- 10 ελιές μαύρες
- 10 ντοματίνια κομμένα στα δύο
- 2 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα
- 1 μέτριο ξερό κρεμμύδι ψιλοκομμένο
- 2 αυγά βρασμένα, κομμένα στα 4
- 3 κ.σ. λάδι
- 1/2 λεμόνι το χυμό του
- Αλάτι, πιπέρι
- Κάπαρη
Εκτέλεση
- Βράζουμε τις πατάτες μέχρι να μαλακώσουν με τη φλούδα. Μόλις κρυώσουν, τις ξεφλουδίζουμε και τις κόβουμε σε κομμάτια.
- Βγάζουμε τον τόνο από τη γυάλα και τον στεγνώνουμε με χαρτί κουζίνας. Τον κόβουμε σε μπουκιές.
- Σε μπολ ρίχνουμε όλα τα υλικά, Ανακατεύουμε προσεκτικά και σερβίρουμε.
- Αν θέλετε μπορείτε να προσθέσετε μερικές καρδιές μαρουλιού.
