Η ΚΑΛΛΟΝΗ ΚΕΡΔΙΣΕ ΕΥΚΟΛΑ 2-1 ΤΟΝ ΠΛΑΤΑΝΙΑ ΚΑΙ ΕΔΕΙΞΕ ΟΤΙ…
Το γράφαμε και την περασμένη εβδομάδα μετά την ήττα στην Λιβαδειά, ότι η Καλλονή αδικεί τον εαυτό της και αδικείται από την βαθμολογική θέση που βρίσκεται, αφού δεν θυμόμαστε άλλη ομάδα που να είναι καταδικασμένη σε υποβιβασμό με τόσο μικρή συγκομιδή βαθμών και να κάνει τέτοια προσπάθεια στα παιχνίδια της.
Η Καλλονή ήταν καλύτερη στη Βέροια, αλλά έχασε. Ήταν καλύτερη με τον Πανιώνιο, αλλά δεν κέρδισε. Ήταν καλύτερη στην Λιβαδειά, αλλά και πάλι έφυγε με άδεια χέρια. Το Σάββατο κόντρα στον Πλατανιά, επιτέλους, κέρδισε με το σκορ όμως να την αδικεί αφού ένα 5-1 ή 6-1 θα ήταν πιο δίκαιο από το τελικό 2-1. Η Καλλονή δείχνει με την παρουσία της ότι δεν αξίζει να πέσει και απλά πληρώνει πλέον την μοίρα της καταδικασμένης ομάδας που δεν έχει τύχη, διαιτησία, κόσμο, έχει άγχος και παιχνίδια που υπό άλλες συνθήκες θα τα κέρδιζε με περίπατο, όπως το προχθεσινό, να περιμένει μέχρι την τελευταία φάση για να πανηγυρίσει.
Κάποιοι λένε ότι αν ο Καραγεωργίου είχε έρθει πιο νωρίς η κατάσταση θα ήταν διαφορετική. Αυτό είναι σίγουρο και φαίνεται άλλωστε από την διαφορετική εικόνα της ομάδας από τον Δεκέμβριο και μετά. Ωστόσο ό,τι γράφει δεν ξεγράφει και στην Καλλονή είναι υποχρεωμένοι να πορευτούν έτσι μέχρι το τέλος. Η ομάδα αγωνιστικά έχει πέσει, αλλά και πάλι, όπως την πρώτη της χρονιά στην κατηγορία, έχει καταφέρει να κερδίσει την συμπάθεια και την εκτίμηση των φιλάθλων εκτός νησιού. Και αυτό είναι ίσως πολύ πιο σημαντικό από την βαθμολογική θέση που βρίσκεται. Τελειώνοντας θα θέλαμε να σχολιάσουμε ένα πολύ χαρακτηριστικό στιγμιότυπο του προχθεσινού αγώνα με πρωταγωνιστή τον Πρόεδρο της Καλλονής, Νίκο Μιχαλάκη, που δείχνει και την νοοτροπία αυτής της ομάδας, αποδεικνύοντας όλα τα παραπάνω. Ένας οπαδός της ομάδας του από το ξεκίνημα του αγώνα τα είχε βάλει με τον προπονητή του Πλατανιά, τον Γιώργο Παράσχο, τον έβριζε και τον ειρωνευόταν συνεχώς. Ο Μιχαλάκης σηκώθηκε από την θέση του και απευθυνόμενος προς τον οπαδό του ζήτησε να σταματήσει σε έντονο ύφος, λέγοντας “τι σου έκανε ο άνθρωπος και τον βρίζεις;”. Αυτή η αντίδραση μπορεί πολλούς να τους ξενίζει αφού τους χαλάει την εικόνα που έχουν μέχρι τώρα για το γήπεδο. Αυτή που βρίζουμε τον αντίπαλο χωρίς λόγο απλά για να εκτονωθούμε και να βγάλουμε τα απωθημένα μας.
Επιτέλους γκολ ο Μάρκοβιτς
Ο Καραγεωργίου επιμένει στην χρησιμοποίηση του Μάρκοβιτς αφήνοντας στον πάγκο ξανά τον Κάρλσον, με τον Σέρβο να τον δικαιώνει σκοράροντας για πρώτη φορά στο πρωτάθλημα. Η Καλλονή μπήκε δυνατά στο παιχνίδι και μετά από ένα αναγνωριστικό πρώτο τέταρτο, κατάφερε να ανοίξει το σκορ στο 19ο όταν ο Φαβάλι έκανε εξαιρετική κάθετη πάσα στον Μάρκοβιτς, ο οποίος απέναντι από τον Σωτηρίου άνοιξε το σκορ.
Δυο λεπτά αργότερα ο Τσαμπούρης μέσα από την περιοχή μετά από πάσα του Μάρκοβιτς νικήθηκε από τον Σωτηρίου, με τον κακό μέχρι τότε Πλατανιά να έχει την πρώτη του ευκαιρία στο 30ό όταν ο Αποστολόπουλος έκανε τη σέντρα από δεξιά, ο Ράμος πήρε ανενόχλητος την κεφαλιά, αλλά η μπάλα πέρασε λίγο έξω από το αριστερό δοκάρι του Δαύκου.
Στην επόμενη φάση ο Μάρκοβιτς και πάλι βρέθηκε απέναντι από τον Σωτηρίου, αλλά ο τερματοφύλακας του Πλατανιά έδιωξε σε κόρνερ, ενώ στο 43ο ο Αναστασιάδης με κεφαλιά λίγο έλειψε να σκοράρει ξανά, με τον γκολκίπερ των φιλοξενούμενων να λέει και πάλι όχι.
Έχανε τα “άχαστα” η Καλλονή
Στο ξεκίνημα της επανάληψης ο Πλατανιάς έκλεισε στο μισό γήπεδο την Καλλονή, χωρίς να απειλεί όμως, με τους γηπεδούχους να είναι αυτοί που πέτυχαν και δεύτερο γκολ στο 55ο. Ο νεοεισελθών Ελλακόπουλος με εξαιρετικό σουτ έξω από την περιοχή έστειλε την μπάλα στην γωνία του Σωτηρίου, δίνοντας προβάδισμα δυο τερμάτων στην ομάδα του. Οι Κρητικοί δεν το έβαλαν κάτω και μείωσαν στο 70ό με τον Αγκούλο μετά από σέντρα του Τσουράκη μπαίνοντας ξανά στο παιχνίδι.
Στο τελευταίο εικοσάλεπτο το παιχνίδι έγινε γκραν γκινιόλ με τον Μάρκοβιτς να βγαίνει τρεις φορές απέναντι από τον Σωτηρίου και να αστοχεί και τις τρεις προκαλώνοντας την οργή της κερκίδας, τον Πλατανιά να ζητά πέναλτι σε ανατροπή του Ντίνα από τον Δαύκο, τον Παράσχο και τον γυμναστή των φιλοξενούμενων να αποβάλλονται για διαμαρτυρίες και τον Δαύκο στις καθυστερήσεις να κρατά την νίκη μπλοκάροντας το φάουλ του Ντίνα. Το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή έφερε και πάλι χαμόγελα στους ανθρώπους της Καλλονής, που πανηγύρισαν την 3η τους νίκη στην σεζόν πιάνοντας προσωρινά τον Πανθρακικό στους 14 βαθμούς.
ΚΑΛΛΟΝΗ (Ν. Καραγεωργίου): Δαύκος, Σπυρόπουλος, Μίκιτς, Αναστασιάδης, Γκόλιας, Μπλάζιτς (53′ λ. τρ. Ελλακόπουλος), Τσαμπούρης, Γεωργίου (88′ Γιορέντε), Φαβάλι, Μάρκοβιτς (77′ Μπραούλιο), Μανούσος.
ΠΛΑΤΑΝΙΑΣ (Γ. Παράσχος): Σωτηρίου, Αποστολόπουλος, Ιτούα (75′ λ. τρ. Στανισάβλιεβιτς), Δημήτρης, Βάντερσον, Γκνιάτιτς, Γουνδουλάκης (25′ λ. τρ. Μιλούνοβιτς), Μουνάφο, Ντίνας, Ράμος (39′ λ. τρ. Τσουράκης), Ανγκούλο.
Νίκος Καραγεωργίου, προπονητής Καλλονής
«Κάναμε μία νίκη με κόπο και προσπάθεια. Βέβαια αδικούμε λίγο τον εαυτό μας γιατί φτάνουμε στο τελευταίο λεπτό για να πάρουμε νίκη. Θα μπορούσαμε να πετύχουμε και άλλα γκολ για να μας φύγει το άγχος και να χαρεί και ο κόσμος. Είναι κάτι βέβαια που μας συμβαίνει στα τελευταία πέντε – έξι παιχνίδια. Το κίνητρο είναι ένα θέμα, όμως από τη μέρα που είμαι εδώ, δεν έχω δει στα αποδυτήρια κανέναν να αδιαφορεί, όλοι δίνουν τη μάχη τους και μπράβο τους, τους έδωσα συγχαρητήρια σε αυτό το κομμάτι. Ήμουν κι εγώ κάποτε αθλητής και ξέρω σε τι κατάσταση βρίσκεται το τμήμα. Κίνητρο είναι να περάσουμε μία θέση παραπάνω και να κερδίσουμε το επόμενο παιχνίδι. Επειδή υπάρχουν μερικές ακόμα μαθηματικές ελπίδες, διεκδικούμε το επόμενο παιχνίδι. Τίποτα παραπάνω, έτσι κάναμε και στα προηγούμενα παιχνίδια, εκεί που αδικήσαμε οι ίδιοι τους εαυτούς μας και οι διαιτητικές αποφάσεις ήταν εις βάρος μας. Ο σχεδιασμός για τη νέα σεζόν δεν είναι δικό μου θέμα, αλλά της διοίκησης.Αυτή τη στιγμή είμαι εγώ προπονητής σε αυτή την ομάδα. Το τι θα κάνει η διοίκηση αργότερα, του χρόνου, μετά από πέντε χρόνια εγώ δεν το γνωρίζω. Όταν δεχόμαστε ένα γκολ επηρεαζόμαστε ψυχολογικά, αλλά είναι φυσιολογικό. Αν είχαμε τους βαθμούς του Πλατανιά αυτό δεν θα γινόταν και όλα τα γκολ που χάσαμε θα έμπαιναν. Όταν είσαι σε μία τέτοια θέση και παίζεις αλλά δεν κερδίζεις, σε επηρεάζει η ψυχολογική κατάσταση. Και άλλη ομάδα να ήταν στη θέση μας το ίδιο θα ένιωθε, γι’ αυτό η προσπάθεια που κάνουν αυτά τα παιδιά είναι πολύ μεγάλη. Χάσαμε πέντε ευκαιρίες μπροστά στον τερματοφύλακα, θα μπορούσαν να μπουν και να κερδίσουμε άνετα. Δεν έχει σημασία, η νίκη είναι νίκη και σου δίνει τρεις βαθμούς και οι παίκτες καρπώνονται την προσπάθειά τους. Είναι η πρώτη φορά προπονητικά που αναλαμβάνω μία ομάδα που πίστευα ότι θα φτάσει πολύ ψηλότερα. Μέχρι τώρα δεν δικαιωθήκαμε, αλλά δεν έχει να κάνει με το αγωνιστικό ή την ικανότητα, αλλά με άλλους παράγοντες που είναι λίγο απρόβλεπτοι. Ελπίζω ότι στα παιχνίδια που μένουν τουλάχιστον θα φτάσουμε ψηλότερα».
